ببینید | سیب روی سر نقاش مرموز

رنه ماگریت می‌گوید، هر عنصری در تابلوهای من ناشی از این عقیده است که ما در دنیایی مرموز زندگی می‌کنیم. نام رنه ماگریت با سورئالیسم گره خورده است و دلیل معروفیت آثارش، پرداختن به چالش‌هایی است که انسان در تطابق واقعیت با تصورات ذهنی‌اش، درگیرشان می‌شود.ماگریت از طریق تابلوهای هوشمندانه‌ای که می‌کشید، سعی می‌کرد تا  بینندگان را تشویق کند تا جهان اطرافشان را با حساسیت بیشتری مشاهده کنند و درک خود از واقعیت را مورد پرسش قرار دهند. او با استفاده از اَشکال تکرار شونده‌ای چون سیب و پرنده، یک الفبای تصویری را در آثارش شکل داد. ماگریت اغلب تصاویری را می کشید که در زیر تصویر دیگر پنهان می‌شوند. ماگریت با وجود مرمور و گیج کننده بودن آثارش، هنرمند محبوبی بود. او آثارش را در سراسر اروپا از جمله موزه هنر مدرن نیویورک به نمایش گذاشته است.

ماگریت انگارهای شاعرانه‌اش را در قالب تصویرهایی عکس‌مانند عرضه می‌داشت؛ ولی اسلوب واقع‌نمایی را به قصد بازنمایی جنبهٔ قابل رویت چیزها بکار نمی‌گرفت، بلکه بدین وسیله بر حضور یا عمل رمزآمیز و ناشناختهٔ آن‌ها تأکید می‌کرد. از همین رو، در شیوه سوررئالیست او را نام رئالیسم جادویی نهادند. در پرده‌هایی چون آدمکش مورد تهدید (۱۹۲۶)، تمامی مشخصات نقاشی‌های بعدی ماگریت را می‌توان بازشناخت: گزارشگری بغرنج، القای چیزهای غیرعادی به مدد چیزهای معمول، تحریف مقیاس‌ها، شگفت‌آفرینی، رازگونگی و بیگانگی. اگرچه، او به مضمون‌های مختلف می‌پرداخت، شیوه‌اش را تغییر نداد. از همین شیوه در نقاشی دیواری نیز استفاده کرد. کیفیت وهم‌گرایانه و رویاگونه سبک مگریت و منش کنایه‌دار و برانگیزنده آثارش او را در میان فراواقع‌گرایان صاحب بیانی ویژه می‌سازد. مگریت در کنار نقاشی برای گذران زندگی به کتاب‌نگاری و طراحی تبلیغاتی نیز می‌پرداخت. تجربیات او در این حوزه آثار نقاشیش را نیز گزیده‌گو و پرقدرت ساخته‌است.

•  رنه ماگریت در سال ۱۸۹۸، در بلژیک متولد شد. او فرزند بزرگ یک خانواده پنج نفره بود.
•  او ۱۳ ساله بود و در آن زمان جسد مادرش را در حالی دید که لباسش صورتش را پوشانده بود.
•  نقاشی‌های اولیهٔ ماگریت از حدود سال ۱۹۱۵ آغاز شد.
•  موزه ماگریت در ۳۰ مه ۲۰۰۹ در بروکسل برای عموم بازگشایی شد؛ که شامل حدود ۲۰۰ اثر اصلی اوست.
•  رنه ماگریت در سال ۱۹۶۷ و بر اثر بیماری سرطان جان خودش را از دست داد.