بنز چگونه بنز شد!؟ +تصاویر تاریخی

به گزارش جام جم آنلاین از خودرو، دایملر تقریباً در همه کشورهای جهان خودرو می‌فروشد و در پنج قاره جهان کارخانه دارد. در سال ۲۰۱۲، دویست و هفتاد و پنج‌ هزار کارمند و کارگر این کارخانه دو میلیون و دویست دستگاه خودرو تولید کردند. درآمد دایملر در سال ۲۰۱۲ صد و چهارده میلیارد و سیصد میلیون یورو بود.

داستان این کارخانه به قدمت تاریخ خودرو است. اولین خودروی بنز در سال ۱۸۸۸، دو سال بعد از اختراع خودرو توسط کارل بنز و گوتلیب دایملر فروخته شد. بنز ماشین خود را در ۲۹ ژانویه ۱۸۸۶ به ثبت رساند. درباره ماشین او در روزنامه هم مطلبی منتشر شد اما خود او برای عرضه این وسیله نقلیه به بازار احتیاط کرد. او معتقد بود تا زمانی که از رانندگی ایمن با این وسیله مطمئن نیست، نباید آن را به دیگران فروخت.

امیل روژه در حال مسابقه با خودرو بنز در سال ۱۸۹۵ در فرانسه

اما دوسال بعد نظر او عوض شد. در ماه اوت سال ۱۸۸۸ برتا بنز، همسر کارل بنز همراه با پسرش با خودرویی که او ساخته بود برای اولین بار مسیر طولانی مانهایم تا فوزرهایم را طی کرد و مخترع آلمانی از ایمن بودن اختراعش مطمئن شد. یک ماه بعد او ماشینش را در نمایشگاهی در مونیخ به مردم عرضه کرد.

اولین بازار صادرات بنز فرانسه بود. در سال ۱۸۸۸ کارل بنز اولین مدل تکمیل شده بنز را به نام «مدل ۳» برای امیل روژه، مهندس فرانسوی فرستاد. روژه در پاریس یک گاراژ داشت و پیش‌ از این موتورهای دوزمانه بنز را می‌فروخت. بنز در دفتر خاطرات خود می‌نویسد «او آمد و اولین ماشین را خرید و بعد چند تای دیگر خرید و دست آخر تعداد خرید‌ها بسیار زیاد شد.» در کل از مدل ۳ بیست و پنج دستگاه ساخته شد.

بنز شش اسب بخاری مدل ۱۸۹۸ در پاریس

موفقیت در فرانسه به بنز فرصت داد تا خودروهای بیشتری تولید کند. تقاضا برای خودروهای بنز در آلمان زیاد نبود. بنز در سال ۱۹۱۴ در نامه‌ای به موزه علوم لندن به این تقاضای کم اشاره کرد. موزه انگلیسی یکی از ماشین‌های بنز را خریده بود و درباره آن از کارل بنز می‌پرسد. بنز در پاسخ نوشت «فقط بعد از اینکه روژه این اختراع را در پاریس به دیگران شناساند و چند ماشین خرید و به فرانسه وارد کرد […] بود که ما توانستیم تولید را آغاز کنیم و از آن به بعد سرمان شلوغ شد.»

خودرویی که مرسدس بنز به موزه لندنی فروخت اکنون به عنوان امانت در اختیار موزه خودروی کارل بنز است و قدیمی‌ترین خودروی جهان به شمار می‌رود.

امیل روژه علاوه بر نمایندگی بنز در پاریس،‌ امتیاز فروش بین‌المللی محصولات بنز را هم به دست آورد. تا سال ۱۸۹۳ بنز ۶۹ دستگاه خودرو تولید کرده بود که بیش از ۶۰ درصد آن‌ها به روژه فرستاده شد. با آغاز قرن بیستم کارخانه «بنز و سای» یک سوم کل ۲۳۰۰ دستگاه خودرویی را که ساخته بود به فرانسه می‌فرستاد.

