جای خالی برخی واجبات در بودجه ریزی

به گزارش جام جم آنلاین از اتاق خبر 24، لایحه بودجه در حالی از سوی رئیس جمهور به مجلس شورای اسلامی تقدیم شد که حتی حامیان دولت را نیز به انتقاد وادار کرد.

رسانه های طیف اصلاح طلب در تیترها و گزارش های خود گوی انتقاد را از طیف رقیب ربودند.

اما درون لایحه بودجه 1397 همه چیز افزایش یافته است، از حقوق ها گرفته تا عوارض و قیمت کالاها و اجناسی که مستقیم با مردم سر و کار دارد حتی قیمت بنزین هم قرار است افزایش یابد، علیرغم این که مسئولین بارها آن را تکذیب کردند، اما هر چه تکذیب شد، درست از آب در آمد!

بودجه با ارقامی نجومی برای برخی از نهادها اختصاص یافته است که اگر فقط اندکی از هزینه های خود بکاهند با یک سوم آن بودجه هم آن نهاد و سازمان فرهنگی یا مذهبی می تواند خود را به راحتی اداره کند.

حتی بودجه جاری 276 هزار میلیارد تومانی که دولت به خود اختصاص داده است، اگر همت باشد، می تواند با نصف این بودجه خود را اداره کند.

در هر حال کشوری که با مشکلات اقتصادی عمیقی روبرو است باید از جایی برای بهبود شرایط شروع کند و بهترین راه هم درست هزینه کردن و صرفه جویی است.

اما آن چیزی که در بودجه 97 یا شاید حتی در لوایح بودجه در سال های گذشته دیده نشده و به آن توجه نشده است، بستانکاری دولت از بدهکاران است.

تاکنون بدهکاران زیادی از سوی دولت و قوه قضاییه شناسایی شده اند که ارقام قابل توجهی هم بدهکار هستند.

اکثر این بدهکاران، وام گیرندگانی هستند که از بانک های دولتی وام های کلان دریافت کرده و اقساط خود را نپرداخته اند.

معوقات بانکی رقم بالایی را نشان می دهد که اگر این معوقات جمع آوری شود، رقم قابل توجهی را تشکیل می دهد.

سیف رئیس کل بانک مرکزی رقم معوقات بانکی را 100 هزار میلیارد تومان اعلام کرد.

رقم وحشتناک 100 هزار میلیارد تومان متعلق به آنهایی نیست که رقم وام آنها 5 یا 10 میلیون تومان است، بلکه متعلق به آنهایی است که از رانت های گوناگون بهره برده و به ارقام میلیاردی دست یافته اند.

شاید برخی از این وام ها بدون سود یا حتی بلا عوض هم باشد!

در سیستم بانکی کشور ۱۴۳۲ بدهکار میلیاردی وجود دارد که ۹۰۰ نفر آنها بدهی بالای ۱۰ میلیارد تومان داشته و ۵۳۲ نفر دیگر آنها بدهی بالای ۵۰، ۱۰۰، ۵۰۰ و هزار میلیاردی دارند.

اصلاح نظام بانکی کشور که با انتقاد اقتصاددان و علما به خاطر بانکداری غیر اسلامی آنها شکل گرفته است، در هیچ دولتی کلید نخورده و علیرغم وجود طرح اصلاح ساختار بانکی که یکی از بندهای طرح تحول اقتصادی است، دولت ها تن به اصلاح ساختار بانک نمی دهند.

اگر مبلغ 100 هزار میلیارد تومان معوقات بانکی جمع آوری شود و به جای آن که در اختیار برخی افراد قرار گیرد که باید کار اقتصادی و تولیدی کنند اما به خرید ملک و املاک می پردازند، سرمایه گذاری این مبلغ در پروژه های اقتصادی و بخش تولید آیا باعث ایجاد تحول در اقتصاد بیمار کشور نمی شود؟

مبارزه با فساد در کجای بودجه 97 دیده شده است؟ جلوگیری از اختلاس و بهره بردن از رانت و ویژه خواری هایی که باعث ناخرسندی افکار عمومی است، آیا در بودجه نمیتواند گنجانده شود؟

چیزی که آحاد مردم را آزار می دهد فاصله طبقاتی است، این فاصله طبقاتی در یک اقتصاد بسامان شکل نمی گیرد، زمانی که قشری خود را آنقدر بالا بکشد که کادوی تولد فرزندش یک پورشه یا لامبورگینی باشد، به حال آن اقتصاد باید گریست.

بودجه کشور باید به گونه ای تنظیم شود که بتواند فرو دست را بالا بکشد و نگذارد چرخ فاصله طبقاتی شدیدی که ایجاد شده او را خرد کند.

آیا بودجه سال 97 یا هر بودجه ای که تاکنون نوشته شده چنین بوده است؟ شاید برخی بگویند جای بودجه این مسائل نیست، بلکه بودجه به دخل و خرج مربوط می شود، اما آیا آن مسائلی که بازگو شد، دخل و خرج کشور و مردم نیست؟

محمد صفری