تغییر نسل فوتبال

با فوتبال بمانید

جام ملت‌های آسیا هر چند پایانی بر حسرت سی‌ونه ساله ما برای بوسه چهارباره به جام قهرمانی بود و باید تا چهار سال دیگر برای پایان این ناکامی صبر کنیم، اما خوب است برای یک بار هم که شده عینک بدبینی نسبت به کارنامه مربیان خارجی را برداریم و خیلی بی‌طرف و بدون غرض و مرض شرایط کنونی تیم ملی را ببینیم.
کد خبر: ۷۶۳۴۰۵
با فوتبال بمانید

باید پذیرفت به هر حال جام شانزدهم‌ آسیا برخلاف انتظار بسیاری از منتقدان همیشگی مربی خارجی و بویژه کارلوس کی‌روش، استرالیا میدانی شد تا مرد پرتغالی از چند چهره نسل جدید فوتبال ایران در تیم ملی رونمایی کند. چهره‌هایی که کم‌کم گوش علاقه‌مندان به فوتبال ملی باید به شنیدن نام آنها در سال‌های آینده عادت کند، جوانانی چون مرتضی پورعلی‌گنجی و وحید امیری و بازیکن خوبی به نام وریا غفوری که این شانس را پیدا کردند در استرالیا توانایی خود را نشان دهند.

شاید ناکامی تیم ملی در رسیدن به عنوان قهرمانی و حتی نرسیدنش به جمع چهار تیم برتر آسیا کمی علاقه‌مندان به فوتبال را فوتبال زده کرده باشد و بگویند که چی چند بازیکن جوان آمدند، مگر می‌خواهند کجا را بگیرند؟ اما در پاسخ باید گفت، استرالیا نه اولین ناکامی فوتبال ما بود و نه آخرین آن. زندگی ادامه دارد و در یک چشم به هم زدن مقدماتی جام جهانی 2018 از راه می‌رسد. پس نباید و نمی‌توان تصور کرد چرخ‌های حرکت فوتبال در کشورمان به گل خواهد نشست و متوقف خواهد شد. جوانانی که در استرالیا درخشیدند به همراه بازیکنانی چون وریا غفوری بیست‌وهفت ساله که در استرالیا یکی از خوب‌های تیم ایران بود و همچنین جوانانی چون امید ابراهیمی، پیام صادقیان، مهدی شریفی، مهدی طارمی و امثالهم می‌توانند در سال‌های آینده پرهای پرواز ما به سمت خوشبختی یعنی صعود به جام جهانی و درخشش در مسکو 2018 باشند. جوانانی که اگر چرخ‌های فوتبال ما روغن‌کاری شده تا بخوبی بچرخد و اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی فوتبال اجازه بدهد می‌توانند عطش ما را برای قهرمانی در جام ملت‌های آسیا فرو بنشانند.

بله، همان طور که با رفتن نسل پروین، حجازی و روشن، نسل پنجعلی، درخشان، نامجومطلق و زرینچه، نسل دایی، باقری، کریمی و مهدوی‌کیا فوتبال ما به ته خط نرسید مطمئنا با رفتن نکونام‌ها و آندوها نیز فوتبال ما نمی‌میرد. شاید بگویید مگر این بازیکنان در رده‌های سنی پایه چه کردند که به آنها دل ببندیم که در رده بزرگسالان بخش کوچکی از آرزوها، رویاها و شاید هم بلندپروازی‌های فوتبال ما باشند. اما لزوما هر ناکامی به معنی نابودی و هیچ بودن نیست، جام جهانی 2018 و شاید هم 2022 میدان‌هایی است که می‌توان امثال سردار آزمون را نه چون یک پدیده که همچون سردار یک لشکر بزرگ و موفق در دل خود ببیند. می‌توان افق خوبی ترسیم کرد و آقایی این ستارگان را در آینده نه چندان دور در فوتبال قاره کهن و درخشش آنها را در جام‌های جهانی دید، ما امیدواریم با به حداقل رساندن همه کمبودها و کاستی‌ها و مبارزه با حاشیه‌ها و از بین بردن نقاط تاریک، به آن نقطه برسیم، شما هم از این مستطیل سبز دوست‌داشتنی قهر نکنید!

امید توفیقی‌ /‌ گروه ورزش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها