« روزهای پیام‌بری » روایت زندگی غلامحسن حدادزادگان است. راوی این کتاب خبر شهادت رزمندگان قزوینی را که بیشترشان در لشکر۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) عضو بودند و همچنین برخی شهدای ارتش را به خانواده‌های‌شان می‌رساند و بخش برجسته‌ کتاب، اتفاقاتی است که برای او در این جریان و مسیر می‌افتاده است. معاونت راهبری استان‌های حوزه هنری به‌تازگی سنگ‌بنای نشست‌هایی با عنوان «پاورقی» را گذاشته که بنا دارد کتاب‌های ارزشمند تولیدشده در استان‌ها با محوریت ادبیات پایداری را بازمعرفی و بررسی کند. اولین قسمت از این برنامه‌ها به بررسی کتاب « روزهای پیام‌بری » اختصاص داشت که گزارش و یادداشت‌هایی درباره آن، پیش روی شماست. آنچه در ادامه می‌خوانید، گزیده‌ای از سخنان استاد مرتضی سرهنگی در این نشست است.

هر نوشته‌ای برای بدل شدن به ادبیات نیازمند درونی شدن است. برقراری نسبتی عمیق و درونی بین نویسنده و سوژه. این درونی شدن هرچند برای رسیدن به ادبیات کافی نیست اما چندان مهم است که اگر نباشد حتما نویسنده به ساحت ادبیات راه نخواهد یافت.