فیزیوتراپی برای درمان آرتروز، دیسک، دررفتگی و شکستگی

فیزیوتراپی یک روش درمانی است که به ترمیم، حفظ و به حداکثر رساندن نیرو، عملکرد، حرکت و سلامت عمومی کمک می‌کند. فیزیوتراپی با استفاده از ورزش و تکنولوژی، به افراد کمک می‌کند تا قدرت عضلانی، تحرک مفاصل و موقعیت مفصل، پس از آسیب یا هنگامی که تحت توانبخشی ناشی از آرتروز گردن و کمر قرار دارند، دوباره بازیابند.

کد خبر: ۱۳۲۷۳۹۹

فیزیوتراپی برای درمان آرتروز، دیسک، دررفتگی و شکستگی

فیزیوتراپ چه کاری انجام می‌دهد؟

فیزیوتراپ‌ها جزو متخصصین سلامت هستند که اطلاعات زیادی درباره عملکرد بدن دارند و در مهارت‌های عملی بالینی تخصص دارند تا آسیب‌ها و ناتوانی‌ را ارزیابی کرده، تشخیص دهند و درمان کنند.

فیزیوتراپ که برای تشخیص علت اصلی آسیب‌ها و دیگر بیماری‌ها آموزش دیده است، قبل از تعیین نوع حرکات و ورزش‌هایی که قادر به انجام آنها هستید و بهتر است انجام دهید که به روند بهبودی کمک کند، سلامت کامل و تندرستی شخص را ارزیابی می‌کند، و چندین فاکتور را که شامل نیازها، شرایط و تحرک فرد است، در نظر می‌گیرد.

روش‌های مختلفی وجود دارد که فیزیوتراپ با استفاده از آن مشکلات شخص را درمان و کنترل می‌کند، که شامل حرکت، ورزش، درمان دستی و آب درمانی است.

در ادامه به برخی از روش های درمانی و تکنیک‌هایی که فیزیوتراپ‌ها بکار می‌گیرند، اشاره می‌کنیم:

حرکت و ورزش

فیزیوتراپ پس از ارزیابی مشکلات شخص، تحرک و توانایی انجام فعالیت، ممکن است تعدادی حرکات جسمانی توصیه کند، که بتوانید به راحتی در خانه انجام دهید و محدوده حرکت مفاصل و قدرت عضلات را افزایش دهد و تعادل و هماهنگی بدن را بهبود ببخشد. اینکار به پیشگیری و بهبود آسیب و همچنین کنترل مشکلات مزمن کمک می‌کند.

درمان دستی

آسیب ممکن است حرکت مفصل را محدود کند. از این رو، فیزیوتراپ ممکن است درمان دستی را انجام دهد، که با عنوان حرکات دستی تخصصی تعریف می‌شود که می‌تواند یکی یا تمامی نتایج زیر را فراهم کند: بهبودگسترش بافت؛ افزایش محدوده حرکتی مفاصل پیچیده؛ حرکت دادن و تحریک بافت‌های نرم و مفاصل؛ آرامش بدن؛ تغییر عملکرد عضله؛ کاهش درد؛ رفع تورم بافت‌ نرم، التهاب یا محدودیت حرکت.

درمان می‌تواند شامل تحریک مفاصل در جهات خاص و سرعت متفاوت باشد، که حرکت یا حرکات انفعالی مفصل آسیب‌دیده را بازیابد. این حرکات توسط شخص دیگری غیر از خود شخص انجام می‌شود اما تحت کنترل شخص می‌باشد و با انقباض عضلات می‌تواند در هر لحظه آن را متوقف کند.

روش دیگر، منیپولیشن است، نیروی منفعل، پرشتاب و کم نوسان است که روی مفصل اعمال می‌شود تا محدوده حرکتی بهینه، عملکرد و کاهش درد را ترمیم کند. گرچه، اینکار در مقایسه با فیزیوتراپ‌ها بیشتر توسط متخصص بیماری‌های استخوان و متخصص مفاصل انجام می‌شود.

