حضور حیوانات‌خانگی در میان جوامع انسانی یکی از بدیهی‌ترین مسائل تمدنی و شاید بتوان گفت حیاتی در زندگی انسان‌ها بوده است. به عبارت دیگر حیوانات‌خانگی دارای کارکردی بوده‌اند که بقا و ممات زندگی اجتماعی و حتی معاش انسان‌ها منوط به حضور آنها بوده است. انسان‌ها در طول تاریخ بدون توجه به کارکرد مسائل هیچ وسیله یا جانداری را در زندگی خود جا نمی‌دادند. برای نمونه حضور جانداری مثل سگ رابطه مستقیم با امنیت و بقای یک قبیله یا یک خانه در روستا داشت. به همین دلیل نمی‌توان حضور حیوانات‌خانگی در زندگی انسان‌ها را بدون توجه به تاریخ حضور آنها در زندگی اجتماعی ما انسان‌ها فهم و قضاوت کرد.

 نگهداری حیوانات، پدیده‌ای است که نه تنها در جامعه ما بلکه در دیگر جوامع نیز وجود دارد. از قدیم‌ نگهداری حیوانات به‌ویژه سگ نگهبان گله بسیار کاربرد داشته است اما اکنون دلایل زیادی در این امر موثرند. عده‌ای که از لحاظ مالی در سطح متوسط به بالا هستند، به جای رسیدگی به زندگی خود، از حیوانات نگهداری می‌کنند و آنها را همدم خود قرار می‌دهند. این از یک جهت به‌نوعی فخرفروشی است تا نشان دهند طبقه خاصی از جامعه هستند. چنین امری، مسأله‌ای برای جامعه ندارد و اتفاقا باعث استفاده از نیروها و ظرفیت‌های دامپزشکی جامعه ما می‌شود، ولی از نظر این‌که افراد به جای ازدواج، تشکیل خانواده، فرزندآوری و دوام و بقای خانواده به این پدیده روی می‌آورند، اثرات منفی دارد و خانواده را ضعیف می‌کند و تبعات آن مورد توجه فرد است.