همراهی تمامقد آمریکا با رژیم جنایتکار صهیونی در حالی به گفته مارکو روبیو وزیر خارجه آمریکا ادامه دارد که در تاریخ روابط بینالملل، هیچگاه کشوری ابرقدرت یا قدرتی بزرگ چنین حیثیت و اعتبار خود را در حمایت از رژیمی جنایتکار به حراج نگذاشته است . شاید تدوینکنندگان منشور ملل متحد زمانی که بر سر مفاد بند ۳ ماده ۲۷ فصل پنجم منشور بر سر تقدم عدالت بر صلح بحثهای داغی داشتند و سرانجام با تدوین این بند که حق وتو از آن سر برآورد بهجای عدالت، اولویت را به صلح دادند، هرگز تصور نمیکردند در هشتادمین سال فعالیت سازمان ملل متحد، یکی از دارندگان حق وتو از آن برای حمایت از نسلکشی و جنایات ضدبشری رژیمی نامشروع استفاده کند. شایان ذکر است در تاریخ فعالیت سازمان ملل متحد سه قدرت غربی دارنده حق وتو (آمریکا، فرانسه و انگلیس) بارها از آن در حمایت از اسرائیل استفاده نابجا کرده و کمتر در دفاع از صلح و عدالت بینالمللی به چنین سازوکاری متوسل شدهاند اما در بین این قدرتها تنها آمریکا رکورددار استفاده از حق وتو در حمایت از رژیم اسرائیل است. نکته دیگر آنکه در میان وتوهای مکرر آمریکا در حمایت از اسرائیل در دهههای اخیر، وتوهای دو سال اخیر آمریکا در حمایت از جنایات نتانیاهو در غزه از همه وتوهای قبلی شرمآورتر بوده و وجدان بشری را بیشتر به درد آورده است چراکه افکار عمومی جهان از طریق رسانهها، روزانه شاهد رنج و درد مردم مظلوم غزه زیر بمباران رژیم سفاک صهیونی است؛ بمبارانهای کوری که شهروندان عادی بهویژه زنان و کودکان قربانیان اصلی آن هستند . با ادامه حمایتهای آمریکا از رژیم صهیونی که در دوره ترامپ در ابعاد مختلف نمود داشته و گسترش یافته است جهانیان حتی مردم آمریکا و اروپا به این قضاوت رسیدهاند که رژیم آمریکا از مرحله حامی صرف عبور کرده و در کنار نظامیان صهیونی مشغول نسلکشی و جنایت جنگی شریکی در غزه است. این همه در حالی است که دولت ترامپ علاوه بر این از نتانیاهو بهعنوان جنایتکار جنگی تحت تعقیب دیوان کیفری بینالمللی بهکرات میزبانی میکند و دست او را برای جنایات سریالی در غزه و منطقه باز گذاشته است. با چنین قضاوتی، وتوی پیشنویس قطعنامه آتشبس در غزه صرفا اقدامی حقوقی و عادی محسوب نمیشود بلکه وتوی آمریکا وتویی خونین و سندی آشکار از حمایتهای شرمآور واشنگتن از نسلکشی اسرائیل در غزه است.