انقلاب عظیم کشتی ایران در راه است

همان‌طور که مطلع هستید با این‌که حدود 22 سال می‌شود بحث انستیتوی بین‌المللی کشتی مطرح است، اما مدت‌ها بود که این مرکز علمی کاری جز برگزاری کلاس‌های مربیگری درجه 1، 2 و 3 انجام نمی‌داد. در دوره مدیریت جدید این مرکز، ما ابتدا اهداف جدیدی را ترسیم کردیم تا با توجه به این‌که انستیتو یک مرکز علمی است کارهای آکادمیک را مورد توجه قرار داده و با اصول علمی، گرهی از مسائل و مشکلات کشتی باز کند. بنابراین بر اساس اهداف و تفکراتی که سرلوحه کار فدراسیون است تلاش خواهیم کرد شرایطی ایجاد کنیم که مربیان و کشتی‌گیران ما به طور علمی به کشتی نگاه کنند.

خب، طبیعی است که مرکز علمی باید کار علمی انجام دهد، در غیر این صورت فلسفه وجودی آن زیر سوال می‌رود. پاسخ سوال شما مثبت است یعنی ما پس از آسیب‌شناسی که از وضعیت کشتی کشور انجام دادیم به این نتیجه رسیدیم اگر به سمت علمی‌سازی نرویم از دنیا عقب می‌افتیم. علی‌رغم این‌که کشتی ما در دنیا جایگاه خوبی دارد، اما برای حفظ و ارتقای این جایگاه باید این رشته پرطرفدار را به صورت علمی پیش ببریم. در این رابطه ما حتی بحث تکنیک را هم سرلوحه کارمان قراردادیم و طبق آسیب‌شناسی صورت گرفته دیدیم که از نظر تکنیک هم عقب هستیم. این درست که کشتی ما از تکنیک‌های ناب ایرانی بهره می‌برد، اما با توجه به شرایطی که فدراسیون جهانی به دنبال تغییر قوانین ایجاد کرده است و دائما نیز آنها را تغییر می‌دهد، تکنیک ما هم زیر سوال رفته و کمتر شاهد آن هستیم که قهرمانان ما تکنیک‌های ناب ایرانی را اجرا کنند. به همین دلیل از متخصصان خود خواستیم بررسی‌های لازم را در این رابطه انجام دهند.

این آیین‌نامه به تصویب فدراسیون کشتی رسیده است و از این حیث مشکلی وجود ندارد. در حال حاضر در انستیتو یک دوره گذار را سپری کرده و تلاش داریم بتدریج آیین‌نامه را پیاده کنیم. اکنون در هیات‌های کشتی سراسر کشور، کمیته‌های آموزش را تشکیل داده ایم. قبلا فقط کمیته مربیان وجود داشت، اما حالا با تشکیل کمیته آموزش و به صورت هماهنگ و واحد در جهت رفع کمبودهای استان‌ها برنامه‌ریزی کرده و قدم بر می‌داریم. خوشبختانه در حال حاضر هماهنگی خیلی خوبی با کمیته‌های آموزش همه استان‌ها داریم و شرح وظایفی برای آنها نوشته شده است تا کار هیچ یک بی‌نتیجه نباشد و به عبارتی از کار سمبلیک پرهیز شود.

ما برای سال 90 طوری برنامه‌ریزی کردیم که دوره‌های ارتقای مربیگری از 3 به 2 و از 2 به یک را در تهران برگزار کنیم و تنها درجه 3‌ها را در استان‌ها و با نظارت کمیته‌های آموزش برگزار خواهیم کرد. برای دوره‌های ارتقا هم در حال تدوین آیین‌نامه هستیم تا این دوره‌ها با نظارت کافی در تهران برگزار شود. هدف اصلی ما ارتقای دانش مربیان است و برای این مهم و مطابق با استانداردهای جهانی از هر روشی بهره می‌گیریم.

به هر حال این میزان استقبال، انگیزه ما را نیز دوچندان کرده است. اگر چه مربیان ما به لحاظ فن و بند کشتی در ردیف بهترین مربیان هستند، اما به طور طبیعی در کنار توجه به تمام جنبه‌های علمی مربیگری، آنان برای بین‌المللی شدن باید به زبان انگلیسی نیز مسلط باشند تا بتوانند ضمن حضور در کلاس‌های مربیگری فدراسیون جهانی، بعدها نیز به عنوان مدرس فیلا در دیگر کشورها به تدریس بپردازند.

مستحضرید که کار تعلیم و تربیت پروسه زمانبری است، با این حال فکر می‌کنم نتیجه این روند را تا 5 سال دیگر در کشتی ایران مشاهده کنیم، چون باید روی رده‌های سنی پایین بیشتر کار کنیم و با تربیت مربیان اختصاصی نونهالان و نوجوانان، کاری اساسی و بنیادین انجام دهیم. در هر صورت ما علاقه‌مند هستیم کشتی ایران همیشه شهره آفاق باشد و کسانی که عاشق کشتی هستند نمی‌توانند افول کشتی را ببیند. به هر حال اگر ما به نقطه‌ای برسیم که مربی ما پیش از شرکت در تمرینات با برنامه و مطالعه کارش را در هر جلسه تمرینی شروع کند، یقین بدانید آن روز انقلاب عظیمی در کشتی ایران شکل گرفته است.

طبیعی است که هر کاری مسائل و مشکلات خاص خود را دارد و ما در این بخش به فرهنگ‌سازی نیاز داریم تا این روند به طور کامل فراگیر شود. خوشبختانه دید مسوولان فدراسیون بر این است که همه مسائل آموزشی کشتی باید از طریق انستیتو صورت گیرد، حتی مبحث تمرینی مربیان تیم ملی.

به اعتقاد من کم‌کاری از سوی باشگاه‌هاست و تا وقتی سیستم ورزش همچون گذشته از باشگاهداری حمایت نکند این خطر همچنان کشتی را تهدید می‌کند. به عبارت ساده‌تر تا زمانی که مربی یک باشگاه هدفش از جذب کشتی‌گیر افزایش درآمد فردی باشد ما به جایی نخواهیم رسید، چون این باشگاه‌ها هستند که باید در مسیر سازندگی قدم برداشته و کشتی‌گیر بسازند.