مشاهیر خواب‌آلود

هر چقدر که انسان‌ها پیرتر می‌شوند بین یک تا یک ساعت و نیم به زمان خواب افراد اضافه می‌شود، اما هیچ جایی نشنیده‌اید که کسی زیاد بخوابد و موفق هم باشد یا کسی که زیاد بخوابد و اختراع هم بکند.

تعدادی هستند که به خمیازه کشیدن و خواب‌های طولانی معروف هستند، چهره‌های مشهوری که زیاد می‌خوابیدند اما موفق بودند:

ناپلئون بناپارت

مقایسه کردن ناپلئون با بقیه شخصیت‌ها کمی سخت است، چون او در دوره‌ای زندگی می‌کرد که زندگی ماشینی نبود و خیلی از افراد با اسب رفت‌وآمد می‌کردند و مجبور می‌شدند بیشتر انرژی روزانه خود را صرف رفت‌وآمد و جنگ کنند.

اگر بخواهیم منصف باشیم ناپلئون در زندگی خود روزهای زیادی را پشت سر هم سفر می‌کرد، بدون این‌که وقت این را داشته باشد تا کمی استراحت یا لباس خود را عوض کند، همین باعث شده بود که او مرتب چشمانی خواب‌آلوده داشته باشد، اما وقتی می‌خوابید بیدار کردنش از سخت‌ترین کارها بود.

ناپلئون درست مثل بچه‌ها می‌خوابید. صدای هیچ چیزی او را بیدار نمی‌کرد. حتی بارها در میدان جنگ با صدای انفجار توپ هم از خواب بیدار نمی​شد.

آلبرت اینشتین

اینشتین هم بین مخترعان از افرادی بود که به خوابش بها می‌داد. او دوست داشت ده ساعت از شبانه‌روز را به طور کامل بخوابد.

این زمان برای خوابیدن دانشمندان خیلی زیاد است. آنها به طور معمول در شبانه‌روز بین سه، چهار ساعت می‌خوابند و اینشتین بین آنها جزو استثناها بود.

با این‌که او خیلی سخت روی تئوری‌هایش کار می‌کرد، اما معتقد بود تئوری‌هایش در خواب می‌تواند به پیشرفت در اختراعاتش هم کمک کند.

او احساس می‌کرد چرت‌هایش باعث بهتر کار کردن مغزش می‌شود. فعالیت بهتر مغز هم به او کمک می‌کرد تا خلاق‌تر باشد. اینشتین در هفتادوشش سالگی از دنیا رفت.

وینستون چرچیل

چرچیل هم یکی از خواب‌آلوده‌ها بود. او از چرت بعدازظهرش به هیچ وجه نمی‌گذشت. او صبح‌ها ساعت 8 صبح از خواب بلند می‌شد و به خاطر سخت کار کردن و شلوغی کارش زیاد خمیازه می‌کشید.

او روزش را ساعت 8 صبح شروع می‌کرد، مثل همه صبحانه می‌خورد، نامه‌ها را جواب می‌داد، با منشی‌اش قرارهایش را چک می‌کرد و می‌توان گفت که همه اینها در حالی‌که او روی تخت دراز کشیده بود، انجام می‌شد.

روز کاری چرچیل با یک حمام ادامه پیدا می‌کرد که خودش معتقد بود او را سرحال می‌کند و خوابش را می‌پراند. بعد از این‌که ناهار می‌خورد، ‌زمان نقاشی‌اش بود.

بعد از نقاشی کردن وقت چرت چرچیل بود. چرچیل بعدازظهر‌ها بین دو تا سه ساعت می‌خوابید و بعد از بلند شدن دوباره همه آن کارها را تکرار می‌کرد. چرچیل معتقد بود خواب‌های بعدازظهرش کلید طلایی موفقیت او در اداره مملکت بوده است.

سالوادور دالی

دالی، معروف‌ترین نقاش سوررئالیست بود. او خیلی زیاد می‌خوابید و معتقد بود چیزهایی را می‌کشد که در خواب‌هایش می‌بیند. سالوادور از خواب‌هایش برای کمک گرفتن به هنرش استفاده می‌کرد.

او معمولا تا از خواب بیدار می‌شد، به سمت تابلوهای نقاشی‌اش می‌پرید و شروع می‌کرد به کشیدن تصاویر مبهمی که می‌گفت در خواب دیده است. البته دالی معتقد بود خواب‌های نیمروزی‌اش الهامات بهتری به او داده‌اند و موفقیتش را مدیون همین خواب‌ها می‌دانست.

دالی اواخر به مرحله‌ای رسیده بود که چرت‌های یک ثانیه‌ای می‌زد و الهامات یک ثانیه‌ای را به تصویر می‌کشید. سالوادور دالی بعد از هر الهامش به دنبال الهامات بیشتری بود و همین موضوع، او را یک آدم خواب‌آلود می‌کرد.

جان اف کندی

کندی صبح زود از خواب بیدار می‌شد، اما در شبانه‌روز زیاد می‌خوابید. او بعد از بیدار شدن شنا و ورزش می‌کرد. معمولا ناهارش را در تخت می‌خورد و بعد از آن همانجا می‌خوابید. او از دیگران می‌خواست که او را بیدار نکنند، مگر در شرایط خیلی اضطراری مملکتی.

در آن زمان نه تلفنی پاسخ داده می‌شد نه کسی می‌توانست او را ببیند. او کسی را مسئول این کرده بود که هنگام خواب مانع مزاحمت‌ها شود.

بعد از بیدار شدن، دوش آب گرم می‌گرفت و بعد از آن به کار‌های مملکتی می‌رسید. روز او با شنا کردن شروع و آماده شدن برای شام تمام می‌شد و او دوباره به تخت خود برمی‌گشت تا بخوابد.

توماس ادیسون

ادیسون با این‌که زیاد می‌خوابید، اما از خواب زیاد متنفر بود. او دوست نداشت خیلی بخوابد، به خاطر این‌که می‌خواست به دیگران نشان بدهد که خیلی زیاد مشغول اختراعات و کارش است.

او دوست داشت زیاد کار کردنش را به رخ بکشد، اما حقیقتش را بخواهید شاید همین زیاد خوابیدن، او را در اختراعاتی مثل برق موفق کرد. یک بار وقتی دوستش ـ هنری فورد ـ قرار بود از آزمایشگاه او دیدن کند، منشی ادیسون مانع این کار شد به دلیل این‌که توماس ادیسون در خواب زمستانی بود.

هنری فورد همیشه فکر می‌کرد ادیسون بیشتر زمانش را صرف اختراع و تحقیق می‌کند و اصلا نمی‌خوابد. او در این باره به منشی ادیسون گفت: «من فکر می‌کردم که توماس اصلا نمی‌خوابد!»

منشی ادیسون هم در جواب گفت: او در واقع اصلا نمی‌خوابد، بلکه همیشه در حال چرت زدن است. یک بار سر یکی از آزمایشاتی که با نیکلا تسلا مشغول کار بود، چرت زدن‌هایش به آتش‌سوزی ناشی از جریان الکتریسیته منجر شد.

مریم امیرپور - جام‌جم