اهریمن مقیم

خیلی‌ها‌ ساخت بازی«Resident Evil 4» به‌وسیله شینجی میکامی را عامل گل‌آلود شدن اینچنینی ماهیت سازنده سبک وحشت‌/‌ بقا می‌دانند.

آن اثر فوق‌العاده که از سوی بسیاری از سایت‌ها عنوان بهترین بازی سال را هم از آن خود کرد، به عنوان یک پیشرو در صنعت بازیسازی، استانداردهای تازه‌ای را برای بازی‌ها تعریف کرد.

از مهم‌ترین آن استانداردها، دوربین روی شانه بود که پس از آن بارها مورد استفاده قرار گرفت و اکنون جزئی جدایی‌ناپذیر از سبک اکشن است.

حقیقت این است که استاد میکامی، خود یکی از معرفان ژانر وحشت در عرصه بازی‌های ویدئویی است و از خالقان اصلی سری بازی‌های Resident Evil به حساب می‌آید بنابراین حق نداریم تقلیدهای مفتضحانه دیگران از اثر او (که هیچ‌کدام نتوانست آن عزّت ـ یا شاید هم انزجار ‌ـ‌ را نزد گیمرها کسب کند) را به گردن وی بیندازیم.

با این حال، آقای میکامی با عزمی جزم بازگشته و تصمیم دارد سبکی را که خود از طراحانش بوده بار دیگر احیا کند.

گفتنی است که میکامی قصد دارد با این عنوان از دنیای کارگردانی بازی‌های رایانه‌ای خداحافظی کند که یقینا این اتفاق را می‌توان یک حادثه ناگوار برای تمام جامعه بازیسازی و بازیگری به حساب آورد.

عنوان شیطان درون، با فاصله گرفتن از دنیای پر سر و صدا و شلوغ بازی‌های مثلا ترسناک امروزی، به سکوت‌های مرگباری پناه می‌برد که در آن هر صدای آهسته‌ای می‌تواند زلزله‌ای ایجاد کند و آرامش بازیکن را بر هم بزند.

در شیطان درون دیگر شما یک قدرت بلامنازع نیستید که مانند رامبو هزاران گلوله و مسلسل‌های غول‌پیکر را برای درو‌کردن دشمنان در اختیار داشته باشید.

در اینجا، مقابله بندرت انتخابی عاقلانه است و بهترین راهکاری که همیشه پیش رو دارید، فرار است؛ مانند تیری که از چله کمان رها شده باشد.

داستان بازی از جایی آغاز می‌شود که کارآگاه سباستین و همکارانش به صحنه جرم در یک آسایشگاه روانی اعزام می‌شوند. با ورود به محل جنایت، او متوجه چند ماشین پلیس می‌شود که رها شده و در آنها هیچ اثری از سلاح نیست.

سباستین در عین این‌که همکارش را از همراهی منع می‌کند، محتاطانه پا به درون آسایشگاه می‌گذارد؛ اما کمی بعد او طی حادثه‌ای بیهوش می‌شود و پس از مدتی، خود را سر و ته، آویزان از سقف می‌یابد.

پیش چشمش اجسادی را می‌بیند که به طرز فجیعی به قتل رسیده و مانند او از سقف آویزان شده‌اند. یک قصاب غول‌پیکر از کنار وی می‌گذرد، یکی از اجساد را با خود می‌برد تا مشغول کالبد شکافی شود! در اینجا کنترل‌های لازم روی صفحه به نمایش درمی‌آیند.

سباستین با حرکت به عقب و جلو، سعی می‌کند چاقویی را که در بدن جسد روبه‌رویی است درآورده، با آن خود را رها سازد. پس از رهایی، سعی می‌کند از مهلکه بگریزد.

با احتیاط از کنار دیوار رد شده، به سوی در انتهای راهرو می‌شتابد که آن را بسته می‌بیند. دوباره برمی‌گردد و منتظر موقعیت مناسب می‌شود، او کلید را از بالای میز قصابی قصاب می‌رباید و در را باز می‌کند.

هنوز لحظاتی از خروج وی نگذشته که صدای آژیر خطر به صدا درمی‌آید و قصاب دیوانه‌وار به دنبال سباستین می‌دود. در این صحنه شاهدیم که دوربین پشت سباستین قرار می‌گیرد، اما در میانه گریز، تغییر زاویه داده و از جلو به بازیکن نشان می‌دهد پشت سرش چه می‌گذرد.

