کمکم کنید مشق بنویسم!

البته کمک‌کردن به فرزند در تکالیف مدرسه، به معنای گذراندن ساعات طولانی پشت میز تحریر نیست. والدین می‌توانند به وسیله سازماندهی مهارت‌های کودک، توضیح دادن یک مساله مشکل یا تنها تشویق او به استراحت کوتاه‌مدت در میان درس‌خواندن، نقش حمایتی خود را ثابت کنند و از کجا معلوم؟ شاید در این میان، والدین هم چیزهایی بیاموزند!

به این منظور رعایت نکات زیر می‌تواند به شما کمک کند تا به عنوان والدین در امور تحصیل فرزندانتان مشارکت موثری داشته باشید:

ـ سعی کنید معلمان فرزند خود را بشناسید و بدانید که آنها به دنبال چه اهدافی هستند. همواره ارتباط خود را با مدرسه حفظ کنید. در جلسات اولیا و مربیان شرکت فعالانه داشته باشید و هر چند وقت یکبار به ملاقات معلمان فرزندتان بروید. در این ملاقات‌ها می‌توانید از روش‌های تدریس آنها آگاه شده و روش‌های مناسب مشارکت در امور تحصیلی کودکتان را از آنها بیاموزید.

ـ فضای مناسبی در منزل برای انجام تکالیف درسی ایجاد کنید. سعی کنید تمامی اسباب و لوازم مورد نیاز را در دسترس دانش‌آموز قرار دهید.

ـ یک برنامه درسی منظم را برای فرزندتان برنامه‌ریزی کنید. برخی کودکان عصرها بهتر می‌توانند به تکالیف درسی خود برسند و قبل از آن نیازمند اندکی تفریح و بازی و یک میان‌وعده مناسب هستند. برخی بعد از شام را ترجیح می‌دهند. به هر حال سعی کنید بهترین زمان یادگیری فرزندتان را شناسایی کرده و شرایط لازم برای انجام تکالیف درسی در آن ساعات را ایجاد کنید.

ـ به فرزندتان برای داشتن یک برنامه مناسب کمک کنید. خصوصا شب‌هایی که تکالیف زیادی برای انجام‌دادن دارد، سعی کنید به او کمک کرده و پس از هر ساعت فعالیت، از او بخواهید که 15 دقیقه استراحت کند.

ـ آنچه را که باعث اتلاف وقت فرزندتان می‌شود از میان بردارید. تلویزیون، صدای ضبط صوت یا تماس‌های تلفنی می‌‌توانند از جمله این مزاحمان باشند. البته گاهی فرزندتان نیاز دارد تلفنی در مورد اشکالات درسی با همکلاسی خود صحبت کند که نباید مانع آن شوید!

ـ مطمئن شوید که فرزندتان خودش تکالیفش را انجام می‌دهد. اگر او خودش فکر نکند و دچار اشتباه نشود، چیزی یاد نمی‌گیرد. والدین می‌‌توانند پیشنهاد کرده و راه و روش را به کودک خود بیاموزند، اما نباید جلوی خلاقیت و یادگیری فرزندشان را بگیرند.

ـ مشوق و راهنما باشید. در مورد تکالیف درسی و امتحانات کودکتان سوال کنید. او را تشویق کرده و تکالیف او را چک کنید و به او خاطرنشان کنید که همواره آماده همکاری با او هستید.

ـ یک نمونه و الگوی مناسب باشید. آیا فرزندتان تاکنون شما را در حال مطالعه یک کتاب دیده است؟ کودکان بیش از نصیحت نیازمند یک الگوی عملی هستند.

ـ تلاش‌ها و فعالیت‌های کودکتان را ارج بنهید و همواره کودک خود را تشویق کنید. حتی می‌توانید جلوی بستگان خود از دستاوردهای فرزندتان تعریف کنید.

ـ اگر فرزندتان در انجام تکالیف درسی خود دچار مشکلات تکراری است حتما با معلم فرزندتان صحبت کنید. برخی کودکان در دیدن تخته‌سیاه دچار مشکل بوده و نیازمند عینک هستند. بنابراین بهتر است هر چه سریع‌تر مشکلات سر راه یادگیری فرزندتان را بشناسید و نسبت به رفع آنها اقدام کنید.

در سنین راهنمایی و دبیرستان، تکالیف سخت‌تر و حساس‌‌تر می‌شوند. طی همین دوران نوجوان دچار تغییرات فیزیکی و روحی نیز می‌شود و به طور کلی زندگی او تغییرات زیادی می‌کند.

در این دوران، نقش والدین حساس شده و نه‌تنها در گذار موفق نوجوان از دوران بلوغ بسیار موثر است بلکه در موفقیت تحصیلی او نیز اثرگذار است.

مطمئن شوید نوجوانتان از محیطی آرام و به دور از تنش برای درس‌خواندن برخوردار است و وسایل مورد نیاز تحصیل در اختیار او قرار دارد.

