از رسم گرگیعان تا بازی محیبس در رمضان خوزستان

سنت سحرخوانی در گذشته تقریبا در تمام کشور وجود داشته و اینک و با آمدن تکنولوژی و رادیو و تلویزیون به کناری نهاده شده، اما در خوزستان هنوز یک روستا هست که مردمانش گوش خود را در سحر به بیرون از خانه می‌سپارند. در روستای ابوعرابید در شمال شادگان هنوز پیش از اذان صبح مردی چراغ به دست کوچه‌های تاریک روستا را می‌چرخد و برای بیدار کردن روزه داران می‌خواند «یا نایمین اگعدو تسحرو» یعنی ای به خواب رفتگان بیدار شوید سحری بخورید. مردم شوشتر نیز در گذشته به در خانه یکدیگر می‌رفتند و همسایه‌ها را از خواب بیدار می‌کردند.

مراسم گرگیعان از دیگر رسوم مردم این استان بویژه اعراب خوزستان است که همچنان در برخی مناطق در شب ولادت امام حسن(ع) انجام می‌شود. براساس این مراسم، شب ۱۵ ماه رمضان بچه‌های کوچک خوزستان در شهرهای مختلف بعد از افطار و درحالی که کیسه‌هایی به گردن انداخته‌اند، برای جمع‌آوری عیدی و شیرینی، به در خانه‌ها می‌روند. اهالی خانه‌ها هم به بچه‌ها که هر یک سبدی در دست دارند، باسورک (بادام)، شیرینی و عیدی می‌دهند و این مراسم تا پاسی از شب نیمه ماه رمضان ادامه می‌یابد. برگزاری مراسم ۳۰ روزه روضه‌خوانی در خانه‌ها و اغلب حسینیه‌ها نیز بیشتر در میان مردم عرب خوزستان رایج است که در این روضه‌خوانی‌ها، پذیرایی غالب، قهوه مخصوص اعراب با آن مراسم خاص خود است. ماه رمضان در خوزستان علاوه بر آیین و رسوم و خوراکی‌ها و غذاهای خاص، سرگرمی و تفریح هم داشته؛ آن‌هم برای ساعات طولانی افطار تا سحر. بازی «محیبس» یا همان پر یا پوچ نمونه آن است که در خوزستان بسیار پرطرفدار بوده و همچنان هم طرفدارانی دارد و در محلات و همچنین خانه‌ها و بین اعضای فامیل اجرا می‌شود. در این بازی، یک انگشتر در میان دستان یک گروه و در زیر پارچه‌ای دست به دست می‌چرخد و آنقدر دست به دست می‌شود تا حریف گمراه شود. در مقابل اعضای گروه دیگر باید تشخیص دهند انگشتر کجا و دست چه کسی است.