نقش دانشجویان در تداوم انقلاب

دانشگاه و حوزه اصلی‌ترین منابع تحول در ایران به شمار می‌روند به همین دلیل جایگاه دانشگاه و بخصوص دانشجو را باید جایگاه بالایی در روند انقلاب اسلامی و تحولاتی که انقلاب اسلامی می‌تواند داشته باشد در نظر بگیریم.

آنچه مسلم است در دورانی که از تحول اجتماعی در ایران صحبت می‌کنیم بخصوص دوران ابتدایی پیروزی انقلاب و تحولاتی که در روند ضدآمریکایی شدن انقلاب می‌بینیم شاید اصلی‌ترین عامل در این‌که انقلاب ایران ضد‌آمریکایی شده حرکت دانشجویی است که در مساله تسخیر لانه جاسوسی اتفاق افتاد و همین موضوع منجر ‌شد که دانشگاه و دانشجو درگیر مسائل سیاسی شده و در حوزه مسائل سیاسی ساکت نباشد. به همین جهت موضوع سیاسی‌شدن یا سیاسی تحلیل کردن دانشگاه و دانشجو همواره مدنظر بوده و در دوران دفاع مقدس هم همین موضوع را شاهد هستیم.

چهل سال از انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد و چهل‌سالگی زمان پختگی، عقلانیت و سیاست‌های کاملا کارشناسی شده است؛ چرا که چهل سال از انقلاب گذشته و انقلاب قادر به کادرسازی بوده و توانسته تولید علم و تربیت نیرو داشته باشد. دانشجو و دانشگاه اصلی‌ترین منبع بهره‌گیری از فضای دانشگاه برای سیاست‌ورزی و بهتر اجرایی شدن امور از سوی مدیریت کلان انقلاب اسلامی است. معتقدم اگر بخواهیم در چهل‌سالگی انقلاب صحبت از نقش دانشجو داشته باشیم باید احساس اهمیت و نقش دانشجویان در تصمیم‌سازی‌ها مورد توجه باشد. این موضوع نیز باید در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب مدنظر قرار بگیرد، از این طریق که دانشجویان درگیر امور شده و کارهای اجرایی و اصلی کشور در حوزه‌های مختلف توسط همان دانشجویان و نسل جوان دنبال شود.

دانشجو پویاست و همه موضوعات را با چرایی و سوال می‌بیند، پس باید در عرصه مدیریت انقلاب و عرصه انتقال یک آموزه از یک نسل به نسلی دیگر مشارکت داشته و سهیم باشد. این اصلی‌ترین موضوع در نسل جدید دانشجو است و به هر حال باید از نقش آنها در موفقیت یا تداوم انقلاب اسلامی یاد کنیم. این باید به صورت عملیاتی از ناحیه رهبران انقلابی مدنظر قرار بگیرد چه در حوزه‌های مشورتی یا تولید علم و چه در حوزه‌های اجرایی و پیاده‌سازی باید نقش دانشجو در نظر گرفته شود نه سطحی و موقت. اهمیت قائل شدن به دانشجویان موجب بالا رفتن اعتماد به نفس آنها می‌شود و در نتیجه دانشجو خود را سهیم دانسته و به عرصه‌های مختلف وارد می‌شود. تداوم انقلاب هم از همین موضوع ناشی می‌شود و برای همین باید در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب توجه بیشتری به نقش دانشجویان در پیمودن مسیر انقلاب اسلامی داشته باشیم.

همچنین تحلیل مان باید براساس تغییر زمان باشد یعنی باید بپذیریم که از سال 1357 تاکنون چهل سال از انقلاب گذشته و این تغییر نسل موضوع طبیعی است. در این میان انقلابی بودن و معیارها و مفاهیم آن مانند عدالت محوری، استقلال‌طلبی آن نیز همانند گذشته است و نسل جوان نیز به آن اعتقاد دارد البته ممکن است در ظاهر و شکل تغییراتی کرده باشد.

معتقدم نسل جوان امروز هنوز آموزه‌های انقلاب اسلامی ایران را باور دارد، اما خودش را کمتر درگیر این مسائل می‌داند چون به هر حال عرصه و میدان کمتر برایش فراهم است در حالی که باید این فضا گسترش یابد و فضای کشور به سمتی برود که به نسل جوان واگذار شود و این نسل بهره لازم را از نسل گذشته ببرد، در نتیجه چنین روندی منجر به انقلابی بودن و انقلابی ماندن می‌شود. نسل جوان باید خود را در پروژه‌های مشترک به گونه‌ای درگیر ببیند که احساس تاثیرگذاری داشته باشد؛ چرا که این تاثیرگذاری نقش می‌آفریند.

دکتر محسن اسلامی / استاد دانشگاه