چند ماه پیش که کتاب «بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی» را می‌خواندم، با خودم گفتم یعنی می‌شود به این کتاب توجه نشود؟ جست‌وجویی کردم و کمتر اشاره درخوری را درباره این تحقیق درخشان پیدا کردم. خود تحقیق به کنار-که به صورت علمی و آکادمیک رفته سراغ یکی از مهم‌ترین متون کهن ادبیات فارسی یعنی تاریخ بیهقی-مقدمه‌اش بسیار خواندنی است.
کد خبر: ۱۱۸۹۸۶۴

لیلا سیدقاسم که نویسنده این اثر است، مقدمه شصت‌هفتادصفحه‌ای نوشته تا بگوید ایده پرداختن به تاریخ بیهقی را با یافته‌های کدام‌یک از نظریه‌پردازهای نقد ادبی ما پی گرفته است. او با عبدالقاهر جرجانی، زبان‌شناس قرن پنجم ایرانی و آثارش به زبان عربی آشنا شده و انگار خلأیی زبان‌شناسانه را طی این 12‌قرن اخیر طی کرده تا از شگفت‌زدگی‌اش بگوید؛ شگفت‌زدگی از این‌که جرجانی عجیب گوهری بوده و ما عجب غفلتی کرده‌ایم که او را نشناخته‌ایم... گوهری مغفول از قرن پنجم.
دیروز وقتی خبر آمد که این تحقیق درخشان در یازدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد مورد توجه قرار گرفته، خوشحال شدم. البته جز رضا امیرخانی که اثرش در بخش رمان جایزه برد و گزارش مفصلی را هم در این باره در همین صفحه می‌خوانید، اثر دیگری جایزه نبرد، اما کتاب بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی، لیلا سیدقاسم شایسته تقدیر شناخته شد. وقتی صدایش کردند تا برود بالا و لوح تقدیرش را بگیرد، انگار خودش هم مثل ما انتظار نداشت به این اثر توجه شود، هر چند با حرف‌هایش مشخص شد انتظار بیشتر از اینها را داشته است.
سیدقاسم که وقت دریافت لوح تقدیرش در مراسم پایانی جایزه جلال گفته بود: من خیلی برای خوب حرف زدن آماده نیستم چون فکر می‌کردم جایزه را به کسی می‌دهند که «کس باشه، پیرهن تنش اطلس باشه»، در پاسخ به این که چرا هنگام اعلام نتایج در مراسم پایانی آمادگی این را که تنها تقدیرشده این بخش باشد، نداشته، به ایسنا گفته هیچ ویژگی علمی نبود که من در کتابم ندیده باشم و در مورد این کار می‌دانم که از جان مایه گذاشته‌ام و سال‌ها زمان برده و با تمام توان علمی که در آن زمان داشتم این کار را انجام دادم، اما ممکن است موردپسند برخی منتقدان نباشد. شیوه‌ای که من اتخاذ کردم پیچیده بود و برای همین نمی‌توانم بگویم الگوی خاصی داشتم، برای همین تردید داشتم که مورد پسند قرار گیرد.

سیدکریم محمدی
فعال فرهنگی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها