اگر نوجوانی را پلی بدانیم که دوران شیرین و گذرای کودکی از طریق آن به دوران پررمز و راز بزرگسالی میرسد، ادبیات نوجوان باید تابع قواعد، الزامات و چشماندازهای این مقطع خطیر از زندگی مخاطب باشد. نوجوان، مسافر مشتاقی است که برای رسیدن به عوالم فریبنده و باشکوه بزرگسالی، شتاب بیش از اندازه دارد. او دوست ندارد، بیش از این در کودکی متوقف بماند و هرگونه تلاشی که او را مجبور به درنگ در کودکی کند، برنمیتابد.