فرهنگ حاشیه و ذیلِ اقتصاد نیست، حاشیه و ذیلِ سیاست نیست، اقتصاد و سیاست حاشیه و ذیل بر فرهنگاند.» به گواه آمار و ارقام و تجربه برخی کشورها، سرمایهگذاری در صنایع فرهنگی، این ظرفیت بالقوه را دارد که ارزش افزودهای برابر فروش محصولات صنعتی، معدنی و نفتی برای کشور حاصل کند. با این مقدمه، به برخی از مهمترین بایستههای ارتقای سرمایهگذاری برای تولید محصولات فرهنگی اشاره میشود: ۱- باور عمیق همگان و بهویژه مسئولان دولتی به اهمیت و ارزش والای تولیدات فرهنگی و هنری هم به لحاظ اقتصادی و هم از منظر راهبردی برای ارتقای سطح فرهنگی مردم و گسترش نفوذ فرهنگی در دیگر کشورها. به بیان دیگر باید به موضوع فرهنگ و هنر اولویت داده شود و مسأله اقتصاد فرهنگ، در دستور کار جدی تصمیمگیران امر قرار گیرد. ۲- رفع موانع و اصلاح قوانین دست و پاگیر برای فعالان حوزه صنایع فرهنگی بهویژه عرصه نشر کتاب. در این زمینه میتوان به الگوهای موفق و سرآمدی همچون کشور چین توجه کرد. چین به دلیل هزینههای پایین چاپ و قوانین سهلگیرانه، مقصدی محبوب برای چاپ کتابهای انبوه است. ۳- سیاستگذاری جدی و عالمانه مبتنی بر یک راهبرد واقعبینانه برای تشویق مردم و بخش خصوصی برای آوردن منابع مالیشان به عرصه فرهنگ و هنر و در مقابل، پرهیز از رفتارهای شعاری و مقطعی (نظیر تشکیل کارگروهها، شوراها و کمیتههای مختلف یا برگزاری همایشهای پر خرج و کم نتیجه) در حمایت از صنایع فرهنگی. امری که متاسفانه بارها و در سالهای مختلف مشاهده شده و باعث دلسردی و بی انگیزگی فعالان این عرصه خواهد شد. ۴- تقویت تبلیغات و اطلاعرسانی هوشمندانه برای کالاهای فرهنگی. بخش قابل توجهی از بیرغبتیها برای سرمایهگذاری در عرصه صنایع فرهنگی، به این موضوع بر میگردد و نیازمند عزم جدی رسانهها اعم از مکتوب، صوتی و تصویری (هم درحوزه رسانههای سراسری بهویژه صداوسیماو هم در عرصه شبکههای اجتماعی و فضای مجازی) است. به بیان دیگر باید نهضت تولیدات رسانهای برای تبلیغ کالاهای فرهنگی و هنری در کشور راه بیفتد. ۵- لزوم برنامهریزی و اقدام جدی دولت برای تقویت دیپلماسی فرهنگی بهویژه در حوزه ایران بزرگ فرهنگی و جهان اسلام. امری که درصورت تحقق میتواند به ورودسرمایههای خارجی برای تولید محصولات فرهنگی ایرانی اسلامی بهویژه کتاب، آثار موسیقایی ورادیو تلویزیونی، فیلمهای سینمایی و انیمیشن و بازیهای رایانهای بینجامد. ۶- تکریم سرمایهگذاران عرصه فرهنگ با هدف الگوسازی برای دیگران و تشویق مردم به تخصیص سرمایههای خود در عرصه تولید محصولات فرهنگی. دراین زمینه باید رسانههای فراگیر هم در پوشش و ضریب دادن خبری به این امر، فعال شوند تا ضرورت سرمایهگذاری برای فرهنگ، تبدیل به یک گفتمان رایج در جامعه شود. ۷- تسهیل دسترسی تولیدکنندگان محصولات فرهنگی به بازارهای بینالمللی و همچنین حضور آنها در رویدادهای بزرگ مثل نمایشگاههای کتاب و دیگر محصولات فرهنگی. در این زمینه دولت بهویژه وزارتخانههای صنعت، امور خارجه و فرهنگ و ارشاد اسلامی باید میداندار و نقشآفرین اصلی باشند.