ضرورت نظارت بر صنف فروشندگان مواد شیمیایی

مردمی که نمی‌دانند جایی در محله‌های مرکزی تهران، آنجا که دیوارخانه‌ها کوتاه می‌شود و کوچه‌ها باریک، آنجا که هر روز میزبان بیش از دو میلیون نفر جمعیت شناور است، انواع و اقسام مواد شیمیایی در بشکه‌های بزرگ و کوچک در کنج انبارهای زیرزمینی کنار هم ردیف شده‌اند.

انبارهایی که هرکدام به تنهایی می‌توانند کانون یک بحران باشند و نقطه آغاز یک هراس. همین بهانه کافی است تا پای حرف‌های رضا قدیمی، مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهرداری تهران بنشینیم و از دلایل خروج صنف شیمیایی‌ فروش از شهر بپرسیم.

برای برخورد با صنف شیمیایی فروشان مصوبه قانونی وجود دارد؟

بله در سال 90 شورای شهر و شورای تامین استان مصوب کردند که صنف فروشندگان مواد شیمیایی باید از شهر خارج شوند و در محیط‌هایی فعالیت کنند که قابل نظارت و کنترل باشد. بر این اساس تولید، حمل، بسته‌بندی، تخلیه، نگهداری مصرف بارگیری و... درخصوص مواد شیمیایی تابع ضوابطی خاص است و در همه جای دنیا هم این ضوابط رعایت می‌شود یعنی در حمل و نقل پروتکل‌های خاصی وجود دارد و بر این مبنا باید از مبدا تولید تا مقصد، این موضوع پیگیری و نظارت شود.

وجود مواد شیمیایی در محله‌های مسکونی چه خطراتی برای شهروندان دارد؟

بین این مواد شیمیایی، هم پایه موادمخدر صنعتی وجود دارد، هم پایه موادمخدر منفجره. حتی برخی از این ترکیبات می‌توانند حادثه‌ای بدتر از حادثه انفجار نیشابور را برای ما در قلب پایتخت رقم بزنند. اینجا مهم‌ترین نکته همین مساله حفظ ایمنی شهروندان است چون با وجود موادشیمیایی در شهر، جان شهروندان قطعا به خطر می‌افتد. بجز خطر انفجار، بحث آلودگی‌های زیست‌محیطی و سمومی که در فضا منتشر می‌شود هم مدنظر است.

برای ساماندهی و خروج این صنف مدیریت شهری چه سازوکاری انجام داده است؟

در سال 90 بعد از مصوبه شورای شهر، شرکت ساماندهی مشاغل، قریب به 250 مغازه و 11 انبار بزرگ استاندارد را در بازار کیمیای خاورشهر در اختیار این صنف گذاشت. بعد از کش و قوس‌های فراوان در نهایت قبول کردند که از ناصرخسرو خارج شوند. اما اخیرا براساس مطالعات و بررسی‌هایی که پلیس فاتب انجام داد و کار مشترکی که بین ما و آنها صورت گرفت، متوجه شدیم تعدادی از مغازه‌های ناصرخسرو که دراین سال‌ها بظاهر تغییر شغل داده‌اند مثلا تبدیل به خرازی یا لوازم آرایش فروشی شده‌اند، همچنان به کار فروش مواد شیمیایی مشغولند و با اجاره خانه‌های متروکه انتهای کوچه خدابنده‌لو و حاج نایب، این خانه‌ها را تبدیل به انبار مواد شیمیایی کرده‌اند. در حقیقت این مغازه‌ها مبادرت به خرید و فروش مواد شیمیایی به صورت قاچاق می‌کردند و بعد از گرفتن سفارش، کالاها را از انبارهایشان که همان نزدیکی بود برای مشتری‌ها می‌فرستادند.

شما می‌گویید این انبار در سال 90 تحویل اتحادیه صنف فروشندگان مواد شیمیایی شد، پنج سال از آن تاریخ گذشته اما هنوز ردپای آنها در مرکزی‌ترین محله‌های تهران دیده می‌شود، چه دلیلی باعث تداوم حضور آنها داخل شهر شد؟

متاسفانه اعضای فروشندگان مواد شیمیایی، حتی اعضای اتحادیه از این موضوع تمکین نکردند و در ناصرخسرو به صورت زیرزمینی به فعالیت هایشان ادامه دادند که نتیجه این اقدام هم عملیات گسترده‌ای بود که دیروز انجام شد و برای اجرای آن،‌دستگاه‌های زیادی پای کار بودند. این که در همان روز نخست عملیات حدود 20 کامیون مواد شیمیایی از محل تخلیه کردیم، اما همچنان این مواد در حجم زیادی در خانه‌های بزرگ سه طبقه‌ای که به انبار تبدیل شده‌اند، وجود دارند و عملیات تخلیه و ایمن‌سازی محل، هفت تا ده روز دیگر هم ادامه دارد.

مینا مولایی - جامعه