بعد از این فرار طاقت‌فرسا، سباستین خود را در کمد محبوس می‌کند و منتظر بازگشت قصاب می‌شود. قصاب وحشیانه تمام اتاق را دنبال او می‌گردد. چیزی نمانده بود که محل را ترک کند که نمایش‌دهنده دمو سعی کرد با پرتاب یک بطری حواس قصاب را پرت کند؛‌ اما به  اشتباه به بدن قصاب اصابت کرد. قصاب بی‌درنگ پی سباستین افتاد و بار دیگر گریز آغاز شد.

او با هر زحمتی است خود را به آسانسور رسانده و از ساختمان خارج می‌شود، اما با صحنه‌ای روبه‌رو می‌شود که امیدش را نقش بر آب می‌کند. آسایشگاه به‌کلی از دنیای اطراف جدا شده و تا چشم کار می‌کند خرابی و ویرانه است.

نمایش به صحنه‌ای دیگر بازمی‌گردد. در این صحنه خانه‌ای نسبتا مخروبه را می‌بینیم. سباستین پا به داخل ساختمان گذاشته و به زیرزمین سری می‌زند تا مهمات و تجهیزات احتمالی دیگری را پیدا کند.

در همین هنگام است که موجوداتی زامبی مانند به سمت ساختمان حرکت می‌کنند و کم‌کم تبدیل به یک دسته هولناک می‌شوند. سر برخی از آنها پیچیده در سیم خاردار و برخی دیگر پر از شیشه و میخ شده است.

سباستین بسرعت تله‌هایی را برای این دشمنان مخوف کار گذاشته و سعی در دفاع می‌کند. دیری نمی‌پاید که او می‌فهمد از پس دشمنان برنمی‌آید بنابراین به زیرمین می‌گریزد و می‌بیند به جای زیرزمین یک راهرو پیش رویش قرار دارد.

با شتاب به انتهای آن می‌گریزد. لحظه‌ای آرامش و بار دیگر وحشت بر وی چهره می‌شود. موجودی هولناک با چند دست و پا و ظاهری همچون رتیل پیش چشمش ظاهر می‌شود. جانور به سباستین حمله کرده و گردنش را نشانه می‌رود... در همین‌جا نمایش بازی به پایان می‌رسد.

ظاهر بازی در یک کلام مبهوت کننده‌است و چه از نظر گرافیک و چه از نظر هنری عالی است. موسیقی و صداپردازی در خلق یک فضای رعب‌آور بی‌نقص عمل می‌کنند. زوایای دوربین و انیمیشن‌ها که خاص مغز پیچیده میکامی است در مغلوب‌کردن بازیکن عالی عمل می‌کند.

قصد میکامی خلق یک عنوان حقیقی وحشت‌/‌ بقا بوده و این کار را به بهترین شکل در دست انجام دارد. بازیکن در طول بازی به دست‌کم مهمات دسترسی خواهد داشت و بنابراین باید از آنها با دقت استفاده کند.

گفتنی است یکی از راه‌های موثر و صرفه‌جویی در مصرف مهمات، این است که با شلیک به زانوی دشمن، او را به زمین بیندازید و بعد با استفاده از یک کبریت، آتشش بزنید! در نمایش ارائه شده از بازی، روند آن خیلی خطی بود، اما سازندگان می‌گویند مراحل آن دو نوع دارد؛ یک‌سری از مراحل که خطی‌تر است و بیشتر به رویارویی یا دوری‌کردن از دشمنان تاکید دارد و مراحل دیگر فضایی بازتر داشته و برای جستجو و یافتن آنچه برای بقا لازم است، طراحی شده‌اند.

این عنوان فوق‌العاده زیبا که ادعای بازآفرینی سبک وحشت را دارد و بدون شک در این کار موفق خواهد بود، سال 2014 برای کنسول‌های نسل کنونی و نسل بعد به بازار عرضه خواهد شد.

عنوان: The Evil Within
پلتفرم: Xbox360 ،PS3 ،XboxOne ،PS4 ،PC
ناشر: Bethesda Softworks
سازنده: Tango Gameworks
سبک: وحشت‌/بقا
تاریخ انتشار: 2014

سیاوش شهبازی - ضمیمه کلیک