تصور کنید دنیایی را که قطع نخاع در آن به معنی ویلچرنشینی و پایان حضور اجتماعی نباشد. دنیایی که بار کهولت سن بر دوش بیمار و همتراز آن اطرافیان نباشد و همه زیر این بار از پا درنیایند. دنیایی که برای بعضی از مردم، «امید» یک فانتزی یا لغت انتزاعی نباشد. دنیایی که فرصتها بیمحل از کنار آدم نگذرند.
کد خبر: ۷۱۰۴۵۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۶/۰۶