درمان دستی یک نمونه تخصصی فیزیوتراپی است که به جای استفاده از یک دستگاه، توسط فرد متخصص انجام می‌شود و در کنترل آسیب و درد، ارزشمند و مؤثر است.

آب درمانی

آب درمانی، معمولاً اختلالات روماتیسمی، ارتوپدی و عصبی را درمان می‌کند که شامل ورزش در استخر کم عمق آب گرم با دمای آب 33 – 36 درجه سانتی‌گراد است.

آب درمانی مزایای خاص زیادی دارد. در مرحله اول گرمای آب به شل شدن عضله کمک کرده و درد مفصل را برطرف می‌کند. در مرحله دوم، قرار گرفتن در زیر آب نیز وزن بدن را حمایت کرده، مفاصل و عضلات را با فشار کمتری حرکت می‌دهد. علاوه بر این، مقاومت آب در برابر حرکت ما، می‌تواند قدرت عضلات را افزایش دهد.

شخص با آب درمانی می‌تواند در تمریناتی شرکت کند، که خارج از آب و تحت فشار بیش از حد، قادر به انجام دادن آن نیست. این روش بویژه برای افرادی که دچار آرتروز هستند، مفید است.

سوزن خشک

برخی از فیزیوتراپ‌ها ممکن است از سوزن خشک استفاده کنند، که یک سوزن نازک یا سوزن طب سوزنی را به درون پوست یا عضله وارد می‌کند. این سوزن‌ها به نقاط ماشه‌ای بافت همبندی وارد می‌شود و می‌تواند در سطح بافت عمیق یا سطحی، درمان درد و بازیابی فعالیت عضله اعمال شود. این تصور وجود دارد که، سوزن خشک در رفع درد و بازسازی فعالیت و قدرت عضله در بیماری‌هایی مانند کمر درد و سکته مغزی مفید است.

گرچه تاثیر سوزن خشک مانند هر روش دیگر، از فردی به فرد دیگر و در مهارت درمانگر برای قرار دادن صحیح سوزن در نقاط ماشه‌ای بافت همبند، متفاوت است . افرادی که دارو مصرف می‌کنند یا دیابت دارند، یا باردار هستند، باید قبل از دریافت سوزن خشک با متخصص مشورت کنند.

سونوگرافی

هنگامی که کلمه سونوگرافی را می‌شنویم، اولین چیزی که به ذهن می‌رسد، بارداری است. گرچه، علاوه بر کاربرد گسترده سونوگرافی در ایجاد تصاویر از رحم، از آن در فیزیوتراپی نیز استفاده می‌شود.

تاثیرات درمانی سونوگرافی به دو زیرگروه تقسیم می‌شود: گرمایی و غیرگرمایی.

یکی از روش‌هایی که متخصص انحراف ستون فقرات از سونوگرافی استفاده می‌کند، اعمال گرمای عمیق به بافت نرم، افزایش گردش خون و در نتیجه، تسریع روند بهبودی و کاهش درد است. همچنین این فرض وجود دارد که سرعت بهبودی را افزایش داده و کیفیت ترمیم بافت را بیشتر می‌کند.

کویتیشن یک روش درمانی غیرگرمایی است که از انرژی اولتراسوند استفاده می‌کند، که انقباض سریع و انبساط حباب‌های گاز میکروسکوپی در اطراف بافت آسیب دیده را در پی دارد و روند ترمیم را تسریع می‌کند.

در انتها، تاثیر سونوگرافی کاملاً به تعداد دفعات انجام آن بستگی دارد. افرادی که دچار بیماری‌های ترامبوآمبولیک هستند یا ضربان ساز قلب، پوست حساس یا اختلال حسی دارند، باید پیش از دریافت درمان سونوگرافی، با پزشک متخصص مشورت کنند.

مشکلات متداولی که فیزیوتراپ برای درمان‌ آنها از سونوگرافی استفاده می‌کند، شامل سندروم تونل کارپال، درد شانه، التهاب تاندون، آسیب‌های رباط و خشکی مفصل است.

