قتل شیخ خزعل

پس از کودتای سوم اسفند که انگلیس، سیاست تمرکز ساختار سیاسی کشور را در ایران دنبال می‌کرد، طی نقشه‌ای حساب شده،‌ شیخ خزعل را اسیر رضاخان ساخت و بدین ترتیب وی تحت‌الحفظ روانه تهران شد و تحت کنترل اداره تامینات و سپس اداره سیاسی شهربانی قرار گرفت.

چند سالی بدین منوال سپری شد و رضاشاه تا توانست مال و منال شیخ را از او ستاند و از آن پس طرح قتل و از میان برداشتن او را در سر می‌پرورانید.

در 24 خرداد 1315 خبر رسید شیخ‌خزعل - که تحت مراقبت شدید شهربانی مخوف رضاخان قرار داشت - فوت شده است.

در آن برهه سیاه، کسی را یارای آن نبود تا درباره علت فوت خزعل احیانا تفحصی انجام دهد. فقط پس از عزل رضاخان از سلطنت و در جریان دستگیری و محاکمه ماموران تبهکار شهربانی رضاخانی بود که آشکار شد یکی از ماموران شهربانی به نام عباس بختیاری، معروف به مامور شش انگشتی، طبق دستور رکن‌الدین مختار، رئیس وقت شهربانی کل کشور و با مباشرت چند تن دیگر از همکاران خود، شیخ خزعل را خفه کرده است.

عباس بختیاری برای این دادگاه توضیح داد که بنا به دستور رکن‌الدین مختار همراه با عبدالله مقدادی و چند تن دیگر به اتاق خواب شیخ خزعل وارد شده و در حالی که مامور دیگری گلوی او را بشدت فشار می‌داده، حسینقلی فرشچی «یک درفش تیزی داشت که زد توی گیجگاه [خزعل]، تا دیگر نفس نیامد و مرد و چند قطره خون هم از همانجا آمد که ریخت روی ملافه ناز بالش که آن ملافه را هم فرشچی در آورد و همراه برد که بیندازد بیرون و آمدیم بیرون.»

منبع: اقبال حکیمیون، سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی ایران تا پایان دوره رضاشاه، چاپ اول، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1386، صص 264 261