ممکن است نوجوان شما ترجیح دهد در مکانی شخصی و به دور از والدین یا خواهر و برادر درس بخواند. به استقلال‌طلبی او احترام بگذارید و فقط گهگاه به او سر بزنید تا مطمئن شوید عاملی مزاحم او نیست.

اگر فرزندتان برای انجام تکالیف درسی‌اش نیازمند کامپیوتر است، آن را در یک محل مناسب قرار دهید. اتاق خواب او جای مناسبی برای کامپیوتر نیست زیرا ممکن است به دور از چشم شما به جای درس خواندن، بازی کامپیوتری کند یا با دوستان خود چت کند.سایت‌های مفید را از معلم فرزندتان پرسیده و او را با آنها آشنا کنید تا در تکالیف درسی خود از آنها بهره بجوید.

در تکالیف درسی فرزندتان مشارکت و همفکری کنید، برایش سوال طرح کرده و کارهای او را کنترل کنید، اما سعی نکنید پاسخ کامل و نهایی را در اختیار او قرار دهید. در واقع به جای این که به فرزندتان ماهی بدهید، ماهیگیری را به او بیاموزید. شیوه فکرکردن و مهارت حل مساله را به او یاد دهید.مهارت‌های سازماندهی را به فرزندتان بیاموزید. هیچ‌کس با این مهارت به دنیا نمی‌آید. این مهارت نیازمند تمرین و یادگیری است. بسیاری از کودکان وقتی به دوره راهنمایی و دبیرستان وارد می‌شوند به دلیل تعدد دروس و معلمان دچار سردرگمی می‌شوند. سعی کنید به فرزندتان نحوه رویارویی با این تغییرات جدید را بیاموزید و در این راه به او کمک کنید.

تلاش کنید بین دروس و دنیای واقعی ارتباط برقرار کنید. مطالب درسی را به اتفاقات روزمره پیوند دهید و فرزندتان را کم‌کم به دنیای واقعی بزرگ‌ترها وارد کنید.

با بالارفتن مقاطع تحصیلی، تکالیف بیشتر و مشکل‌تر می‌شوند. راه‌حل‌های زیر می‌توانند موثر واقع شوند:

ـ حضور داشته باشید. این به معنای حضور کامل فیزیکی شما در حین انجام تکالیف فرزندتان نیست، اما بهتر است در همان دور و اطراف باشید تا در صورت نیاز به کمک، خود را به فرزندتان برسانید. اگر فرزندتان ساعت‌ها روی یک مساله ریاضی فکر می‌کند و خسته شده است، به او پیشنهاد یک استراحت کوتاه را بدهید و سعی کنید مدتی را با هم گذرانده و کمی صحبت کنید تا از آن حال و هوا خارج شده و انرژی دوباره‌‌ای را بیابد. وقتی دوباره خواست به سر درسش برگردد از او بپرسید که چگونه می‌توانید به او کمک کنید.

ـ با مدرسه فرزندتان در تماس باشید و از روند تحصیلی فرزندتان مطلع شوید.

ـ مهارت‌های آموختن را فراموش نکنید. به نوجوان‌تان کمک کنید تا مهارت‌های مطالعه و یادگیری را بیاموزد؛ چه در مدرسه و چه در انجام تکالیف در منزل. هیچ‌کس از ابتدا راه‌های مناسب درس‌خواندن را نمی‌شناسد باید در این راه به فرزندتان کمک کنید تا راه مناسب خود را بیاموزد.

ـ دانش‌آموزان را به ارتباط با معلمان و دیگر دانش‌آموزان تشویق کنید. بسیاری از معلمان حاضر هستند تا قبل یا بعد از مدرسه به دانش‌آموزان کمک کنند. فرزندتان را تشویق کنید تا در صورت نیاز از دیگران کمک بخواهد. به تلاش‌های او احترام گذاشته و راه‌های ارتباط با معلمانش را برای یادگیری بیشتر به او بیاموزید.

منتظر گزارشی از سوی مدرسه برای آگاهی‌یافتن از مشکلات درسی فرزندتان نباشید. سعی کنید با ارتباط مستمر با معلمان، هرچه سریع‌تر مشکلات تحصیلی نوجوان‌تان را متوجه شده و در حل آنها با معلمان همکاری کنید.

خوب است که فرزندتان بداند شما در مواقع نیاز حضور دارید، اما خیلی مهم است که او به صورت کاملا مستقل‌عمل کند. به جای این که فقط به دنبال نمرات خوب فرزندتان باشید، بهتر است تلاش او را ارج بگذارید. انجام این کار به عنوان انگیزه‌ای در موفقیت تحصیلی و پیروزی فرزندتان در زندگی آینده خواهد بود.

با اندکی حمایت از جانب والدین، تکالیف درسی به تجربه‌ای مثبت برای فرزندتان تبدیل می‌شود و به آنها مهارت‌های زندگی آینده را نیز می‌آموزد.

الهه عیوض‌زاده

منبع: kidshealth