تراکشن

تراکشن یک روش دستی کشش و انقباظ است که فشار روی ستون فقرات را کاهش می‌دهد و اتصال دیسک- عصب، دیسک‌های بین مهره‌ای را که باعث درد می‌شود، تغییر می‌دهد. این روش بطور معمول برای درمان فتق دیسک، سیاتیک، بیماری ساییدگی دیسک، فشردگی عصب و بسیاری از مشکلات دیگر کمر بکار گرفته می‌شود.

گرچه تاثیر تراکشن خودکار در درمان درد (مانند کمردرد مزمن یا حاد نامشخص) بحث‌برانگیز است، اما بسیاری از فیزیوتراپ‌ها هنوز بطور معمول از آن به عنوان یک درمان اضافی یا کمکی استفاده می‌کنند.

چه کسانی به فیزیوتراپی نیاز دارند؟

فیزیوتراپی برای بیماران با تمامی سنین مناسب است و می‌تواند در هر زمان در زندگی شما، برای درمان مفید باشد. در حالی که فیزیوتراپی برای درمان مشکلات اسکلتی عضلانی بکار می‌رود، اما نیازی نیست که آسیب دیده باشید تا فیزیوتراپی برای شما مفید واقع شود. مزایای فیزیوتراپی فراتر از آن است و در واقع می‌تواند مشکلات پزشکی طولانی مدت مانند آسم را درمان کند و شخص را برای رویدادهای ورزشی یا حتی تولد نوزاد آماده کند.

فیزیوتراپ‌ها می‌توانند برای بهبود مشکلات متنوعی مفید باشند، در ادامه به چندین مورد اشاره شده است:

توانبخشی پس از قطع عضو

عصبی: سکته مغزی، اسکلروز چندگانه، پارکینسون، آسیب‌های نخاعی، اختلال دهلیز، آسیب‌های جراحتی مغز، بیماری‌های عصبی عضلانی، آسیب حاد نخاعی

مشکلات عضلانی اسکلتی عصبی: بیهوشی، اختلالات تعادلی، کمردرد، گردن درد، زانو درد، آرتروز، کشیدگی عضله، آسیب‌های ورزشی، آسیب مرتبط با شلاقی، پارگی عضله شانه گردان، اختلال مفصل فکی گیجگاهی و میخچه پا

قلبی عروقی : بیماری مزمن قلبی، سکته قلبی، توانبخشی پس از سکته قلبی

بیماری تنفسی: آسم، فیبروز کیستیک، بیماری انسدادی مزمن ریه

مشکلات کودکان: تاخیر رشد کودکان، فلج مغزی، دیستروفی عضلانی

اختلال سلامت و کف لگن در زنان: بی‌اختیاری ادرار، لنف ادم

مشکلات عصبی: سندروم تونل کارپال، سندروم خروجی قفسه سینه، درد ریشه عصبی، رادیکوپاتی

مشکلات مرتبط با ورزش: ضربات سخت، آرنج تنیس بازان

هر از چه مدت بهتر است برای فیزیوتراپی مراجعه کنیم؟

تعداد دفعات و میزان درمان مانند تکارتراپی به اهداف و تحمل شخص بستگی دارد. گرچه، شدت آن بخصوص در مراحل اولیه بهبودی، مهم است و توصیه شده، اما شناخت نیازها و اهداف شخص نیز اهمیت دارد. از آنجایی که این درمان از فردی به فرد دیگر متفاوت است، ارزیابی بیمار توسط فیزیوتراپ قبل از توصیه یک برنامه درمانی، مؤثر است.

همچنین، اگر روند بهبودی و ترمیم به خوبی پیش می‌رود، می‌توان تعداد دفعات مراجعه به فیزیوتراپی را کاهش داد. اینکار کاملاً توسط فیزیوتراپ انجام می‌شود که روند پیشرفت بیمار را تحت نظر دارد و با توجه به آن توصیه‌ مناسب را ارائه می‌دهد. متناوباً، اگر بیمار به زمان بیشتر و توجه خاص نیاز داشته باشد، می‌توان درخواست داد که تعداد جلسات افزایش یابد، تا سطح بالاتری از استقلال بدست آید و به اهداف خود دست یابید.