هزینه های شخصی برای سهمیه المپیک

این گلایه‌های علی شاه‌حسینی، بدمینتون‌باز سرشناس کشورمان است که از عدم حمایت‌های لازم حکایت دارد. گلایه‌ای مشترک که سایر ملی‌پوشان هم آن را در گفت‌وگو با ما عنوان کرده‌اند. اما این موضوع هم عاملی نشده تا ستاره‌های این رشته برای رسیدن به بزرگ‌ترین آوردگاه ورزش جهان دست از تلاش بردارند. آنها در همه مسابقات کسب سهمیه المپیک که خارج از ایران برگزار شده حضور یافته‌اند و در باقی تورنمنت‌ها هم تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا شاید یک سهمیه برای ایران کسب کنند. البته در این میان ،جام فجر ایران هم یکی از تورنمنت‌هایی بود که امتیازاتی برای کسب سهمیه المپیک در بر داشته است، هر چند تلاش ملی‌پوشان کشورمان در این رقابت‌ها برای کسب امتیازهای لازم، بی‌نتیجه مانده است.

امید کرمی، بازیکنی که مدال برنز بخش انفرادی را کسب کرده نیز هیچ شانسی برای کسب سهمیه ندارد و اصلا در رقابت‌های انتخابی المپیک حضور نیافته است. او در این باره به ما می‌گوید: امسال کیفیت مسابقات خیلی بهتر از سال گذشته بود. بازیکنان بهتری هم در قیاس با سال قبل آمده بودند چون چند ماه به المپیک باقی مانده و همه به دنبال کسب امتیازهای سهمیه المپیک هستند. فکر می‌کنم بازیکنان ایرانی نتایج خوبی کسب کردند و مربی تیم ملی هم از روند کار راضی بود. البته سال گذشته بازیکن تیم ملی اندونزی که در رنکینگ 18 جهان بود به‌تهران آمد ولی امسال بازیکن سریلانکایی عنوان نخست را به خود اختصاص داد. شاید اگر من به مسابقات خارجی اعزام می‌شدم، شرایط بهتری پیدا می‌کردم و می‌توانستم در فینال حضور پیدا کنم ولی فدراسیون در این باره اقدامی نکرد و من هم در رنکینگ جایی ندارم چون اصلا به مسابقاتی اعزام نشدم!

قرار گرفتن جام فجر ایران در تقویم فدراسیون جهانی یکی از اتفاق‌های خوبی است که اعتبار ویژه‌ای به بدمینتون ایران بخشیده است. این تورنمنت 15 هزار دلاری که نخستین بار سال 1369 با حضور نمایندگان کشورهای ایران، چین، پاکستان و اتریش شروع به کار کرد، هر ساله با حضور نفرات مطرحی در ایران برگزار می‌شود که می‌تواند برای بدمینتون‌بازانی که شانس کمتری برای شرکت در مسابقات معتبر خارجی دارند، غنیمت باشد. امسال این دوره از مسابقات که امتیازهای خوبی برای کسب سهمیه المپیک داشت با حضور چهره‌های شاخصی برگزار شد که اجازه ندادند عناوین برتر به اعضای تیم میزبان برسد. بااین حال به نظر می‌رسد سال گذشته در این زمینه یک اتفاق ویژه رخ داده بود که شاید کمتر در بدمینتون جام فجر آن را شاهد باشیم. چرا که بازیکن تیم ملی اندونزی با رنکینگ 18 جهان و تیم ملی سنگاپور آن هم با نفرات اصلی در جام فجر ایران شرکت کرده بودند که اتفاقی خاص به حساب می‌آمد.

کاوه مهرابی، بازیکن سرشناس ایران که در این دوره از مسابقات نتوانست به جمع 4 بازیکن برتر راه یابد با تمجید از سطح کیفی رقابت‌ها به ما می‌گوید: من تلاش خودم را کردم تا امتیازهای این دوره را کسب کنم ولی حریفان قدری داشتم که شاید به نوعی بدشانسی آوردم و در جدول بالا نرفتم، البته قرعه‌ام هم خیلی سخت بود. در کل باید بگویم مسابقات امسال از کیفیت بالایی برخوردار بود و چون در ماه‌های قبل از المپیک قرار داریم تیم‌ها و بازیکنان خیلی خوبی به ایران آمده بودند که این از اعتبار جام فجر خبر می‌دهد.

سروش اسکندری، دیگر عضو تیم ملی بدمینتون هم از سطح بالای مسابقات جام فجر به نیکی یاد می‌کند و می‌گوید: ما امسال بدشانسی آوردیم و برخی گیم‌ها را که باید می‌بردیم، از دست دادیم تا نتوانیم روی سکو قرار بگیریم. خودم در بازی با ژاپن ست اول را بردم و در ست دوم هم 20بر 19 جلو بودم که یک امتیاز را نگرفتم و در نهایت هم این ست را 24بر 22 باختم تا با شکست 21بر 19 در ست سوم حذف شوم. خردمندی هم شرایط مرا داشت و به خاطر یکی دو امتیاز حذف شد.

