نعمت حقیقی، مدیر فیلمبرداری (متولد 3 خرداد 1318)

شاعر تصویر سینمای ایران

دوربین روی صورت سیدِ زخمی است و او که گلوله خورده، می‌گوید: «با گوله مردن که از تو کوچه زیر پل مردن بهتره. این پای خوبو که من مفت نمی‌دم باوفا.»
کد خبر: ۹۰۷۱۰۵

تصویر به صورت قدرت که او هم زخمی است، کات می‌شود که خطاب به دوست قدیمی و مبصر سال‌های مدرسه‌اش می‌گوید: «تو همیشه مبصر منی.» بعد دوربین آرام همراه صورت قدرت می‌شود که عرق ریزان نگاهی به اوضاع بیرون می‌اندازد. از زاویه دید قدرت، خانه و پشت‌بام‌های اطراف در محاصره پلیس رژیم پهلوی است و ماموری هم روی دیوار قدم می‌زند. دوربین دوباره قدرت را در قاب می‌گیرد که با هفت تیرش بخشی از شیشه پنجره را می‌شکند تا راحت تر نشانه بگیرد. او شلیک می‌کند و ما بلافاصله در نمای بعدی، افتادن آن مامور روی دیوار را می‌بینیم. در نمای بعدی چشممان به سید می‌افتد که یک دستش را به شانه زخمی‌اش گرفته و به دیوار تکیه داده و دو گلدان هم در پس زمینه اش دیده می‌شود. درهمین نما صدای شلیک پیوسته گلوله‌ها را داریم و آخرین نگاه‌های سید و قدرت به همدیگر و لبخند پیروزمندانه قدرت را. سپس نمایی از پهلو و از حیاط خانه را می‌بینیم و گلوله‌هایی که به سمت اتاق شلیک می‌شود. نمای بعدی از روبه‌روست و سوراخ سوراخ شدن دیوار را می‌بینیم و پس از آن دوربین به عقب زوم می‌کند. نمای پایانی هم بازتر و مستقیم‌تر است و درنهایت با انفجار خانه و تبدیل آن به تلی از آتش و خاکستر فیلم تمام می‌شود و موسیقی تیتراژ می‌آید و خواننده شروع می‌کند به خواندنِ ترانه «گنجشکک اشی‌مشی». بخشی از محبوبیت و ماندگاری فیلم «گوزن‌ها» ساخته مسعود کیمیایی را که اثری همراه با انقلاب اسلامی ایران و مبارزه مردمی علیه رژیم پهلوی بود، به تصاویر نعمت حقیقی به‌عنوان مدیر فیلمبرداری آن مربوط می‌شد و او بود که با ثبت قاب‌هایی تماشایی، نقش بسزایی در جاودانگی قهرمان‌هایش داشت. حقیقی با هنر کم‌نظیرش به قاب و دوربین شخصیت می‌داد و وقتی پشت دوربین یک اثر سینمایی قرار می‌گرفت، خیال فیلمسازان از نتیجه نهایی کار راحت بود.

تماشاگران «عروس» هنوز هم آن صحنه‌های تعقیب و گریز ماشینی در جاده شمال را به یاد دارند؛ همان سکانسی که حمید خوش مرام (ابوالفضل پورعرب) ابتدا روی لج و لجبازی و سپس به دلیل پیدا شدن ناگهانی یک اتوبوس، از جاده منحرف می‌شود و زن رهگذری را زیر می‌گیرد و بی‌اعتنا به اعتراض تازه عروسش مهین (نیکی کریمی) از صحنه تصادف می‌گریزد. همه این تصاویر پرتعلیق و هنوز سرپا حاصل هنرنمایی حقیقی هم بود. به دلیل ناب بودن تصاویر این فیلمبردار فقید، از او به عنوان شاعر تصویر سینمای ایران نام می‌برند. نفرین، مهاجران، دزد عروسک‌ها، معجزه خنده و شوکران، تعدادی از فیلم‌هایی است که با مهر تصویری حقیقی در یادها مانده‌اند. پسر او مانی حقیقی، بازیگر و کارگردان سینماست.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها