رسوخ‌ به‌ دنیای‌ نور ‌و‌ انرژی‌

 در واقع، لامپ‌های فلورسنت به صرفه‌جویی بسیار کمک می‌کنند چرا که تا حدود 7 سال عمر می‌کنند. این عمر طولانی دلیل خوبی برای نصب آنها در مکان‌هایی است که دسترسی به آن مشکل است. این لامپ‌ها علاوه بر اشکال استوانه‌ای و حلقه‌ای، به شکل لامپ پیچی هم ساخته شده‌اند که استفاده از آنها را در هر شرایطی امکان‌پذیر کرده است.

لامپ کم مصرف:

سهم روشنایی از کل مصرف الکتریسیته خصوصاً در زمان اوج مصرف چشمگیر است. در دو دهه اخیر پس از ظهور لامپ‌های کم‌مصرف تعداد زیادی از دولت‌ها و شرکت‌های تأمین‌کننده انرژی، با مشاهده فاصله قابل ملاحظه هزینه احداث تأسیسات تولید و شبکه‌های برق‌رسانی و هزینه نسبتاً کم جایگزینی لامپ‌های رشته‌ای با کم‌مصرف، 50 تا 96 درصد از بهای لامپ‌ها را به صورت یارانه پرداخت کرده‌اند. با جایگزینی لامپ‌های مذکور می‌توان با هزینه احداث و تولید یک کیلووات حدود26 کیلووات از ظرفیت تولید و 16 کیلووات از ظرفیت شبکه توزیع برق صرفه‌جویی کرد. در کشورهای پیشرفته با این‌که ظاهراً مشکلی برای تولید انرژی الکتریکی وجود ندارد، لامپ‌های کم‌مصرف جانشین لامپ‌های معمولی شده.

لامپ‌های‌التهابی-رشته‌ای:

این لامپ‌ها همان لامپ‌های رشته‌ای هستند که ده‌ها سال است مورد استفاده قرار می‌گیرند و در هر مغازه‌ای یافت می‌شوند. نور لامپ‌های رشته‌ای گرم و یکنواخت است و شباهت زیادی به نور طبیعی دارد. به‌دستآوردن میزان نور متفاوت به سادگی توسط تغییر نیروی برق (وات) امکان‌پذیر است. حباب لامپ‌های التهابی در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف تولید می‌شود. حباب‌های سفید رنگ علاوه بر ملایم کردن نور، در زمان مطالعه مانع ناراحتی چشم می‌شوند و حباب‌های رنگین، در موارد متنوعی از جشن‌ها و نورپردازی حیاط گرفته تا استفاده از تاریکخانه چاپ عکس و چراغ خواب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از آنجایی که رشته نازک درون لامپ  به خصوص در انواع کم نورتر آن  به سادگی گسیخته می‌شود لامپ‌های التهابی ضد لرزش، انتخاب مناسبی برای مکان‌هایی هستند که چراغ یا لوستر در اثر سر و صدای محیط یا حتی راه رفتن ساکنان طبقات فوقانی، مدام در حال لرزش است. این لرزش ممکن است به نظر خفیف باشد اما عمر لامپ را کوتاه می‌کند.

دیودهای نورانی یا LED‌ها:

استفاده از دیود نورانی به جای لامپ تا زمانی که تکنولوژی چندین سال پیش در این رابطه حرکت‌هایی را آغاز نکرده بود، فکری محال بود. از آن به بعد بهره‌گیری از دیود نورانی به سرعت جان گرفت و موارد مصرف متعددی یافت از جمله می‌توان به نور داخل استخر، نور مطالعه، نور تزئینی در موارد نمایشگاهی اشاره کرد.استفاده گسترده از این روش نیازمند تحولاتی در تکنولوژی آن است. هرچند که عمر دیودهای نورانی به 1960 می‌رسد اما مصرف آنها بیشتر در ساعت‌های الکترونیکی، دوربین‌های فیلمبرداری و دستگاه‌های الکترونیکی بود و از آنها به عنوان منابع نور عمده و روشنایی یاد نمی‌شد. دیودی که فقط نورهای قرمز، سبز و زرد داشت با فعالیت یک شیمیست ژاپنی بنام نیچیا متحول شد. نیچیا، در سال 1993 با ترکیب قرمز و سبز اقدام به تولید نور سفید کرد که راه جدیدی را بروی این تکنولوژی گشود و بدین ترتیب بود که صنعت به سرعت به این سمت کشیده شد زیرا نور، سفید بود.البته روش تولید این لامپ جدید مشکل اصلی تولید آنست زیرا چندان سریع نیست و دو برابر لامپ معمولی در وات مشابه، وقت می‌گیرد اما صرفه‌جویی در انرژی مصرفی آنقدر نیست تا بتواند مضرات قیمت بالاتر تولید را جبران کند.
با وجود تمام مشکلات، باید گفت که آینده به این لامپ‌های جدید تعلق دارد.