ما مردم شهرنشین که از صبح علیالطلوع تا پاسی از شب، پیوسته در محاصره انبوهی از ساختمانها و ماشینها و ابزارها عمرمان را میگذرانیم، آنقدر از طبیعت و واقعیت زندگی در این دنیای بزرگ دور شدهایم که گاهی یادمان میرود شهری که در آن زندگی میکنیم، گوشهای کوچک از این دنیاست و ذرهای بیمقدار در برابر عظمت هستی.