رابطه نخاع و درخت گردو + عکس

به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از عصر ایران، مدیرکل بهزیستی کهگیلویه و بویراحمد با اشاره به شیوع معلولیت جدید در این استان می‌گوید: 20درصد از معلولیت‌های ضایع نخاعی به علت سقوط از درخت گردو هنگام برداشت محصول رخ می‌دهد.

آمار تکان‌دهنده است؛ از هر پنج نفر یک نفر! آن هم نه در یک جنگ و مبارزه مسلحانه که در حال تلاش برای تکاندن گردوهای سمج آویزان شده از درخت! آنها که از درخت گردو بالا رفته اند می دانند که شاخه های صیقلی و کم دستگیره ای دارد و هنگام چیدن گردوها باید با چوب بلند و باریکی به شاخه ها یا گردوهایی کوبید که همچنان به شاخه چسبیده اند. چیدن گردو شاید به دشواری خرماچینی نباشد اما کار دشواری است. مثل بسیاری دیگری از کارهای کشاورزی.

در بسیاری از کشورهای دنیا دولت ها معمولاً قوانین سختگیرانه ای در خصوص بیماران سهل انگار دارند. اگر پیش پزشکی ساعتی برای ویزیت رزرو کرده باشید و مراجعه نکنید پیگیری می کنند چرا که اعتقاد دارند در صورت عدم تکمیل پروسه درمان و عمیق تر شدن بیماری، هزینه اضافه روی دست دولت باقی می ماند. هزینه های پزشکی عموماً ارزان نیست و دارو هم به این میزان آسان در اختیار عموم قرار نمی گیرد.

دوست پزشکی دارم که تعریف می کند مراجعانی ایرانی و ساکن کانادا دارد که هنگام دیدار از ایران به او سر می زنند و می خواهند برایشان نسخه بنویسد تا از داروخانه داروهای سرماخوردگی بگیرند و با خودشان ببرند!

گرفتار شدن یک نفر به ضایعه نخاعی فارغ از آسیب عمیقی که به او و خانواده اش از لحاظ روانی وارد می کند، هزینه های درمانی هم در پی دارد که با توجه به بیمه ها، دولت باید آن را بپردازد. در چنین شرایطی پیشگیری از بروز حتی یک حادثه منجر به ضایعه نخاعی کار بزرگی است.

این حادثه ها نه به خاطر بازیگوشی و سهل انگاری که به گفته مدیرکل بهزیستی استان «در فصل برداشت محصول» رخ می دهد و لازم است تحت هر شرایطی تلاش شود از رخ دادن آن جلوگیری شود حتی اگر دولت فراخوان بدهد تا مخترعین دستگاه هایی بسازند و به رایگان یا وام های بسیار کم بهره در اختیار این طیف از کشاورزان قرار دهد باز هم هزینه آن از درمان و مراقبت از یک بیمار نخاعی کمتر است. (اگر همه چیز این رنج را در هزینه خلاصه کنیم).

ابزارهایی ابتکاری و جدیدی برای گردوچینی ساخته شده که عموماً در حد نردبان بلند و قلاب های فلزی است. در همین رابطه دو سال پیش جوانی اهل «مزایجان» شهرستان «بوانات» استان فارس (قطب گردوی ایران) دستگاهی اختراع کرد که گردوچینی را تسهیل می‌کند.

ما که ماهواره می سازیم و مدعی هستیم در زمره باهوش ترین مردم جهان قرار داریم، خوب است که با بررسی آن دستگاه و رفع نقص های آن از شیوه گردو چینی دست برداریم تا از آمار بیماران ضایعه نخاعی کاسته شود.

اگر گمان می‌کنید در کشور موضوعات مهمتری از «نخاعی شدن یک انسان» مثل دستگیری برادر رئیس جمهور و حضور امیر تتلو در جمع بزرگان اصولگرایی و ... وجود دارد این نکته آخر را بخوانید:

«عزیزی که گرفتار ضایعه نخاعی است تعریف می کرد؛ یک روز که مثل همه این سالها کف خانه و سرجایم دراز کشیده بودم، سوسکی روی صورتم آمد و گوشه لبم ایستاد، نه می توانستم او را کنار بزنم و نه حتی جرات می کردم اهل خانه را صدا بزنم که بیایند و سوسک را دور کنند چون می ترسیدم لب باز کنم برود توی دهانم!...»