باب وودوارد افشاگر واترگیت کاراکتر سینمایی می‌شود

آقای«بگم بگم» جلوی دوربین

باب وودوارد نه‌تنها نامی آشنا در دنیای سیاست است که دنیای هنر هم آشنایی کاملی از او دارد. او یک روزنامه‌نگار است و نه یک فیلمنامه‌نویس، منتقد یا دست‌اندرکار سینما. اما اهالی سینما و تماشاگران پرده نقره‌ای هم، او را به اندازه این آدم‌ها می‌شناسند.
کد خبر: ۱۱۶۴۸۷۰
آقای«بگم بگم» جلوی دوربین

این روزنامه‌نگار کهنه‌کار آمریکایی یکی از جنجالی‌ترین خبرنگاران دنیای رسانه است، که نامش با رسوایی واترگیت گره خورده است. این مولف 75 ساله چند روز قبل از فصل‌هایی از کتاب تازه‌اش رونمایی کرد و دوباره نام خود را در سطح وسیعی بر سر زبان‌ها انداخت. این کتاب افشاگرانه هم مثل کارهای قبلی نویسنده، اختصاص به دنیای سیاست در واشنگتن و کاخ سفید دارد. مضمون اصلی کتاب البته افشاگری‌های تازه درباره ترامپ و دولتش است. اما آنچه نام وودوارد را به دنیای تصویر وصل می‌کند، تلاش دو صنعت سینما و تلویزیون برای تولید کارهایی شرح حال‌گونه از او و فعالیت‌های جنجالی رسانه‌ای‌اش است.

شبکه تلویزیونی نتفلیکس این روزها به دنبال تولید یک مینیسریز شش قسمتی از فعالیتهای 50 ساله وودوارد است. هر اپیزود مجموعه در یک ساعت تهیه میشود و در آن، زندگی خانوادگی و حرفهای روزنامهنگار در فاصله سالهای 1970 تا امروز مورد بررسی قرار میگیرد. وودوارد فعالیت روزنامهنگاری را از سال 1971 به عنوان خبرنگاری معمولی در روزنامه واشنگتن پست شروع کرد. به گفته اطرافیانش، از همان ابتدای فعالیت به دنبال سوژههای داغ و ملتهب بود و بالاخره توانست در همان روزهای آغازین کارش، آنرا به دست آورد. وودوارد در سال 1972 با همراهی یک روزنامهنگار جوان به نام کارل برنشتاین، جستوجو درباره پروندهای را شروع کردند که کمی بعد به عنوان رسوایی واترگیت شناخته شد. گزارشهای جنجالی این دو از استراقسمع نمایندگان حزب دموکرات توسط حزب جمهوریخواه، باعث استعفای ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا شد.

روزنامه نگار تحقیق کننده

افشای واترگیت، نام وودوارد را در سطح وسیعی مطرح کرد و اهل فن به او لقب روزنامهنگار تحقیقکننده دادند. از آن پس، مقالات او جزو پرخوانندهترین مقالات روزنامهای شد. وودوارد طی این سالها 18 کتاب نوشته و منتشر کرده که 12 تای آنها جزو پرخوانندهترین کتابهای تاریخ ادبیات آمریکا بودهاند. از بین این کتابها، «تمام مردان رئیسجمهور» او به صورت فیلم سینمایی درآمده است. مجموعه بدون نام شبکه فلیکس (که فعلا با نام موقت «وودوارد» شناخته میشود) نهتنها به ماجرای واترگیت، که به بقیه افشاگریهای وودوارد هم میپردازد. در عین حال، بخش مهمی از داستان مجموعه اختصاص به زندگی شخصی روزنامهنگار دارد. این بخش از زندگی حرفهای وودوارد، کمتر مورد توجه اهل فن و مردم عادی قرار گرفته است. اما تهیهکنندگان مجموعه برای خلق هیجان و جلب توجه تماشاگران، قصد دارند به داستان خود جنبه درام هم بدهند. به گفته مدیران نتفلیکس، مجموعه وودوارد یک بیانیه سیاسی نیست و تلاش ندارد یک درام پرتنش سیاسی صرف باشد.

