کدام کلاس بهترین است

آن روزها اگر بچه‌ها می‌خواستند زبان انگلیسی را فراتر از کلاس‌های مدرسه یاد بگیرند، باید می‌گشتند تا موسسه‌ای پیدا کنند و سه ماه تعطیلات تابستان را در کلاس‌های زبان بگذرانند، حالا اما وضع فرق کرده؛ در هر محله‌ای، چند کلاس زبان مختلف پیدا می‌شود که کارشان فقط به آموزش زبان انگلیسی محدود نیست و آموزش زبان‌های خارجی دیگری مانند فرانسه و آلمانی نیز در برنامه‌شان گنجانده شده است.

چنین وضعی هم خوب است و هم بد؛ خوب است چون همه کسانی که به زبان‌های خارجی علاقه یا به آموختن آن نیاز دارند، براحتی می‌توانند در یکی از این موسسات که متناسب با بودجه و زمانشان است، ثبت‌نام کنند و زبانی جدید بیاموزند، اما در کنار این وجه مثبت، کلاس‌های متعدد آموزش زبان باعث شده کار انتخاب موسسه برای زبان‌آموزان سخت‌تر از قبل شود.

در حقیقت، شهریه‌های متفاوت آموزشگاه‌ها، وجود کلاس‌هایی با خدمات ویژه و ظاهر موسسات همگی ازجمله عواملی است که در این تصمیم‌گیری موثر خواهد بود و حتی می‌تواند علاقه‌مندان را قدری سر در گم کند.

تشکیل کلاس در خانه‌های تاریخی

از بیرون که نگاه می‌کنید، حدس هم نمی‌زنید، اینجا موسسه آموزش زبان باشد. ساختمان قدیمی است و از ظاهرش می‌شود فهمید بیش از 50 سال از ساختش می‌گذرد، اما تابلویی که سر کوچه نصب شده، می‌گوید موسسه آموزش زبان‌های خارجی همینجاست و زبان‌آموزان زیادی در اتاق‌های این ساختمان مشغول یادگیری هستند.

دیوار اتاق‌ها که حالا به‌عنوان کلاس درس از آنها استفاده می‌شود، ترک‌‌خورده و وقتی باران می‌بارد از سقف‌های بلندش قطرات آب بر زمین می‌چکد. درها چوبی است و پنجره‌ها رنگی؛ همه چیز هنوز مربوط به سالیان دور است و اینها در کنار هم باعث شده، ساختمان شبیه خانه‌های تاریخی به نظر بیاید؛ ساختمانی که حالا مکانی شده برای آموزش!

خوب یا بد، این روزها چنین کلاس‌هایی را زیاد می‌بینیم؛ کلاس‌هایی که در ظاهر هیچ شباهتی به کلاس درس ندارند، اما شاید از نظر کیفیت وضع خوبی داشته باشند. در مقابل، موسسه‌هایی هم هستند که به ظاهرشان بیشتر از کیفیت کار توجه می‌کنند و با استفاده از امکانات ویژه، زبان‌آموزان بیشتری جذب آنها می‌شوند.

به همین دلیل کسانی که می‌خواهند در کلاس آموزش زبان شرکت کنند، حسابی گیج‌خواهند شد و نمی‌دانند کدام موسسه را انتخاب کنند.

در کشورهای پیشرفته، اما وضع فرق می‌کند و استانداردی برای کلاس‌های درس مشخص شده است. شاید برای ما عجیب باشد، اما در این کشورها جنس پوشش کف کلاس‌ها و حیاط، رنگ و جنس دیوارها، محل قرار گرفتن در و پنجره‌ها و ابعاد آن، ارتفاع و رنگ سقف و وضع روشنایی همه مشخص است و باید براساس استانداردهای اعلام‌شده، رعایت شود.

به‌عنوان مثال در بعضی ایالت‌های آمریکا، رنگ دیوارهای کلاس باید کرم مایل به زرد و دیوار روبه‌روی دانش‌آموزان آبی رنگ باشد یا در آلمان ساختمان‌های آموزشی باید براساس تعداد دانشجویان، فضای سبز و محوطه باز مناسب داشته باشد.

جذب مدرس؛ تحصیلات یا تجربه؟

خیلی از کسانی که دنبال کار هستند و قدری هم زبان می‌دانند، فکر می‌کنند می‌توانند در یکی از موسسات آموزش زبان استخدام شوند و برای همین هرازگاهی به یکی از این موسسات سری می‌زنند. بعضی وقت‌ها هم تیرشان به‌هدف می‌خورد و همان جا مشغول کار می‌شوند.

البته نباید از حق گذشت که بسیاری از این موسسات هم به همین سادگی نیرو جذب نمی‌کنند و فقط افرادی را که تجربه کافی یا تحصیلات مرتبط داشته باشند، استخدام می‌کنند. بیشتر موسسات آموزش زبان برای جذب مدرس، سه مرحله مختلف را در نظر می‌گیرند که داوطلبان باید پس از شرکت در این آزمون‌ها و سربلند بیرون آمدن از امتحانات، راهی کلاس درس شوند.

