
آجیل تبریز با بیش از یک قرن سابقه فراوری از شهرت جهانی برخوردار است و شعبههای فروشگاههای بنام و معتبر آجیل این شهر در کشورهای حاشیه خلیج فارس، قفقاز، اروپا و آمریکا فعال هستند.
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایرنا، مرتضی آبدار اظهار کرد: در تلاشیم با ایجاد و تقویت برندهای خاص، نام تبریز را در عرصههای گوناگون بیشتر از پیش بر سر زبانها بیندازیم.
وی گفت: زمانی می توان گفت در گردشگری شاهد پیشرفت هستیم که اثرات اقتصادی آن را در جامعه ببینیم و تبریز 2018 فرصتی طلایی برای گردشگری استان است.
آبدار با تقدیر از اتحادیه آجیل و خشکبار در راستای ثبت آجیل خاطرنشان کرد: تمام مجموعههای دیگر نیز که شاخصی در عرصه ملی دارند، باید در این زمینه پیشقدم شوند. وی با تاکید بر لزوم حمایت صاحبان صنایع و صنفها از صنایع دستی گفت: اگر بتوانیم در بستهبندیهای آجیل از صنایع دستی استفاده کنیم، هم در معرفی صنایع دستی موفق خواهیم بود و هم با ترویج فروش آن از هنرمندان حمایت میشود.
در همین حال معاون اتحادیه آجیل و خشکبار تبریز نیز با بیان اینکه حوزه آجیل و خشکبار بیشترین اشتغالزایی را پس از صنعت نفت به خود اختصاص داده است، اظهار کرد: هماکنون بیش از 500 آجیل فروش در تبریز مشغول فعالیت هستند که برای بیش از 2000 نفر اشتغالزایی شده است.
محمدحسین علیزاده با بیان اینکه آذربایجان شرقی از لحاظ تولید آجیل و خشکبار، رتبه نخست را کسب کرده است، ادامه داد: همین امر در ثبت ملی شدن آجیل و خشکبار تبریز که دارای کیفیت مرغوبی است، بسیار موثر واقع شده و این خطه شهر را بهعنوان یک شاخص در این زمینه مطرح کرده است.
معاون اتحادیه آجیل و خشکبار تبریز افزود: با توجه به قرار گرفتن استان بخصوص تبریز در جاده ترانزیتی ابریشم از دیر باز این خطه مورد استقبال تجار کشورهای خارجی در این حوزه قرار گرفته است که این امر به نوبه خود امتیاز بسیار مناسبی در ثبت آجیل تبریز در فهرست آثار ملی محسوب میشود.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
حجتالاسلام طبسی معتقد است تصمیمات امامان (ع) علیرغم ظاهر متفاوت، براساس وظیفه و شرایط زمانه، همگی در مسیر هدایت امت اسلام بوده است
«جامجم» در گفتوگو با عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی بررسی کرد
با دکتر ندا ملکی درباره تجربه زیسته، چالشهای اجرای برنامههای معارفی، و نگرانی از زوال معنا در عصر شبکههای اجتماعی گفتوگو کردیم