از افسانه فارغالتحصیلی تا بلندپروازیهای شکسته بال
اول از همه میخواهم تکلیفم را با این واژه روشن کنم؛ فارغ التحصیل! بگذارید داخل گیومه هم قرار دهم که کاملاً رویش تأکید شده باشد و خوب زهرم را رویش خالی کنم: «فارغ التحصیل». حالا شد! مثل سنگی میماند که یک ورش نوشته باشند: «ز گهواره تا گور دانش بجوی» یک ورش هم: «فارغ التحصیل». بالاخره کدام ورش را قبول کنیم؟ آن روح توفنده و جان ناآرامی که مثل گردباد بین گهواره و گور میپیچد، یا آن روح ایستا و ساکنی که در واژه «فارغ التحصیل» وجود دارد؟
کد خبر: ۷۲۳۰۱۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۷/۰۸