استعفا با اشک و آه

به گزارش یورو نیوز، ترزا می یک روز پس از برگزاری انتخابات پارلمانی اروپا در تصمیمی قابل پیش‌بینی اعلام کرد از رهبری حزب محافظه‌کار متبوعش کناره‌گیری می‌کند که این در واقع به معنی استعفا از ریاست دولت نیز هست. می ‌روز گذشته طی سخنانی در برابر خانه شماره 10 خیابان داونینگ (دفتر نخست‌وزیری) در حالی که بغض کرده بود و صدایش می‌لرزید، گفت: «از این که نتوانستم برگزیت را اجرایی کنم، بسیار متاسفم. اکنون برای من روشن شده که منافع بریتانیا با یک نخست وزیر تازه بهتر تامین می‌شود. من امروز اعلام می‌کنم جمعه هفتم می (دو هفته دیگر) از رهبری حزب محافظه‌کار استعفا می‌کنم. من با ریاست حزب به توافق رسیده‌ام که روند انتخاب رهبر جدید از هفته آینده آغاز شود.»
به این ترتیب، «می» ‌زمانی که ترامپ از سوم تا پنجم ژوئن به انگلیس سفر کند در منصب خود خواهد بود. نشریه تایمز روز پنجشنبه بدون اشاره به منبع اصلی خود فاش کرده بود نخست‌وزیر انگلیس قصد دارد روز جمعه استعفای خود را رسما اعلام کند. تایمز افزود: دو نامزد نهایی برای جانشینی ترزا می‌ با رای 125 هزار عضو حزب محافظه‌کار انتخاب خواهد شد.
دلایل استعفا
در روزهای گذشته «می» ‌قصد داشت لایحه قرارداد خروج را پس از اصلاحاتی برای بار چهارم به رای پارلمان بگذارد، اما در ۷۲ ساعت گذشته تقریبا بر او روشن شده بود که از داخل حزب محافظه‌کار زیر فشار زیادی برای استعفا بوده و عمر نخست وزیری او به پایان رسیده است. مهم‌ترین وظیفه دولت می، مذاکره با اتحادیه اروپا برای خروج بریتانیا بود. ترزا می ‌که ژوئیه ۲۰۱۶ پس از استعفای دیوید کمرون به نخست‌وزیری رسید از اواسط ژانویه سه بار در به تصویب رساندن توافق خروج از اتحادیه اروپا که در مورد آن با اروپایی‌ها مذاکره کرده بود، شکست خورد.
کارشناسان می‌گویند تلاش‌های پی در پی ترزا می‌برای عقب‌انداختن رأی‌گیری در مورد لایحه برگزیت در مجلس عوام بریتانیا دردی را دوا نکرد و وی متحمل بزرگ‌ترین شکستِ سیاسی یک نخست‌وزیر در تاریخ صدساله آن کشور شد. از همین رو تعداد زیادی از نمایندگان پارلمان انگلیس و نیز تعدادی از وزرای کابینه می، از او خواستند استعفا کند. آنها معتقد بودند کار نخست‌وزیر به پایان خط رسیده و دیگر نمی‌تواند در این سمت باقی بماند. پیش از این نیز احزاب رقیب ازجمله رهبران حزب کارگر بارها خواستار استعفای ترزا‌می‌و برگزاری همه‌پرسی مجدد درباره برگزیت شده بودند. می،‌در آخرین تلاش‌های خود گفته بود طرحی را تهیه کرده بود و می‌خواست به پارلمان بدهد که در صورت تصویب نمایندگان یک بار دیگر در انگلستان همه‌پرسی برگزار شود، اما پیش از این‌که چنین طرحی در پارلمان مورد بررسی قرار گیرد مجبور شد از مقام خود استعفا کند.
دیوید کامرون، نخست‌وزیر سابق بریتانیا و رهبر پیشین حزب محافظه‌کار، پیش از انتخابات سراسری سال ۲۰۱۵ به مردم این کشور وعده داده بود همه‌پرسی جدایی از اتحادیه اروپا برگزار خواهد کرد. این همه‌پرسی در ماه ژوئن ۲۰۱۶ برگزار شد و ۵۳ درصد از شرکت‌کنندگان رای به خروج انگلیس از اتحادیه اروپا دادند.
بانوی سرسخت یا ناتوان
ترزا می‌ در ابتدای کار وقتی به عنوان نخست‌وزیر انگلستان معرفی شد برخی از او به عنوان یک فرد سرسخت، محکم و غیرقابل انعطاف یاد می‌کردند و او نیز این توصیف‌ها را درباره خودش مایه افتخار می‌دانست. یک‌بار در توصیف خود گفته بود: «من سیاستمدار اهل خودنمایی نیستم، دائم از یک استودیوی خبری به استودیوی دیگر نمی‌روم، سرناهار با همکارانم غیبت بقیه را نمی‌کنم و در مشروب‌فروشی‌های اطراف پارلمان با بقیه مشروب نمی‌خورم، اما کارم را بلدم.»
جالب توجه این‌که برخی روزنامه‌ها و مجلات او را فردی شبیه مارگارت تاچر معرفی می‌کردند که سال‌ها پیش سکاندار حزب محافظه‌کار و نخست‌وزیر انگلستان شد. تاچر به دلیل سیاست‌های قاطعانه‌اش در داخل و خارج، بانوی آهنین لقب گرفت، اما ترزا می ‌در عمل نشان داد با شخصیت‌های نظیر آنگلا مرکل یا مارگارت تاچر فاصله‌های زیادی دارد. او نه‌تنها از کاریزمای آنها برخوردار نشد، بلکه در پیشبرد سیاست‌هایش نیز بسیار ناتوان ظاهر شد به طوری که درنهایت هم حزبی‌های او نیز پشتش را خالی کردند و از او خواستند استعفا کند.
روند جایگزینی
حزب محافظه‌کار قاعدتا از همان شیوه‌ای که در سال 2016 میلادی به انتخاب ترزا می منجر شد، استفاده می‌کند تا جایگزینی برای او معرفی کند. البته این موضوع باید به تایید هیات‌رئیسه حزب محافظه‌کار برسد. بر اساس رویه معمول حزب، همه نمایندگان پارلمانی حزب محافظه‌کار می‌توانند نامزد رهبری حزب شوند، به این شرط که دست‌کم دو نماینده دیگر از نامزدیشان حمایت کنند. اگر نامزدها بیش از سه نفر باشند، هرچند بار که لازم باشد از نمایندگان محافظه‌کار مجلس عوام رأی می‌گیرند تا فقط دو نامزد باقی بمانند. (در هر مرحله رأی‌گیری، کسی که کمترین رأی را داشته باشد حذف می‌شود). زمانی که دو نامزد باقی ماندند، انتخاب به اعضای حزب در سراسر انگلیس واگذار می‌شود.
این فرآیند معمولا بین چهار تا شش هفته طول خواهد کشید. می ترجیح می‌داد انتخابات درونی حزب محافظه‌کار بعد از تعطیلات پارلمان (شهریور) برگزار می‌شد تا او در این مدت فرصت کافی برای تصویب قوانین به نفع برگزیت نرم را داشته باشد. به هر حال او تمایل داشت به‌عنوان فردی خوشنام در تاریخ انگلیس ثبت شود، اما موفق به این کار نشد و مانند یک سیاستمدار شکست خورده مجبور به استعفا گردید.

