چند سالی است نام‌شان را بیشتر از هر موسسه و مرکز فرهنگی و هنری دیگری می‌شنویم. چرا آنها در عرض کمتر از یک دهه توانسته‌اند این‌قدر بر‌صدر اخبار تولید محصولات فرهنگی و ادبی بنشینند؟ آیا این صدرنشینی صرفا به خاطر کیفیت محصولاتی است که آنها تولید کرده‌اند یا حواشی شکل‌گرفته پیرامون اغلب این تولیدات بر شهرت اوج کمک کرده است؟ اینها سوال‌هایی نیست که بتوان پاسخ‌هایی قطعی برایشان یافت. می‌خواهیم بدانیم سازمان هنری رسانه‌ای اوج، در این سال‌ها بر کدام ساحت‌های فرهنگ و هنر متمرکز بوده و مشخصا با کدام حوزه‌ها بیشتر به چشم آمده است.
سینما
کار اصلی‌شان است؟
احتمالا در سیاستگذاری‌های کلان، این سازمان هم برای سینما توان ویژه‌ای کنار گذاشته شده است. «بادیگارد» ابراهیم حاتمی‌کیا اولین اثر مهمی بود که آنها تولید کردند. «ایستاده در غبار» فیلم تحسین‌شده محمدحسین مهدویان هم یکی دیگر از تولیدات آنهاست. «تنگه ابوقریب» و «به وقت شام» هم جزو پروژه‌های مهمی بوده که اوج پشتشان ایستاده‌است. آنها در جشنواره فیلم فجر اخیر، فیلم موفق «23 نفر» را هم اکران کردند.
فرهنگ عمومی
این همه حاشیه تنها در چند متر
اگر سینما، خروجی پرقدرت‌تری برای اوجی‌ها بوده، بی‌تردید عرصه فرهنگ عمومی برای آنها پرحاشیه‌ترین حوزه بوده است. آن هم تنها با یک بلیبورد در میدان ولی‌عصر که هر بار طراحی‌اش عوض می‌شود تا چند روز رسانه‌ها به بهانه‌های مختلف به آن می‌پردازند. خانه طراحان انقلاب اسلامی که یکی از مجموعه‌های اوج است، طراحی این بیلبورد را به‌عهده دارد.
مجموعه تلویزیونی
ماجرایشان با پایتختی‌ها
شاید محبوب‌ترین حاصل ورودشان به مقولات هنری، «پایتخت 5» باشد؛ سریالی که واکنش‌های متفاوتی را به جان خرید. عده‌ای معتقد بودند اوجی‌ها توانسته‌اند برخی خط قرمزها را برای پایتختی‌ها زیرسبیلی رد کنند و عده‌ای بر این باور بودند آنها به عوامل سریال بابت نکاتی که مدنظر داشتند، خط می‌دادند. در گفت‌وگویی که در همین صفحه می‌خوانید به این ماجراها پرداخته شده.
موسیقی
ماوا وارد می‌شود
یکی از مراکز زیرمجموعه اوج که حالا فعالیتش چشمگیرتر از قبل است «ماوا»ست. تازه‌ترین اثری که آنها منتشر کرده‌اند، «حالا که می‌روی» با صدای محمد معتمدی است. آلبومی که همین چند روز پیش منتشر شد و شامل معروف‌ترین قطعه‌های معتمدی در یک سال اخیر است.
