کشتی به من احتیاجی ندارد

او به دعوت چند نفر از دوستانش در شهریار مربیگری برخی از جوانان علاقه‌مند به کشتی را به عهده گرفته است. هر چند محمد بنا علاقه زیادی به صحبت کردن درباره کشتی ندارد، اما در آستانه رقابت‌های جهانی احساس می‌کند می‌تواند با انتقال تجربیاتش به کشتی‌گیران جوان تیم ملی کمک کند.

بنا درباره غیبت مدال‌آوران کشتی فرنگی در یک سال اخیر می‌گوید: من نمی‌توانم برای حمید سوریان که هفت مدال طلای جهان و المپیک دارد یا قاسم رضایی که دو مدال المپیک به دست آورده، تصمیم بگیرم. آنها دیگر بچه نیستند که مثل زمان جوانی‌شان من بگویم که می‌توانند کشتی بگیرند یا خیر. هر کسی شرایط بدنی خودش را بهتر از همه می‌داند و تشخیص می‌دهد. اگر از من سوال کنند، شاید راهنمایی‌شان کنم اما نمی‌خواهم خدای ناکرده برگردند و با باخت کارنامه خوبشان زیر سوال بروند.

سرمربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی درباره شرایط این دو کشتی‌گیر می‌گوید: شرایط قاسم و حمید با هم متفاوت است. رضایی در سنگین وزن در صورت بازگشت کار سختی دارد چون کشتی امروز به سمت سرپا رفته و تخصص قاسم هم در خاک است. شاید هم بخواهد در سنگین‌وزن ادامه بدهد که شرایط متفاوتی خواهد داشت. او سال‌ها یکه‌تاز کشتی فرنگی ایران و جهان بوده است. او هنوز هم می‌تواند بیاید و مدال بگیرد. تصمیم با خودشان است اما امیدوارم بهترین تصمیم را بگیرند.

بنا با‌ آرزوی موفقیت برای فرنگی‌کاران در مسابقه‌های پاریس ادامه می‌دهد: من با بیشتر نفراتی که در تیم کنونی هستند کار کردم و اینها در رده‌های مختلف شاگردانم بودند. شاید فقط الیاسی که در آن دوره در تیم جوانان بود، شرایطش برای حضور در تیم بزرگسالان مهیا نشد. همه بچه‌ها لیاقت موفقیت در این دوره دارند و امیدوارم به حق‌شان در مسابقات جهانی برسند. خود اشکانی به عنوان سرمربی تیم ملی،‌ کشتی‌گیر تکنیکی و خوبی بود و برایش آرزوی موفقیت می‌کنم. البته من این تیم را خیلی هم کم تجربه نمی‌دانم.

بنا درباره تجربیات حضورش در رقابت‌های جهانی می‌گوید: ما وقتی می‌خواستیم به مسابقات جهانی سال 2009 دانمارک برویم، به جز مسعود هاشم‌زاده و حمید سوریان نفرات دیگر نخستین حضورشان در مسابقات جهانی را تجربه می‌کردند و شرایط‌مان مثل تیم کنونی بود. با همان تیم 3 مدال برنز توسط اخلاقی، علیزاده و علی‌اکبری گرفتیم و برای اولین بار نایب قهرمان جهان شدیم. مسابقات جهانی حکایتش با المپیک متفاوت است و تیم می‌تواند پوست‌اندازی کند و جوانان میدان ببینند.حتی بعد از قرعه‌کشی مسابقات کار اصلی کادرفنی آغاز می‌شود که حریفان را آنالیز کند. با نفراتی که من در تیم می‌بینم، به نظرم می‌توانند در پاریس قهرمان شوند. البته همان‌طور که گفتم نقش کادرفنی بسیار مهم است چون تا لحظه آخر باید کشتی‌گیر را از نظر روانی آماده حضور روی تشک کند.

سرمربی ایران در بازی‌های المپیک ریو درباره خودش و این‌که قصد دارد دوباره به میدان بازگردد، می‌گوید: شرایط سنی من طوری است که طبق قانون، بازنشسته هستم و حق ایستادن کنار تشک کشتی را ندارم و هم خودم دیگر انگیزه‌ای برای بازگشت ندارم. کشتی برای من تمام شد و فقط می‌توانم کنار تشک بنشینم و کار نوجوانان و جوانان را نگاه کنم. دوست دارم نفراتی که زمانی با من کار کردند، موفقیت کسب کنند و من هم لذت ببرم. مطمئن باشید دیگر کشتی به من احتیاجی ندارد.