آقای توکلیان ضمن اشاره به سوابق و فعالیتهای خود در زمینه انیمیشن بفرمایید، چگونه به این جشنواره دعوت شدید؟
از سال 1360 که وارد دانشکده شدم، تحصیلات و علاقهای که در رشته انیمیشن داشتم و دانستن زبان که بسیار مهم است، کمک کرد ارتباط با جشنواره و فیلمهای خارجی را حفظ کنم، ضمن این که تخصص من نیز در زمینه شناخت انیمیشن و تاریخ فیلمهای انیمیشن است و این تاریخ را خوب میدانم و در طول این سالها در اکثر جاهایی که جشنوارهها دارای فعالیت هستند، سینمای ایران را معرفی کردهام و داوران و هنرمندان مختلف را به ایران دعوت کردهام.
ضمنا داور جشنواره بینالمللی پویانمایی در هر 4 دوره بودهام. این باعث شد زبان مشترک و ارتباط نزدیکی در این حوزه پیدا کنم. ضمنا چند دوره داوری، توان و آگاهی مرا نسبت به شناخت انیمیشن جشنوارهای بیشتر کرد و در نهایت به وسیله همین دوستان به جشنواره زاگرب معرفی شدم.
احساس و برخورد شما با این انتخاب چگونه بود؟
البته این آرزوی من بوده که در این جایگاه قرار بگیرم و نماینده کشورم باشم و خوشحالم که پس از 26 سال کار در کنار دانشجویان مرا در بخش مسابقه فیلمهای دانشجویی که خود یک اعتبار است، پذیرفتند. ولی اصل دعوت من توسط دبیر جشنواره زاگرب در زمانی که سینمای انیمیشن ایران را در شهر «بادن» سوئیس معرفی میکردم صورت گرفت و من به عنوان داور مسابقه فیلمهای دانشجویی انتخاب شدم.
درباره این جشنواره لطفا بیشتر توضیح دهید.
این جشنوارهANIMAFEST یکی از قدیمیترین جشنوارههای انیمیشن اروپا و جهان است و بخش تجاری ندارد و نگاهش نگاه هنری است و این منظر را حفظ کرده، بزرگان این مکتب در واقع بنیانگذاران مکتبی بودند که به نام مکتب زاگرب شهرت دارد. بعداز جنگ 1990 صربها و کرواتها، برگزاری جشنواره به مخاطره افتاد ولی در حد محلی برگزار شد که سرانجام با پشتیبانی وزارت فرهنگ و شهرداری زاگرب دوباره این جشنواره بازسازی شد و با اعتبار قدیمیاش به کار خود ادامه داد ولی شیوه اجراییاش و نگاه و هنر انیمیشن را حفظ کردند و وارد جریانات تجاری نشدند.
جشنواره شامل سه بخش فیلمهای کودکان، پایاننامهها و آثار دانشجویی و مسابقه بزرگ بود. همچنین جشنواره چند برنامه چشمانداز نیر داشت، چشمانداز فیلمهای کرواسی (مرکز تولید انیمیشن زاگرب)، چشمانداز فیلمهای دانشجویی و چشمانداز کلیه فیلمهای جشنوارهای.
همچنین معرفی فیلمهایی که به وسیله خانمها ساخته شده (فیلمسازان زن)، زنان در انیمیشن، معرفی سینمای انیمیشن آفریقا، استادان انیمیشن، فیلمهای کلاسیک انیمیشن جهان، بهترین فیلمهای لهستانی 1997 تا 2007، بخش ویژه ANIMA FEST(خود جشنواره) و نمایشگاههای جنبی از آثار هنرمندان و کتب مختلف انتشارات بود.
تفاوت این جشنواره با جشنواره پویانمایی خودمان در چه بود؟
تفاوت کلی آن با جشنواره پویانمایی در این بود که داورها باید همزمان با نمایش فیلمها آنها را دیده و داوری میکردند که کار بسیار دشواری بود. در طول 6 روز جشنواره بعدازظهرها فیلمها به نمایش در میآمد که 87 فیلم به دوره فینال رسیده بودند و صبح بعد اعلام نتیجه و بررسی و گفتگو میکردیم.
دستاورد شما از این جشنواره چه بود؟
جشنواره محل دید و بازدید هنرمندان و تبادلنظرات است که این اتفاق افتاد و خیلی آدمها را به نمایندگی از طرف دانشکده صدا و سیما دیدیم. در نشستی که با نمایندگان و داورانی از انگلستان، هلند، سوئیس و کرهجنوبی داشتیم، موافقت کردند برای دانشکده صدا و سیما در جشنوارههایشان روز معرفی جشنواره و فیلمهای ما را داشته باشند و در بسیاری از جشنوارهها آثارمان را به نمایش در بیاوریم و دانشکده صدا و سیما را معرفی کنیم. اگر دانشکده بتواند یک بستر مناسب برای همکاریهای استاد و دانشجو (فرستادن و دعوت کردن) به وجود آورد، برای معرفی خود بسیار ایدهآل است.
و سخن آخر؟
با توجه به سابقه فعالیت دانشکده صدا و سیما و کارنامه فعالیتهای دانشجویان از این دانشکده متاسفانه هیچ فیلم دانشجویی در بخش مسابقه ندیدیم، ولی بسیاری از آثار ما برجسته بودند و هستند و قطعا دست خالی و بدون جایزه برنمیگشتیم.
فیلمهای شرکت داده شده در بخش دانشجویی در این جشنواره از سازمانهای بسیاری حمایت مالی گرفته بودند، حتی بخش خصوصی به برخی از پایاننامهها کمک مالی کرده بود ولی دانشجویان ما هیچ امکانی را ندارند.
همچنین جا دارد از مرکز فرهنگی ایران در کرواسی که بسیار همکاری کرد و در تبلیغ و معرفی و حضورشان در جشنواره امکانات خاصی را فراهم کرد، تشکر کنم که بار فرهنگی این حرکت را بیشتر کرد و خوشحالم از این که گروهی فعالیتهای فرهنگی در زمینه شناساندن ایران به کرواسی دارند.