مانعی برای نتفلیکس

با آنکه کار نگارش فیلمنامه وودوارد شروع شده، اما نتفلیکسیها با یک مانع روبهرو هستند. به دلیل زنده بودن باب وودوارد، برای تولید یک مجموعه شرح حالگونه باید از او کسب اجازه کرد. منتقدان هنری و ادبی بعید میدانند وودوارد با تولید مجموعه مخالفتی کند. به باور آنها، ساخت فیلم و مجموعه درباره وودوارد به نفع خود او هم هست. اما مثل هر کار شرح حالگونهای، پیشبینی میشود وودوارد موافق برخی از چیزهایی که در داستان مجموعه تعریف میشود نباشد. برای همین، مدیران شبکه نتفلیکس قصد دارند بعد از آماده شدن فیلمنامه، نسخهای از آنرا برای تایید نزد وودوارد بفرستند. او میتواند ایرادات یا نظراتی را که درباره بخشهای مختلف مجموعه دارد، به اطلاع مدیران نتفلیکس برساند. جالب است که نتفلیکس برای کار نوشتن فیلمنامه، از همراهی و کمک وودوارد استفاده نکرده است. نزدیکان به شبکه میگویند دلیل این کار این است که نتفلیکس قصد تولید یک کار مستقل و غیرسفارشی را دارد و مشورت با وودوارد، میتواند نقضکننده این نگرش باشد.

در خواست مهم

با این حال، به نظر میرسد شبکه نتفلیکس یک درخواست مهم وودوارد را مورد توجه قرار داده و به آن عمل کند. شنیدهها حکایت از آن میکند که وودوارد مایل است در اثری که دربارهاش ساخته میشود، آل پاچینو نقش دوران بزرگسالیاش را ایفا کند! به گفته منتقدان، اتفاقا پاچینو بهترین گزینه برای ظاهر شدن در این نقش است. این بازیگر کهنهکار و مولف سینما، طی یک دهه گذشته در چندین مجموعه و فیلم تلویزیونی در نقش کاراکترهایی واقعی ایفای نقش کرده است. تمام این آثار و بازیهای پاچینو با تحسین منتقدان همراه بوده و جوایز بهترین بازیگر مرد مراسمهایی مثل گلدن گلوب و امی (اسکار تلویزیونی) را برایش به همراه داشته است. البته پاچینو در ارتباط با این حرفها هنوز واکنشی نشان نداده است. دلیلش هم این است که تمام این حرفها فعلا در حد شایعه بوده و رنگ واقعیت به خود نگرفته است.

رد فورد، وودوارد اصلی بود

صنعت سینما قبل از این سه بار وودوارد را به عنوان یک کاراکتر معترض به تصویر کشیده است. اولین و مهمترین آنها درام پرسر و صدا و بسیار موفق «تمام مردان رئیسجمهور» است. فیلم که در سال 1976 براساس داستان نوول جنجالی خود نویسنده ساخته شد، رابرت ردفورد را در نقش این روزنامهنگار سمج و پرسشگر داشت. داستین هافمن هم کارل برنشتاین ماجرا بود. آلن جی پاکولا فیلم را کارگردانی کرد.

استقبال تماشاگران یک رقم فروش میلیون دلاری را برای آن رقم زد و در مراسم اسکار هم موفق به دریافت چهار جایزه بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین بازیگران زن و مرد نقش مکمل و بهترین صداگذاری شد.

صنعت سینما و کاراکتر معترض

دومین بار جی تی والش در «وایرد» (1989) نقش وودوارد را بازی کرد. او یکی از کاراکترهای مکمل داستانی بود که به شرححال جان بلوشی میپرداخت. وودوارد داستان به دنبال آن بود که کتابی درباره زندگی این بازیگر و کمدین دهه هشتادی بنویسد. سال قبل هم جولین موریس در «مارک فلت»، در نقش وودوارد ظاهر شد. خط اصلی داستان فیلم، درباره مارک فلت (با بازی لیام نیسن) مامور افبیآی در دوران رسوایی واترگیت بود.

کیکاووس زیاری

جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها