آزادسازی قیمت خودرو به شرطی که...

در همین حال، زمزمه‌های آزادسازی قیمت خودرو نیز در روزهای اخیر به فریاد تبدیل شده و وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به عنوان نماینده سهام دولت در خودروسازی‌ها نیز با خودروسازان همصدا هستند.

نگاهی به کلیت ماجرای آزادسازی قیمت خودرو و واگذار کردن آن به بازار، از نظر اقتصادی ایده بدی به نظر نمی‌رسد. زیرا از نظر اقتصادی، رشد هزینه تولید باید از سوی قیمت جبران شود و تولیدکننده نمی‌تواند آن را از جیب خود بپردازد.

به نظر می‌رسد مردم نیز چندان با آزادسازی قیمت خودرو مشکلی ندارند زیرا در نهایت، قیمت‌ها چه از طریق مکانیسم‌های رسمی چون شورای رقابت و چه از طریق مکانیسم‌های بازار، افزایش خواهد یافت.

با این حال باید گفت آزادسازی قیمت خودرو شروطی دارد که با پذیرفته شدن آن شروط از سوی خودروسازان و حاکمیت، می‌توان همین فردا قیمت خودرو را آزاد کرد.

بنابراین، راه‌حل این می‌تواند باشد که قیمت خودرو به شروطی کاملا آزاد شود. این شروط می‌تواند این باشد که دولت یک فرصت مشخص ـ مثلا پنج ساله ـ در اختیار خودروسازان قرار داده تا کیفیت خودروها را بهبود بخشیده و خودروهای متنوع و به‌روز را تولید کنند و ضمنا با رشد بهره‌وری، موفق به صرفه‌جویی در هزینه‌های تولید شده و در یک کلام قدرت رقابت به دست آورند.

در همین حین دولت هم تعرفه واردات خودرو را کاهش دهد تا با رشد واردات، انحصار بازار از دست خودروسازان خارج و رقابت ایجاد شود و ضمنا پای خودروسازان خارجی را برای افتتاح خط تولید با هدف تولید و صادرات به کشور باز کند.

نتیجه اجرای این شروط به طور ساده این می‌تواند باشد که خودروسازان لمس کنند که حمایت‌های بی‌دریغ و البته بی‌فایده در چند دهه گذشته آنها اکنون پایان یافته و آنها مجبورند در شرایط برابر با همتایان خارجی رقابت کنند و دیگر خبری از بازار انحصاری به بهانه حفظ تولید ملی و اشتغال نخواهد بود.

در نهایت نیز مردم با قدرت انتخابی متنوع و فراوان و خدمات پس از فروشی با کیفیت مواجه می‌شوند و صدالبته صنعت خودرو تازه نقش واقعی خود در اقتصاد کشور را به دست آورده و ارزش افزوده واقعی تولید خواهد کرد.

سید علی دوستی موسوی - دبیر گروه اقتصاد