این چند مرد خوب

تصور کنید در اتاقی ایستاده‌اید و تعدادی مرد غول‌پیکر شما را دوره کرده‌اند؛ مردانی که عضلات آنها چنان قوی است که هر موجود زنده‌ای را از ترس میخکوب می‌کند. بدتر از آن، سلاح مخوفی در دست دارند که قادر است خانه‌ای را در کمترین مدت به تلی از خاکستر تبدیل کند. طبعا در چنین شرایطی هیچ فرقی به حال شما نمی‌کند که تعدادی از این مردان عظیم‌الجثه در تیم شما باشند، زیرا صحنه عاقبت خوشی نخواهد داشت! اما در Loadout ماجرا جور دیگری است.

چنین صحنه‌ای مصادف است با شروعی توفانی بر یک درگیری کوبنده مملو از هیجان و خنده! در دید اول می‌توان Loadout را با عنوان فوق محبوب Team Fortress2 مقایسه کرد. طبیعی هم هست، چون که گرافیک بازی، شخصیت‌های اغراق شده و کارتونی شکل آن، بشدت یادآور کاراکترهای طنز تیم فورترس هستند.

اما این بازی چیزی فراتر از یک تقلید صرف است. شاید آنچه آن را از دیگر آثار مشابه متمایز می‌کند، کاوش آن در ریشه‌های درخت تنومند ژانر شوتر، یعنی سلاح‌ها باشد. عنوان Loadout، همچنان که از نامش برمی‌آید، دامنه وسیعی از انتخاب‌های متنوع برای شخصی‌سازی سلاح‌ها ارائه می‌کند که در نوع خود بی‌نظیر است (البته مقایسه عناوین هشت بیتی مقلد ماین کرافت هم با این عنوان به دور از انصاف است). می‌توانید جزئیات مختلف سلاح‌های خود را تغییر، افزایش یا ارتقا بدهید و قدرتمندترین سلاح ممکن را بسازید.

می‌توانید با نصب یک دوربین اسنایپر تفنگ خود را دورزن کنید. در صورت تمایل می‌توانید با نصب یک خان و خشاب مخصوص، یک شاتگان قوی درست کنید. انتخاب نوع بار هم بی‌اثر نیست. با انتخاب بار «آتش‌زن» دشمنان را با آتش مورد هدف قرار می‌دهید و با انتخاب بار تسلا می‌توانید با شوک الکتریکی از آنها پذیرایی کنید. همچنین تغییر بار سلاح به بسته سلامت این اجازه را می‌دهد که سلامت هم تیمی‌های خود را تقویت کنید. اگر با یک ساختار پیش بروید، زودتر به سلاح مخرب رویایی خود دست پیدا خواهید کرد. سیستم کسب تجربه در این بازی بر پایه استفاده است؛ یعنی هر قدر از یک مورد بیشتر بهره بگیرید، در همان زمینه تبحر پیدا کرده و می‌توانید قطعات جدیدتر و قوی‌تری را به بوته آزمایش بکشید.

این امتیاز تبحر شامل تک تک اعضای سلاح یعنی خان، خشاب، گلوله، دوربین و... خواهد شد. با کسب امتیاز کافی می‌توانید در بخش «شاخسار فناوری» به خرید ارتقاهای تازه بپردازید. ارتقاها قابلیت کلی اجزا مانند قدرت یا سرعت تعویض خشاب را افزایش می‌دهد. از شاخسار فناوری محض باز کردن الحاقات تازه برای سلاح‌ها نیز استفاده می‌شود. این الحاقات مواردی مانند انواع نارنجک، سپر، مینی برجک و همچنین قابلیت استتار را شامل می‌شود. واحد ارزی درون بازی بلوتز نام دارد که از آن برای انتخاب نوع ارتقاها و اسلحه جدید بهره خواهید گرفت. خوشبختانه سازندگان بازی برخلاف خیلی از فعالان دیگر این حیطه، بدون هیچ‌گونه تنگ‌نظری برای مخاطب امکانات شخصی‌سازی در زمینه‌های لباس، زیورآلات، ماسک، عینک و... فراهم کرده‌اند. این موارد را از طریق جوایز روزانه هم می‌توان به‌دست آورد که به شما حق انتخاب یکی از سه جعبه را می‌دهد که یا مقدار اندکی بلوتز یا تکه‌ای لباس تقدیم‌تان می‌کنند. فارغ از گرافیک کارتون مانند بازی، خشونت در آن بیداد می‌کند و به هیچ‌عنوان آن را به افراد پایین‌تر از رده سنی بازی توصیه نمی‌کنیم.

اداها هم جزئی جذاب از این بازی به حساب می‌آیند که به تقویت طنز خاص آن کمک بسزایی کرده‌اند. این اداها یادآور حرکات موزون الهام گرفته از دهه 80 است تا اسب نامرئی «گنگنم استایل.» شخصیت‌های در دسترس تنوع فراوانی دارند که همگی چالاکی یکسانی را به نمایش می‌گذارند. جفت زدن یک جهت حرکتی شخصیت شما را به جلو می‌تازاند و فشردن بلافاصله دکمه پرش، پرشی فوق‌العاده را رقم می‌زند.

عنوان Loadout بر بازی تیمی تمرکز دارد که با وجود ارائه مدهای آشنا، روح منحصربه‌فرد خود را دارد. برای مثال حالت Team Deathmatch در این بازی با نام Death Snatch ارائه می‌شود. این مد شباهت زیادی به مد Kill Confirmed در Modern Warfare3 دارد که در آن برای کسب امتیاز کشتن دشمن، حتما باید ضربه اطمینان را به وی وارد می‌کردید. در Loadout هم قرار بر همین است و پس از کشتن دشمن، باید ماده‌ای ارزشمند را از وی استخراج کنید، در نهایت هر تیم مقداری بیشتری از آن را به‌دست آورد، برنده میدان خواهد شد.

حالت Blitz هم فقط یک نقطه را برای تصاحب مشخص می‌کند که درگیری سر آن بین دو تیم، بیشتر باعث خنده خواهد بود تا استرس! یکی دیگر از مدهای بازی، مد محبوب تسخیر پرچم را دستکاری کرده است. در این حالت اعضای دو تیم وظیفه دارند یک پتک عظیم را از دشمن ربوده و به مقر خود برسانند.

هر کشتن با پتک، امتیاز فوق‌العاده‌ای نصیب تیم می‌کند که با رساندن پتک به مقر، می‌تواند سرنوشت نبرد را بکل دگرگون کند. نقشه‌های بازی با مهارت کافی کار نشده‌اند و کم پیش نمی‌آید که یک مد در نقشه‌ای نامربوط به اجرا دربیاید و کل تجربه بازیکن از آن قسمت را به زحمتی ناخوشایند تبدیل کند. از دیگر نکات منفی بازی می‌توان به باگ‌های متعدد آن اشاره کرد که خوشبختانه به مرور در حال رفع شدن هستند. همچنین باید تنوع نداشتن در انتخاب رنگ و پوسته سلاح‌ها و همچنین محدود بودن شخصیت‌ها به سه تا را در نظر داشت، که سازندگان قول داده‌اند هر دو را در آینده رفع کنند. در نهایت با تاکید مجدد بر رده سنی این بازی (بالای 17 سال)، این عنوان را به همه علاقمندان توصیه می‌کنیم.

حداقل سیستم مورد نیاز PC

سیاوش شهبازی/ ضمیمه کلیک