بنز از همه جای دنیا سفارش خرید دریافت می‌کرد و نمایندگی‌ها در وین، بروکسل، بازل، میلان، مسکو و لندن فعال بودند و دفاتری هم در بارسلون، بوداپست، بوئنس آیرس، بخارست، ژنو، قاهره، کیپ تاون، مادرید، ملبورن، مکزیکوسیتی، نیجمیگن، اوپورتو، پرتوریا، سنگاپور، استکهلم، تورس ودراس، ویوی و ورشو برای بنز سفارش می‌گرفتند.

کارت ورودی گوتلیب دایملر در نمایشگاه بین‌المللی شیکاگو سال ۱۸۹۳

دایملر اوج می‌گیرد

بازار صادرات در اوایل کار گوتلیب دایملر هم بسیار مهم بود. او دوست وکیلی در فرانسه به نام ادوارد سارازین داشت. سارازین فعالیت دایملر را با علاقه دنبال می‌کرد و هنگامی که دایملر در سال ۱۸۸۶ موتور بنزینی خود را آزمایش می‌کرد به او پیشنهاد کرد آزمایش خود را کامل کند و موتورها را به فرانسه صادر کند. دو طرف با دست دادن با این پیشنهاد توافق کردند و به این ترتیب سارازین امتیاز فروش موتورها را در فرانسه در اختیار گرفت. در عوض او به دایملر کمک کرد اختراعش را در فرانسه هم ثبت کند.

سارازین اندکی بعد درگذشت اما رابطه تجاری دایملر با همسر سارازین ادامه پیدا کرد. نمایشگاه بین‌المللی پاریس در سال ۱۸۸۹ نقطه عطفی برای موتورهای بنزینی دایملر بود و این موتورها را در فرانسه بسیار محبوب کرد. بعد از نمایشگاه کارخانه‌های زیادی به دایملر پیشنهاد کردند تا موتورها را تحت لیسانس دایملر در فرانسه بسازند، اما گوتلیب دایملر به قول خود به دوست قدیمش وفادار ماند و این پیشنهاد‌ها را رد کرد و امتیاز در دست شریک قدیمی باقی ماند.

دایملر تنها دو شرط به توافق خود اضافه کرد. اول اینکه هر دو طرف از نتیجه تحقیقات و تلاش برای بهتر کردن کیفیت محصولات بهره ببرند و طرف فرانسوی در کشورهای دیگر با دایملر رقابت نکند.

اندکی بعد خانم سارازین امتیاز ساختی که در دست داشت را به شرکتی به نام پانهارد و لواسور فروخت و کارخانه جدید مبنایی برای آغاز صنعت خودروسازی در فرانسه شد.

کارخانه دایملر در نیویورک در سال ۱۹۰۶

فتح آمریکا

در تابستان ۱۸۸۸ گوتلیب دایملر و ویلیان استین‌وی که یک کارخانه پیانو سازی در نیویورک داشت کارخانه «دایملر موتور» را در لانگ آیلند نیویورک تاسیس کردند. دایملر امتیاز ساخت موتورها و ماشین‌هایش در آمریکا و کانادا را هم به استین‌وی داد. استین‌وی برنامه وسیعی برای بازاریابی خودروهای دایملر در آمریکا آغاز کرد.

کاتالوگ‌های زیادی چاپ شد و یک نمایشگاه دائمی از خودروها و موتورها برپا شد. در سال ۱۸۹۱ با مدیریت استین‌وی در هارتفورد در ایالت کانکتیکت برای اولین بار موتور بنزینی در آمریکا ساخته شد. گفته می‌شود هنری فورد با دیدن یکی از همین موتورها بود که پروژه ساخت موتور بخار را کنار گذاشت و به دنبال موتور بنزینی رفت.

در سال ۱۹۲۶ دو شرکت دایملر و «بنز و سای» در یکدیگر ادغام شدند و توافق کردند محصولاتشان را با نام مرسدس بنز بفروشند.

عکس‌های زیر صفحات کاتالوگ محصولات بنز در سال ۱۹۰۹ در آمریکا است.