مرحله اول امتحان کتبی زبان است، مرحله دوم امتحان شفاهی و سومین مرحله هم مربوط است به ارائه عملی پس از پشت سر گذاشتن دوره آموزشی تدریس که البته معمولا هزینه‌ای هم بابت شرکت در این دوره‌ها از داوطلبان گرفته می‌شود و برای همین کسی بی‌دلیل در این کلاس‌ها حضور پیدا نخواهد کرد.

خانم روزبهانی، مسئول بخش جذب مدرس یکی از موسسات آموزش زبان با اشاره به این مراحل، در گفت‌وگو با جام‌جم توضیح می‌دهد: تفاوتی را که میان کلاس‌ها و آموزشگاه‌های مختلف وجود دارد باید در همین موضوع خلاصه کرد یعنی هرچه معلم‌های یک مجموعه قوی‌تر و مجرب‌تر باشند، موسسه عملکرد بهتری خواهد داشت، زیرا موفقیت موسسه‌ها از تلاش و توانایی نیروهای موسسه جدا نیست.او باور دارد مسئولان موسسات هنگام جذب مدرس، باید دقیق عمل کنند و کمبود نیروی انسانی نباید عاملی باشد برای نادیده گرفتن کیفیت.

با کمال تاسف باید اذعان کنیم بسیاری از موسسات این موضوع را نادیده می‌گیرند و توجهی به کیفیت کار معلم‌‌ها ندارند.

گاهی اگر فرد فقط بتواند به زبان دیگری صحبت کند، در امتحان ورودی موسسه پذیرفته می‌شود و آن وقت، زبان‌آموزان باید زیر نظر معلمی زبان جدید را بیاموزند که خودش اطلاعات کافی از قوانین دستوری و نکات تخصصی آن زبان ندارد.

خانم فروزانفر که با چنین وضعی مواجه شده، می‌گوید: پس از این‌که چند ماهی به کلاس آموزش زبان رفتم، متوجه شدم معلمی که در آن موسسه کار می‌کرد، تحصیلات دانشگاهی نداشت. او حتی گاهی کلمات فارسی را هم اشتباه می‌نوشت و بعضی وقت‌ها هنگام آموزش زبان به مشکل برمی‌خورد. این موضوع را با مدیر موسسه در میان گذاشتم، اما آنجا هم پاسخ دقیقی نگرفتم و او فقط گفت اگر از این معلم راضی‌نیستید، می‌توانید معلم دیگری انتخاب کنید در حالی که وقتی یک‌بار چنین اتفاقی افتاد، نمی‌توانستم برای دومین بار هم به آنها اعتماد کنم.حرف خانم فروزانفر صحیح است و نمی‌توان مسلط بودن به زبان را ملاک خوبی برای انتخاب معلم دانست زیرا اگر چنین انتخابی صحیح بود، همه ما فارسی‌زبانان می‌توانستیم معلم زبان فارسی شویم، در حالی که چنین کاری برای کسانی که تخصص‌ لازم را ندارند در عمل غیرممکن است. بنابراین به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین معیارها برای انتخاب کلاس زبان مناسب، تبحر و تجربه معلم‌های آن مجموعه است.

معیارهای انتخاب بهترین موسسه

موسسه‌های زبان یکی دو تا نیستند و اگر بخواهید بهترین را از میان آنها انتخاب کنید، مسلما کار سختی در پیش خواهید داشت و با حجم گسترده‌ای از معیارها مواجه می‌شوید که در کنار هم قرار دادن آنها و به نتیجه درستی رسیدن، کاری بس مشکل است.

معیارها متفاوت است، بعضی‌ها فکر می‌کنند موسسه‌ای که در شهرهای مختلف شعبه دارد، بهتر است، برخی دیگر به فضای آموزشی نگاه می‌کنند و براساس امکانات موسسه تصمیم می‌گیرند. البته شاید این دو مورد هم مهم و قابل توجه باشد، اما اساسی‌ترین موضوعی که هنگام انتخاب آموزشگاه‌ها باید به آن توجه کنید، کیفیت کار معلم‌ها و کارکنان موسسه است؛ برای اطمینان از این موضوع شاید گفت‌وگو با دانشجویان موسسه شروع خوبی باشد.

این‌که تصور کنید آموزشگاهی با شعبه‌های متعدد کیفیت بهتری هم دارد، صحیح نیست. علاوه بر این موارد، توجه به سیستم آموزشی و کتاب‌هایی که در آن آموزشگاه برای تدریس انتخاب می‌شود نیز ملاک‌ خوبی برای انتخاب صحیح است، زیرا تا مدرس از منابع قوی برای تدریس استفاده نکند و به آنها مسلط نباشد، نمی‌تواند نتیجه خوبی بگیرد.

نیلوفر اسعدی بیگی - جام‌جم