آیین پیروزی

جک ولش مدیرعامل و رهبر افسانه‌ای جنرال الکتریک که تجربه مدیریتش بر این مجموعه به عنوان الگویی برای بسیاری از مدیران شناخته می‌شود، پس از بازنشستگی، در صدها سمینار شرکت کرده و به سوالات شرکت‌کنندگان پاسخ داده است. برخی از این سوالات مستقیما درخصوص مدیریت و رهبری است و برخی دیگر بسیار شخصی هستند. مانند سوال‌هایی که درباره بازی گلف از او پرسیده شده است. او کتاب آیین پیروزی را بر اساس همان پاسخ‌ها و البته سوالات تدوین و عرضه کرده است.

کتاب در چهار بخش اصلی نوشته شده است: مروری بر اصول کلی و پایه‌ای مدیریت، رهبری و توجه به دیگران و مدیریت انسان‌ها، نگاه به رقبا و مواجهه با آنها و در آخرین بخش جنبه‌های شخصی محیط کار. (مانند مسیر شغلی، مواجهه با رئیس بد، تعادل کار و خانواده و...) در بخشی از کتاب که راهنمای مدیریت بحران برای مدیران است، یک طبقه‌بندی کلی از انواع بحران‌های ممکن انجام شده و نویسنده این مراحل را برای مدیریت بحران برای مدیران پیشنهاد کرده است:

1. فرض کنید مشکل از آنچه به نظر می‌رسد بدتر است. معمولا مدیران وقت زیادی در آغاز بحران تلف می‌کنند. اجازه ندهید این اتفاق برای شما هم بیفتد. از مرحله انکار عبور و این زمینه ذهنی را در خود ایجاد کنید که مشکل بزرگ‌تر و اوضاع خراب‌تر و وحشتناک‌تر از آن‌ خواهد شد که فکرش را بتوان کرد.

2. فرض کنید همه سرانجام همه چیز را خواهند فهمید. ‌یکی از مهم‌ترین تمایلات موجود در گرداب بحران، سرپوش گذاشتن است. در چنین شرایطی مدیران، دیوانه‌وار تلاش می‌کنند جریان اطلاعاتی را محدود کنند. بهتر است جلوتر از مشکل حرکت کنید و قبل از این‌که دیگران وسعت مشکل را به شما نشان دهند، خودتان به آن پی ببرید.

3. فرض کنید تغییراتی در فرآیندها و کارکنان ایجاد خواهد شد. هیچ بحرانی بدون آسیب‌ دیدن عده‌ای به پایان نمی‌رسد. بحران‌های واقعی براحتی محو نمی‌شوند. آنها نیازمند راه‌حل‌هایی هستند که در فرآیند‌های کاری موجود، تغییراتی اساسی ایجاد می‌کنند یا فرآیند جدیدی را وارد کار می‌کنند و به این ترتیب شغل و زندگی عده‌ای از کارکنان هم دستخوش تغییر خواهد شد.

4. فرض کنید سازما‌ن‌تان بحران را پشت سر خواهد گذاشت و در نهایت قوی‌تر از قبل خواهد شد.‌ ما از تک تک بحران‌ها چیزی یاد گرفتیم که مارا به سازمانی هوشمند‌تر و موثرتر تبدیل کرد. نگاهی بلندمدت، لحظات جهنمی بحران‌ها را کمی قابل تحمل‌تر می‌کند.

این کتاب توسط معین خانلری ترجمه و سال گذشته توسط انتشارات ابوعطا منتشر شده است.

محمدرضا شعبانعلی