با وجود سابقه فرهنگی هنری لنده؛

شهری با ۱۰۰۰ هنرمند و ۲۰ هنر بومی، بدون فرهنگسرا

در لنده با وجود سابقه فرهنگی و هنری بیش از صد سال، نزدیک به هزار هنرمند این شهرستان با هنر‌های بومی متنوع همچنان از نبود فرهنگسرا و فضای مناسب برای عرضه آثار خود رنج می‌برند.
کد خبر: ۱۵۱۱۶۳۳

شهری با ۱۰۰۰ هنرمند و ۲۰ هنر بومی، بدون فرهنگسرا

به گزارش جام‌جم‌آنلاین از فارس لنده را به اجرای تعزیه می‌شناسند به خاستگاه نمایش و نقالی و به شهری که در حوزه نویسندگی، تئاتر، فیلم کوتاه و هنر‌های تجسمی درخشیده، اما هنوز برای هنرمندان آن نه سالنی وجود دارد، نه پلاتویی، نه نگارخانه‌ای، فرهنگسرای لنده، سال‌هاست فقط در حرف ساخته شده و چشم هنرمندان به وعده‌هایی است که همچنان عملی نشده‌اند.

پیشینه‌ای به بلندای تاریخ، اما بی‌جایگاه برای نمایش
اسماعیل زارعی، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی لنده با اشاره به قدمت فرهنگی منطقه اظهار کرد: شهرستان لنده با اجرای نخستین تعزیه استان و راه‌اندازی انجمن نمایش در دهه هفتاد، همواره به‌عنوان یکی از مهم‌ترین خاستگاه‌های فرهنگ و هنر جنوب کشور شناخته شده است.

با وجود این پیشینه، تاکنون فضای فرهنگی مناسبی برای فعالیت هنرمندان فراهم نشده است. 
زارعی در ادامه افزود: با بیش از یک قرن فعالیت فرهنگی و هنری، از تعزیه و نقالی تا نویسندگی و فیلم‌سازی، هنوز یک فرهنگسرای استاندارد در لنده وجود ندارد؛ این خواسته‌ای تاریخی و حیاتی برای آینده هنر این منطقه است.

هنرمندان در تنگنا؛ استعداد‌هایی که دیده نمی‌شوند
یاسر خالقی، فعال حوزه تئاتر، از تجربه کار با توان‌خواهان در لنده می‌گوید: با کمک بچه‌های مرکز آسمان، گروه تئاتری تشکیل دادیم که در بسیاری از جشنواره‌ها خوش درخشیدند، اما به دلیل نبود یک جای مناسب برای تمرین و اجرای آثار، نتوانستیم کیفیت واقعی کار را نشان دهیم.

نیاز فوری به فضایی ثابت و استاندارد داریم
سمیه خرمی، یکی از هنرمندان فعال در حوزه هنر‌های تجسمی نیز در گفت‌و‌گو با فارس گفت: در لنده استعداد‌های بسیاری در حوزه هنر‌های تجسمی داریم، اما نبود نگارخانه و امکانات اولیه باعث شده این ظرفیت مغفول بماند و هنرمندان انگیزه‌ای برای فعالیت نداشته باشند.

احمدعلی کریم‌زاده، کارشناس فرهنگی و نویسنده، نیز تأکید دارد: نویسندگان، نمایشنامه‌نویسان و فیلم‌سازان لنده‌ای در جشنواره‌های ملی و بین‌المللی افتخارآفرینی کرده‌اند، اما نبود مکان ارائه، مانع معرفی مناسب آنان شده است.
فرهنگسرای لنده باید در اولویت تمام برنامه‌ریزی‌ها قرار گیرد.

پروژه‌ای که ایستاد؛ وعده‌هایی امیدوار کننده‌اند
در سال ۱۳۹۶، محلی در نزدیکی پارک امید واقع در شهرک شهید رجایی برای فرهنگسرا در نظر گرفته شد و حتی مقداری از کار نیز انجام گرفت، اما به علت نامناسب بودن محل احداث در اردیبهشت ۱۳۹۸ شهردار وقت لنده اعلام کرد که زمین به دلیل قرار گرفتن در مسیر دره فصلی مشکل فنی دارد و زمینی دیگر در بلندی‌های مشرف به شهرک فجر در نظر گرفته شد.

در بهمن ماه ۱۴۰۱ با حضور معاون استاندار و مسئولان استانی، کلنگ زنی پروژه انجام شد، اما بجز تسطیح زمین، عملاً پیشرفتی حاصل نشد و پروژه به کما رفت.

سید محمد تقوی، فرماندار لنده  با اشاره به توقف موقت پروژه گفت: این پروژه به عنوان اولویت اصلی حوزه فرهنگ و هنر و یکی از اولویت‌های مهم شهرستان دررنظر گرفته شده است.

وی تصریح کرد: با توجه به مشکلاتی که در بحث تخصیص اعتبار به کارفرمای قبلی یعنی بسیج سازندگی وجود داشت، در جلسات مشترک با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و بسیج، تغییر کارفرما در دستور کار قرار گرفت. 

تقوی افزود: در نهایت، سازمان نوسازی مدارس به‌عنوان کارفرما تعیین شد، نقشه‌ها تحویل شد و به‌زودی عملیات اجرایی این پروژه با زیر بنای ۲ هزار و ۳۰۰ مترمربع در ۲ طبقه در تپه مشرف به شهرلنده در جنوب غربی این شهر احداث آغاز می‌شود.

فرماندار لنده درباره تأمین اعتبار پروژه، اظهار کرد: این پروژه از سال قبل دارای مطالباتی بود که در کمیته برنامه‌ریزی امسال نیز برای آن اعتبار پیش‌بینی شد؛ هم‌اکنون منابع لازم برای شروع مجدد پروژه فراهم شده است.

امیدواری‌های تازه؛ آیا این‌بار اتفاقی خواهد افتاد؟
امین درخشان، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کهگیلویه و بویراحمد، در گفت‌و‌گو با فارس، ضمن تأکید بر اهمیت راه‌اندازی این مرکز فرهنگی، گفت: ساخت فرهنگسرای لنده نه‌تنها یک ضرورت، بلکه یک وظیفه فرهنگی‌ست؛ این شهرستان با چنین پیشینه درخشانی باید سال‌ها پیش از این، صاحب یک مجتمع فرهنگی می‌شد.

وی افزود: با تخصیص اعتبار از محل مسئولیت‌های اجتماعی نفت و تعیین نوسازی مدارس به‌عنوان دستگاه اجرایی، شرایط آغاز مجدد پروژه فراهم شده و امیدواریم به‌زودی شاهد بهره‌برداری از آن باشیم. 

فرهنگسرا؛ حلقه مفقوده توسعه فرهنگی لنده
پروژه فرهنگسرای لنده، به‌رغم سابقه‌ای نزدیک به یک دهه و علیرغم آغاز نمادین آن در سال ۱۴۰۱، هنوز به مرحله اجرا نرسیده و این بلاتکلیفی، نمادی از فراموشی مطالبات فرهنگی در مناطق کمتر برخوردار است.

با تغییر کارفرما، تعیین سازمان نوسازی مدارس به‌عنوان متولی اجرای پروژه، و تأمین بخشی از اعتبارات، اکنون فرصتی دوباره برای احیای این مطالبه دیرینه فراهم شده است.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