حاشیه های سرنگونی مبارک

غروب جمعه ساعت 18 به وقت محلی قاهره، عمر سلیمان مبارک معاون ریاست جمهوری، در یک پیام تلویزیونی کوتاه اعلام کرد، حسنی مبارک از قدرت کناره‌‌گیری کرد.

عمر سلیمان گفت: در این شرایط حساس که کشور در آن به سر می‌برد، رئیس جمهور حسنی مبارک تصمیم گرفت از ریاست جمهوری کناره‌گیری کند.

عمر سلیمان افزود: حسنی مبارک اداره امور کشور را به شورای نیروهای مسلح سپرده است.

محمد حسین طنطاوی، وزیر دفاع مصر ریاست این شورا را به عهده گرفته است. وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون گفته است که رابرت گیتس، وزیر دفاع این کشور پنجشنبه دهم فوریه با ژنرال طنطاوی صحبت کرد. از زمان آغاز ناآرامی ها در مصر، این پنجمین مکالمه تلفنی وزرای دفاع دو کشور بود.

این پیام کوتاه، موجی از شادی و  سرور را در سراسر مصر برانگیخته است.صدها هزار نفر که از هجده روز قبل در مرکز قاهره دست به تظاهرات زده اند، با خوشحالی از استعفای حسنی مبارک استقبال کردند. در قاهره مردم با تکان دادن پرچم و به صدا درآوردن بوق ماشین ها خوشحالی خود را از استعفای  مبارک نشان دادند.

در شهر اسکندریه نیز صحنه های شادمانی مردم به چشم می خورد.

شورای عالی نیروهای مسلح گفته است که تقاضای مردم برای ایجاد تغییرات اساسی را درک می کند.

اینکه اختیار امور در مصر در دست ارتش باشد، با قانون اساسی این کشور مغایرت دارد. مشخص نیست که آیا در راس قدرت بودن شورای عالی نظامی، معترضانی را که خواهان یک دولت غیرنظامی جدید هستند، قانع خواهد کرد یا نه.

پیش از کناره‌گیری حسنی مبارک، گزارش‌ها حاکی از این بود که وی به همراه خانواده‌اش قاهره را ترک گفته و به کاخ خود در شرم‌الشیخ در ساحل دریای سرخ رفته است.برخی گزارش ها نیز حاکی از رفتن مبارک به امارات متحده عربی بود.

اوایل روز جمعه، تلویزیون دولتی مصر متن بیانیه رهبران ارتش را پخش کرد.

در این بیانیه آمده بود که ارتش تضمین می کند اگر وضعیت کنونی در کشور خاتمه یابد، وضعیت فوق العاده در مصر را لغو کند.

در این بیانیه همچنین آمده بود که به دنبال تغییرات لازم در قانون اساسی مصر، ارتش تضمین می کند که انتخابات آزاد و عادلانه برگزار کند تا مصر بتواند جامعه ای آزاد و دموکراتیک شود.

ارتش در بیانیه خود افزود که کسانی که به فساد اعتراض کرده و خواستار اصلاحات بوده اند، تحت تعقیب قرار نخواهند گرفت.

با این حال تظاهرکنندگان خشمیگن در این روز به سوی کاخ ریاست جمهوری و تلویزیون روانه شده و بر خواسته خود که همان رفتن مبارک بود اصرار ورزیدند.

مبارک در نطقی تلویزیونی که پنجشنبه شب دهم فوریه، ایراد کرد، گفته بود قصد دارد تا انتخابات ریاست جمهوری در ماه سپتامیر در راس قدرت بماند اما بخشی از اختیارات خود را به عمر سلیمان، معاونش و رئیس سازمان اطلاعات و امنیت، واگذار می کند.

اما وعده های او معترضان را راضی نکرد و آنها برای هجدمین روز پیاپی در خیابان‌ها حضور خود را حفظ کردند.

این دومین حکومت عربی است که در کمتر از یک ماه فرومی‌ریزد. در 25 ژانویه زین‌العابدین بن علی پس از 23 سال ریاست جمهوری بی‌رقیب، استعفا داد و به عربستان سعودی گریخت.

گزارش‌ها حاکی از آن است که در شهرهای مختلف شمال آفریقا و خاورمیانه، مردم سرنگونی حکومت حسنی مبارک را جشن گرفته‌اند.

از بیروت تا غزه مردم در خیابان‌ها ریخته و با آتش‌بازی و سردادن شعار به استقبال این پیروزی مردم مصر رفته‌اند.

در تونس که الهام‌بخش حرکت اعتراضی مصر بوده است، مردم به خیابان‌ها ریخته و فریاد شادی سر می‌دهند.

حسنی مبارک که 82 سال دارد، در آوریل 1975 از سوی انور سادات به معاونت ریاست جمهوری برگزیده شد.

در 14 اکتبر 1981 و پس از ترور انور سادات، حسنی مبارک سوگند ریاست جمهوری یاد کرد.

در ژوئن 1995 حسنی مبارک هنگامی که از اتیوپی دیدن می‌کرد مورد سوء قصد قرار گرفت اما جان سالم به در برد.

وی در سال 2003 هنگام سخنرانی در پارلمان از حال رفت.

حسنی مبارک در سال 2004 در آلمان برای یک جراح بر روی کمرش بستری شد.

در فوریه سال 2005 حسنی مبارک، دستور داد متمم‌هایی به قانون اساسی اضافه شود تا برای نخستین بار انتخابات ریاست جمهوری با شرکت کاندیداهای دیگر برگزار شود.

پس از اضافه شدن این متمم‌ها به قانون اساسی، وی در سپتامبر سال 2005 در نخستین انتخاباتی که نامزدهای دیگر نیز شرکت داشتند، پیروز اعلام شد.

در ششم ماه مارس 2010 حسنی مبارک به دلیل عمل جراحی بر روی کیسه صفرا، قدرت را به طور موقت به نخست‌وزیر واگذار کرد.

در 25 ژانویه 2011، در واکنش به اعتراض‌های گسترده در مصر، حسنی مبارک برای نخستین بار برای خود معاون برگزید.

با ادامه اعتراض‌ها در مصر، در اول فوریه 2011، حسنی مبارک اعلام کرد که دیگر در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نمی‌کند اما در عین حال گفت که کشور را ترک نمی‌کند و در مصر خواهد مرد.

دو سوم جمعیت 85 میلیونی مصر را جوانان زیر 30 سال تشکیل می‌دهند که بسیاری از آنها با مشکل بیکاری مواجه‌اند؛ 40 درصد مردم مصر نیز درآمدی کمتر از دو دلار در روز دارند.