چهار سید اول ایران دنبال کسب امتیاز بودند ولی باید بگویم که سطح کیفی مسابقات خیلی بالا بود. محمدرضا خردمندی نیز در این باره از رقابت‌های اخیر تهران به نیکی یاد می‌کند و می‌گوید: مسابقات خیلی خوبی برگزارشد.

بازیکن هندی که در تهران حضور یافته بود، در مسابقات «چلنج کاپ» دوم شده بود که این نشان از کیفیت بالای بازی‌های ایران دارد. من خودم اگر به جمع 4 بازیکن راه پیدا می‌کردم قطعا فینالیست می‌شدم و امتیاز جمع می‌کردم ولی به بازیکن سریلانکا باختم که خیلی قوی‌تر از من بود.

اما یکی از نکته‌های جالبی که در خصوص تلاش‌های صورت گرفته برای کسب سهمیه المپیک در رشته بدمینتون وجود دارد، این است که هر 4 نماینده ایران برای کسب سهمیه مجبورند با هزینه‌های شخصی در تورنمنت‌های مختلف خارجی حضور یابندکه در نوع خود جالب توجه است، فدراسیون بدمینتون بر اساس آنچه که محدودیت در بودجه خوانده است، حاضر نیست شرایط حضور 4 ورزشکار برتر کشورمان را در مسابقاتی که دارای امتیازات کسب سهمیه هستند فراهم کند و فقط اعلام کرده برای کسانی که در هر تورنمنت روی سکو قرار بگیرند 500 هزار تومان پاداش نقدی در نظر می‌گیرد و بازیکنی که سهمیه المپیک بگیرد هم از پاداش 20 میلیون تومانی برخوردار خواهد شد که با در نظر گرفتن 15 تورنمنت خارجی و هزینه سفرها و اسکان در کشورهای مختلف حتی هزینه‌های انجام گرفته هم تامین نخواهد شد.

شاه‌حسینی در این زمینه می‌گوید: اگر علاقه‌مندی این 4 بازیکن نبود، شاید هرگز این هزینه‌ها را نمی‌کردیم. تمامی این سفرها را با هزینه شخصی رفتیم و فدراسیون فقط ما را به سفر ترکیه فرستاد. هنوز هم تورنمنت‌های دیگری در پیش داریم و بار دیگر باید از جیب خودمان خرج کنیم تا بتوانیم در مسابقات شرکت کنیم. چاره‌ای هم نداریم و اگر این اتفاق صورت نگیرد تمامی زحمات ما به هدر می‌رود.

این ملی‌پوش کشورمان یک انتقاد دیگر هم از مسوولان فدراسیون دارد: حالا که فدراسیون جهانی پذیرفته بدون برگزاری مسابقات میکس آقایان و بانوان جام فجر در تقویم بین‌المللی قرار گیرد انتظار داریم رئیس فدراسیون در حین برگزاری مسابقات حضور بیشتری در سالن داشته باشد و دست‌کم بازی‌های ملی‌پوشان را کامل ببیند اما اینگونه نبود و مسوول فدراسیون مدام دنبال سازماندهی برنامه‌ها بود.

سروش اسکندری اما در خصوص مشکلات ملی‌پوشان به نکته‌های دیگری هم اشاره کرده است: من خودم از اردیبهشت سال گذشته تا حالا بیش از 17 میلیون تومان از جیب خودم خرج کردم تا به رنکینگ 114 جهان رسیده‌ام. بقیه بچه‌ها هم شرایط مشابهی دارند. فدراسیون کمک خاصی به ما نمی‌کند و هر چه می‌گوییم، جواب می‌دهند محدودیت بودجه دارند. اگر این طور باشد که سطح بدمینتون پایین می‌آید. اگر ما هم هزینه نکنیم که دیگر مشکلات بیشتر می‌شود. یک مشکل دیگر این است که مربی اندونزیایی ما تمرینات مداوم نمی‌گذارد و استفاده خوبی از او صورت نمی‌گیرد. متاسفانه در بخش پایه هم فعالیت‌های خوبی نداشته‌ایم و جایگزین‌ها در تیم ملی زیاد نیستند.

محمدرضا خردمندی هم در این باره می‌گوید: قطعا برای ما هزینه کردن سخت است. هنوز 7 مسابقه دیگر در کشورهای کرواسی، رومانی، پرو، هاییتی، ویتنام، ژاپن و... در پیش داریم و باید هزینه‌ها را خودمان پرداخت کنیم. فکرمی کنم این شرایط را در هیچ رشته دیگری نبینیم. با وجود تمام هزینه‌های صورت گرفته تنها یکی از این 4 ملی‌پوش ایران شانس المپیکی شدن دارد و باید دید کدام یک از این همه هزینه انجام شده به هدف می‌رسد.