نگاهی به زندگی ترزا می‌

ترزا مری می‌(Theresa May) در اول اکتبر ۱۹۵۶ به دنیا آمد. او در منطقه ایست‌بورن متولد شد و در کالج سنت هوف آکسفورد در رشته جغرافی تحصیل کرد. وی برای نخستین بار در سال ۱۹۹۷ به عضویت در پارلمان بریتانیا انتخاب و در سال ۲۰۰۲ به عنوان رئیس حزب محافظه‌کار منصوب شد. او در کابینه سایه ویلیام هیگ، یین دانکن اسمیت و مایکل هوارد و دیوید کمرون در مناصب مختلفی از جمله وزیر سایه کار و بازنشستگی و رهبر در سایه مجلس عوام فعالیت کرده است.
پدر می ‌از روحانیون کلیسای انگلیس بود. او در جولای ۲۰۰۲ به عنوان نخستین رهبر زن حزب محافظه‌کار انتخاب شد. با رسیدن دیوید کمرون به نخست‌وزیری بریتانیا در سال ۲۰۱۰، ترزا می‌به عنوان وزیر کشور و وزیر زنان و برابری‌ها مشغول به کار شد و بالاخره در جولای ۲۰۱۶ دیوید کمرون، نخست وزیر بریتانیا از آغاز به کار ترزا می، نخست وزیر جدید این کشور خبر داد. این خبر تنها ساعاتی پس از آن منتشر شد که آندریا لدسام، یکی از دو نامزد رهبری حزب محافظه‌کار از ادامه این رقابت انصراف داد.

علی باقری
بین‌الملل