مالکان زمینهایی که مدارس دولتی روی آنها ساخته شده و دانشآموزان و ادارات آموزش و پرورش برای آنها چیزی بیشتر از یک مستاجر نیستند، گاهی آن قدر به ستوه میآیند که نه به تنگناهای مالی وزارتخانه فکر میکنند و نه به این که صدها دانشآموز در میانه سال تحصیلی، مدرسه به دوش میشوند و مثل خانهبهدوشها مجبورند از این مدرسه به آن مدرسه بروند.