نگذاریم منزوی شوند

اما این همه درد نیست، چراکه دستمزد فعالان جلوه‌های ویژه میدانی از دستمزد بخش عمده فعالان پشت صحنه نیز کمتر است. متأسفانه بخش عمده محصولات تلویزیونی و سینمایی در لوکیشن‌های داخلی و فضاهای آپارتمانی جمع می‌شوند و نتیجه آن که فعالان جلوه‌های میدانی مرتب کم‌کارتر می‌شوند.
حتی آن دسته از بیگ‌پروداکشن‌ها که به طراحی و اجرای جلوه‌های ویژه میدانی نیاز منطقی دارند خیلی که همت کنند تصویرسازی‌های خود را با رایانه انجام می‌دهند چون طراحی جلوه‌های میدانی به ابزاری ویژه نیازمند است.
این مسأله نه فقط به انزوای فعالان جلوه‌های ویژه میدانی منجر می‌شود بلکه در درازمدت به عقب افتادن صنعت جلوه‌های ویژه میدانی ایران منجر خواهد شد. وقتی فردی بعد از 30 سال کار در این حیطه ماه‌ها بیکار است معلوم است که سراغ حیطه‌های دیگر می‌رود و رفته رفته این حیطه خالی‌تر از قبل می‌شود.
فیلم‌های جنگی یکی از مطمئن‌ترین ژانرها برای بالا بردن عیار جلوه‌های میدانی است. تولید این فیلم‌ها هم امکان ندارد مگر با حمایت نهادهای نظامی. ارگان‌های نظامی اگر فقط حمایت سخت‌افزاری هم از سینماگران جنگ داشته باشند یقین بدانید که هم تولید در این عرصه به پویایی خواهد رسید و هم جلوه‌های میدانی رشد خواهد کرد. اشتباه نشود، مقصود از حمایت، حمایت مالی نیست، بلکه منظور در اختیار گذاشتن ساده و بی‌دردسر ابزار آلات و امکانات است. اگر همین یک کار را هم بکنند هم کلی پروژه روی غلتک می‌افتد و هم کلی آدم از بیکاری درمی‌آیند.

اصغر پورهاجریان

متخصص جلوه‌های ویژه میدانی