خاموشی دریا

بازیگر جوان سینما و تلویزیون که با ایفای نقش خود در سریال «دنیای شیرین دریا» بخشی از خاطره جمعی نسل‌سومی‌ها بود به شکل تلخی با دنیای سینما وداع کرد.

گرچه مرگ امان نداد او توانایی‌هایش را در سینما به رخ بکشد، اما همین معدود آثارش از آثار مانای سینما و تلویزیون است.

گلدره کارش را با آیتم‌های طنز ساعت خوش آغاز کرد، با مهران مدیری در مجموعه‌ای که هنوز هم یادآور لحظه‌های خوش است، اما با بازی در نقش «دریا» در سریال دنیای شیرین دریا توانست در دل دوستدارانش جا باز کند، لهجه شیرین گیلکی با چهره همیشه خندان او به شکل دلچسبی جور بود و روایت ساده و صمیمی سریال،

او را در این نقش ماندگار کرد. اولین نقش مهم سینمایی‌اش هم از فیلم‌های خوب سینمای ایران بود؛ فیلمی که به باور بسیاری هنوز هم از بهترین‌های کارنامه سینمایی همایون اسعدیان است.

«آخر بازی» که در سال 79 اکران شد، پوپک گلدره را همراه با حامد بهداد به سینمای ایران معرفی کرد،‌ همان سال جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم فجر برای بازی این بازیگر در فیلم «موج مرده» ابراهیم حاتمی‌کیا بسیاری را خوشبین به ظهور ستاره‌ای کرد که قرار بود بدرخشد، اما زود خاموش شد.

آخرین اثر پوپک گلدره سریال پرمخاطب نرگس بود؛ سریالی که با مرگ او توسط ستاره اسکندری ادامه یافت.

پوپک گلدره شهریور ۱۳۸۴ در جریان یک حادثه رانندگی در مسیر شمال به حالت اغما رفت و در بیمارستان مهر تهران بستری شد و در بیست و هفتم فروردین ۱۳۸۵ پس از هشت‌ماه اغما درگذشت.

امیدوار بودم پوپک روزی از خواب بیدار ‌شود

روزی که مطلع شدم پوپک گلدره به کما رفته، بسیار ناراحت شدم. اصلا باور نمی‌کردم چنین اتفاقی برای پوپک افتاده باشد.

بعد از گذشت یک هفته از به کما رفتن او، گروه سازنده سریال «نرگس» به‌دنبال بازیگری می‌گشتند تا نقش نرگس را بازی کند. در آن روزها با خودم فکر می‌کردم چه کسی این کار را انجام می‌دهد.

تصور می‌کردم وقتی پوپک به هوش بیاید، بازیگری که نقش او را بازی کرده چگونه می‌تواند به او نگاه کند؟ تا این‌که بعد از گذشت یک ماه و به هوش نیامدن پوپک، گروه سازنده سریال نرگس تمام سکانس‌هایی را که مربوط به بازی پوپک نمی‌شد، ضبط کردند و دیگر باید بازیگری برای ادامه کار انتخاب می‌شد.

بعد از این‌که ایفای نقش نرگس به من پیشنهاد شد، دوستان خیلی صحبت کردند تا من این نقش را بپذیرم. به یاد دارم مهناز افضلی، همسر حسن پورشیرازی من را متقاعد کرد که این کارم نه تنها اشتباه نیست، بلکه باعث می‌شود زحمات پوپک در این سریال ناتمام نماند و کارش دیده شود.

من هم با این هدف پذیرفتم تا نقش پوپک را در این سریال ادامه بدهم. قبل از شروع بازی به بیمارستان رفتم و با مادر پوپک در این رابطه صحبت کردم و بعد از کسب اجازه از طرف ایشان برای حفاظت از زحمات پوپک بازی کردم. روز اول کار برایم خیلی سخت و دردناک بود. این مساله فقط شامل حال من نمی‌شد و بقیه گروه هم این حس را داشتند.

به یاد دارم در روز اول وقتی برگشتم و به دوربین نگاه کردم، عاطفه نوری را دیدم که اشک‌هایش سرازیر شده بود و بقیه عوامل هم این حس را داشتند و همه گریه می‌کردند. در مجموع روزهایی که به جای پوپک بازی کردم برایم خیلی سخت و تلخ گذشت. امیدوار بودم روزی پوپک از این خواب بیدار می‌شود، اما متاسفانه بعد از گذشت هفت تا هشت ماه، او را از دست دادیم. فکر نمی‌کردم این اتفاق بیفتد.

مرتب دعا می‌کردم او یک روز از خواب بیدار شود. در این سال‌ها ما هنرمندان جوانی همچون پوپک گلدره و عسل بدیعی را از دست دادیم. این مساله نشان می‌دهد که مرگ به سن و سال ربطی ندارد و نزدیک‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم. غم از دست دادن هنرمندان واقعا سخت و دردناک است.

ستاره اسکندری - بازیگر