حمله به یمن بزرگ‌ترین حماقت عربستان

این کشور سال‌های سال است که در عرصه‌های مختلف سرمایه‌گذاری کرده و بخشی از این سرمایه‌گذاری در قالب رقابت‌های منطقه‌ای، تحریک و حمایت از قدرت‌ها صورت می‌گیرد.

ریاض تمایل دارد در منطقه نقش بازی کند و اثرگذار باشد که از بارزترین این رفتارها حضور و تربیت تروریست‌های سعودی وگروه‌های تکفیری و افراطی در کشورهای مختلف خصوصا در منطقه را می‌توان نام برد. البته سعودی‌ها خصوصا در یکی دو سال اخیر در عراق، لبنان، سوریه و یمن با شکست جدی روبه‌رو شدند که دراین ماجرا سعودی‌ها در واقع هم سرمایه خود را از دست دادند و هم به اهدافی که دنبال می‌کردند نتوانستند دست پیدا کنند.

نکته دیگر، در مورد نوع واکنش و برخورد کشورهای غربی در مقابل این فجایع صورت گرفته از سوی عربستان در یمن است. متاسفانه این کشورها در مورد امنیت دسته‌جمعی و مکانیزم‌های حقوق بشر و دموکراسی‌خواهی گزینشی و تبعیض‌آمیز برخورد می‌کنند و یمن را به عنوان کشوری که حیطه قلمرو عربستان است، می‌بینند و نگاه سیاسی به آن دارند. یمن برای آنها کشوری استراتژیک و در راستای تامین منافعشان نیست تا در آن مداخله کنند، البته نه‌تنها مداخله صلح‌آمیزی ندارند بلکه چشمان خود را بر روی تحولات بسته‌اند.

متاسفانه شاهد نظام آپارتایدگونه در سطح منطقه‌ای هستیم. بیش از دو سال است که حکام سعودی با حملات هوایی گسترده با ائتلاف با 9 کشور عربی، سرزمین یمن و ملت محروم این کشور را تحت شدیدترین بمباران‌های وحشیانه خود قرار داده‌اند. زیرساخت‌های یمن با این حملات از بین رفته است. ده‌ها هزار نفر از مردان، زنان، کودکان و... در این بمباران‌ها قتل عام شده‌اند. حتی مراکز آموزشی و بهداشتی و مساجد از تیررس این حملات در امان نمانده‌اند. حکام سعودی که خود را خادم الحرمین می‌دانند، مسلمانان مظلوم فقیرترین کشور عربی را قتل‌عام و با بمب خانه‌های آنها را ویران کرده‌اند.

همچنین حکام مستبد سعودی با تجهیز گروه‌های تکفیری و تروریستی در عراق، سوریه، لبنان و حتی ترکیه در قالب یک طرح صهیونیستی به منظور جلوگیری از موج اسلام خواهی و بیداری اسلامی در کشورهای اسلامی، مرتکب عظیم‌ترین جنایات جنگی شده‌اند. آنها با این سیاست‌های تجاوزگرانه، شهرهای بسیاری را ویران و مردم آنها را وحشت‌زده از موطن خود آواره کرده‌اند. عربستان همه گذرگاه‌های منتهی به یمن را بسته و از ارسال کمک‌های انساندوستانه به مردم یمن جلوگیری می‌کند. عربستان هنوز توطئه داعش پایان نیافته، تجزیه عراق را با همه‌پرسی استقلال کردستان کلید زد و انتظار داشت چند سالی هم عراق و سوریه و دیگر کشورهای منطقه را درگیر این نیرنگ تازه کند، اما هوشیاری مردم کرد و آمادگی دولت عراق باعث شد این توطئه در نطفه خفه شود. حکام مستبد سعودی هنوز از توطئه جدایی کردستان از سرزمین عراق نتیجه نگرفته بودند، وارد دسیسه و نیرنگ جدید یعنی بی‌ثبات‌ سازی لبنان شدند. آنها نخست‌وزیر لبنان را به ریاض دعوت کردند، در همان فرودگاه تحت‌الحفظ بردند یک متن استعفا برای قرائت به دستش دادند. حکام عربستانی با اهرم جریان تکفیری هر روز یک حادثه در منطقه و جهان اسلام پدید می‌آورند و به دخالت‌های خود در امور دولت‌ها و ملت‌ها بدون هیچ پوشش دیپلماتیک ادامه می‌دهند و اسم آن را گذاشته‌اند؛ جلوگیری از نفوذ ایران.

در انجام این‌گونه اقدامات مداخله‌جویانه و ضدانسانی عربستان در منطقه باید به نقش کمپانی‌های تسلیحاتی غرب اشاره کرد. متاسفانه کمپانی‌های تسلیحاتی پشت‌پرده سیاست و قربانیان اصلی هم مردم مظلوم یمن هستند. مقامات غربی به‌دنبال مسائل و منافع خود هستند و برایشان مهم نیست این سلاح‌ها در کجا به کار برده و از سوی چه کسی خریداری می‌شود. یادمان نمی‌رود که تا روزهای آخر پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکا و انگلیس به محمدرضا شاه اسلحه می‌فروختند و دنبال دلارهای دولت‌های قبل از انقلاب در ایران بودند. این روند نشان می‌دهد که آنها در پی منافع ملت‌ها نبودند. این ناشی از خوی غارتگری و استعمارگری و چپاولگری آنها است و با دریافت این پول‌ها، دولت‌های غربی جنایت‌های خود را انجام می‌دهند و بین دولت‌ها و ملت‌ها تفرقه می‌اندازند. بنابراین چنین رویکردی از سوی کشورهای غربی جای تعجب ندارد. زمانی تعجب خواهیم کرد که آمریکا و انگلیس از فروش اسلحه به عربستان خودداری کنند.

در ادامه باید از همپیمانی اسرائیل و عربستان در راستای اقدامات جنایتکارانه عربستان هم سخن گفت. اسرائیل در زمینه‌های مختلفی با عربستان همسویی سیاسی پیدا کرده است و صرفا براساس معیارهای منفعت‌طلباته خود عمل می‌کنند.

دکتر رضا سیمبر/ استاد روابط بین‌الملل دانشگاه گیلان