آرزویی بزرگ به نام هالیوود ایرانی

طرحی که اگر برای آن برنامه‌ریزی شود و جدی گرفته شود، نشان خواهد داد که مسوولان کشور و اداره‌کنندگان فرهنگ و هنر برای سینمای ایران برنامه دارند.

قهرمانی گفته اگر ما چشم‌انداز 20 ساله افق 1404 را در نظر بگیریم باید به پیشرفت حوزه سینما به موازات دیگر حوزه‌ها هم توجه کنیم و پیشرفت سینما در گرو استحکام زیر ساخت‌هاست که به نظر ما یکی از مهم‌ترین این زیرساخت‌ها داشتن یک شهر سینمایی مانند هالیوود است.

ایجاد شهر سینمایی ایده بسیار مناسبی است. سینمای هند با اجرایی کردن همین ایده و راه‌اندازی بالیوود توانست سینمای هند را به همه دنیا صادر کند اما عاملی که باعث پیشرفت هالیوود و بالیوود شد، این است که گردانندگان سینمای آمریکا و هند به سینما علاوه بر نگاه هنری نگاه صنعتی هم دارند.

فروش فیلم‌های هالیوودی و بالیوودی گاهی بیشتر از صنایع دیگر برای این دو کشور سود به همراه دارد. اگر به فیلم‌های این دو کشور نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم که همه آنها کم ارزش و سخیف نیستند و در بین آنها فیلم‌های باارزشی هم دیده می‌شود که توانسته‌اند در بین جهانیان طرفدارانی پیدا کنند.

وقتی صدور فیلم‌های سینمایی در دستور کار مدیران قرار بگیرد حتما برای آن فکرهای بزرگی هم می‌شود و خلاقیت جایگاه مهمتری در تولید پیدا می‌کند و بسته‌بندی آن هم جدی‌تر گرفته می‌شود. همانگونه که مثلا صادرکنندگان زعفران ایرانی یاد گرفته‌اند که برای جلب مشتری بیشتر در سطح دنیا زعفران را با بسته‌بندی زیباتر و بهداشتی‌تری عرضه کنند.

وقتی سینما در افق 1404 مهم شود و ساخت شهر سینمایی در دستور کار قرار گیرد، حتما مدیران فرهنگی برای سالن‌های سینما هم فکری می‌کنند؛ آنها را شکیل‌تر، کاربردی‌تر، زیباتر و... می‌کنند و تعداد آن را هم افزایش می‌دهند.

وقتی ساخت شهر سینمایی جدی شود حتما مدیران فرهنگی به این نکته هم می‌اندیشند که لازمه ساخت فیلم خوب، داشتن نیروی انسانی کارآمد و ابزار جدید است بنابراین ابزار جدید را وارد می‌کنند و نیروی انسانی را آموزش می‌دهند. اینها بخشی از ذهنیت نگارنده بعد از خواندن خبر ایجاد شهر سینمایی در ایران بود. سینماگران و بقیه سینما دوستان هم می‌توانند ذهنیت خود را از شهر سینمایی در ایران داشته باشند.

شاید عده‌ای این طرح را فقط طرح بامزه‌ای بدانند و اجرایی شدن آن را در کشور ما ناممکن بدانند. در کشورهایی مانند ژاپن و هند اتفاقات بزرگ ابتدا با یک ایده آغاز شده‌اند، مثلا آدمی مثل هوندا فقط آرزوی داشتن موتورسیکلتی داشت که خودش آن را ساخته باشد اما اکنون کارخانه هوندا و محصولاتش در تمام دنیا معروف است.

مدیرعامل موسسه شهید آوینی هم طرحی را ارائه داده و نام «هالی گاد» را برای آن انتخاب کرده است. شاید این طرح هم روزی سینمای ایران را در سطح دنیا معروف کند و مردم دنیا برای دیدن فیلم‌های ایرانی مقابل سینماهای جهان صف بکشند.

طاهره آشیانی