تکیه ای به قدمت پایتختی تهران

این تکیه عزاداری که در خیابان بهارستان واقع است، از ابتدا تنها محل عزاداری زنان بود و مردان در این تکیه حضور نداشتند، این روزها متولیان همچنان مساحت بیشتری را برای عزاداری زنان در نظرگرفته اند و بیشتر عزاداران آن را بانوان تشکیل می دهند.

مراسم عزاداری دراین تکیه که قدمتی حدود 200 سال دارد در ساعات آغازین صبح شروع شده و برخلاف دیگر مراسم عزاداری امام حسین که شکل جدید نوحه خوانی رواج پیدا کرده است در این تکیه نوحه خوانی به سبک و سیاق قدیم صورت می گیرد.

پذیرایی عزاداران با نان قندی و چای در لیوان کمر باریک

عزادارن امام حسین در این تکیه به شکل قدیمی پذیرایی می شوند و خادمان این تکیه عزاداری از مهمانان را با نان قندی و چای در استکان های کمر باریک انجام می دهند.

همسایگان تکیه پذیرای عزادارن شدند

حضور و ازدحام گسترده بانوان عزادار در کوچه و پس کوچه های منتهی به تکیه سبب شده، همسایگان پذیرای حضور میهمانان عزادار در حیات و منازل شان شوند.

کرامت و بزرگواری امام حسین (ع) به عزادارنش به این همسایگان رسیده است. برخی صاحب خانه ها به دلیل ازدحام جمعیت و بارش باران از عزاداران دعوت کردند تابه منزلشان بروند و با صدای عزاداری که از تکیه می شنوند، به عزاداری بپردازند.

سنت حلوا پزان در کنار تکیه سادات اخوی

تهرانی ها از سال ها پیش با توسل به حضرت ابوالفضل عباس (ع) برای حاجت روا شدن، پخت حلوا را در روز تاسوعا نذر می کردند.

با حاجت روا شدن هر فرد، یک چراغ خوراک پزی کوچک در دست می گیرد و در کوچه ها و پیاده روهای شهر حلوا می پزد و در روز تاسوعا در میان عزاداران سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) و یاران وفادارش پخش می کند.

اطراف این تکیه نیز همچون برخی مناطق تهران مثل چهارراه گلوبندک این سنت رواج دارد.