در لحظههای سخت، از جبهههای دفاع مقدس تا مقاومت در برابر تهدیدات بیگانه، نام حسین(ع) همپای نام وطن بر لبها جاری بوده و در دلها نوری از شجاعت و وفاداری افروخته است. این پیوند ناگسستنی میان عشق به سیدالشهدا و غیرت بر خاک وطن، در شعر فارسی تجلی یافته؛ جایی که واژهها میدان نبرد میشوند و شاعر، پرچمدار حماسه. شعر عاشورایی ایرانی نهتنها سوگنامهای برای گذشته بلکه پیمانی است برای آینده؛ آیندهای که در آن «حبالحسین» با «حبالوطن» در هم آمیخته و از دل آن روحی تازه در کالبد پایداری دمیده شده است.
در روزهای تعدی رژیم سفاک اسرائیل به حریم امن و الهی ایرانزمین، شاعران، این طلایهداران هنر ایران اسلامی نخستین گروه از هنرمندانی بودند که با سلاح کلمه به میدان آمدند و به بازگویی حماسهسازی ایرانیان در این نبرد پرداختند و چونان همیشه قیام سرخ حسینی الهامبخش اصلی این آثار هنری بود. شاعران آذربایجان نیز از این قافله جا نماندند. تبریز قهرمان چون همیشه از نخستین سنگرهای پیش روی دشمن بود و همین نکته باعث شد تا شاعران تبریزی در این عرصه، فعال و پیشرو حاضر شوند.
بنیاد پژوهشی شهریار در شبی سرشار از شور حسینی و شوق میهندوستی، جمعی از شاعران برجسته و جوان تبریز را گرد هم آورد تا در آیین «عصر شعر ایران حسین» با زبان شعر، ارادت خود را به ساحت سیدالشهدا(ع) و عشق به میهن را در هم آمیزند. این برنامه با محوریت اشعار عاشورایی و وطنپرستانه فرصتی بود برای پژواک صدای حقیقت در کلمات شاعرانی که با دل و جان، حماسه کربلا را در قاب شعر بازآفرینی کردند و از غیرت و ایستادگی مردمان این سرزمین گفتند. واژههای سوگوار و بیتهای داغدار گرد آمدند تا در رثای شرافت حماسهسرایی کنند.
در ابتدای این نشست، استاد حسین مهرنگ از اساتید پیشکسوت ادبیات فارسی تبریز و از معلمان قدیمی و محبوب این شهر ضمن خیرمقدم، شعری را برای خانم سحر امامی قرائت کرد با این مضمون:
تویی که مردترین مرد روزگار شدی/ صدای روشن این فتح ماندگار شدی
تویی سحر تو که با یک اشاره انگشت/ برای میهن ما شأن و اعتبار شدی
در ادامه استاد جمشید علیزاده به بیان نکاتی درباره شعر ایام جنگ و ویژگیها و خصایص این نوع شعر پرداخت و گفت: شعر ایام بحران خصوصا روزگار جنگ شعری است که با تجربهای صریح و آنی همراه است و به همین دلیل تأثیرگذاری بسیار زیادی در بین مخاطبان دارد.
این پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی به بیان نمونههایی از شعر مؤثر ایام جنگ در آثار استاد شهریار پرداخت.
حضور شاعران جوان تبریز در این نشست با قرائت اشعار دلنشینی همراه بود. دکتر رضا شیبانی اصل با توضیح این نکته که در نخستین ساعات بعد از حمله اسرائیل به ایران، با دیدن تصویر گیسوی خونآلود بانویی در میان آوار، شعری درباره آن تصویر قرائت کرد:
این زلف به خون تر شده زلف وطن ماست/ این پیکر صدپاره، تن ماست، تن ماست
این طره که افشان شده بر صفحه هستی/ غمنامهای از میهن ما و محن ماست
این پهلوی زهراست میان در و دیوار/ این داغ دل حیدر خیبرشکن ماست
این خون که شتک زد به دل آهن و آوار/ خون جگر و حلق حسین و حسن ماست
با این همه هرگز نهراسیم ز دشمن/ تا دست علی، پنجه مرهبفکن ماست
هنگام نبرد است الا شیعه حیدر/ برخیز که هنگام به میدان زدن ماست
برخیز و به میدان شو چون تیغ برهنه/ با خصم بگو پرچم ایران کفن ماست
شاعران تبریزی علاوه بر زبان فارسی، اشعاری را به زبان ترکی نیز قرائت کردند. مرتضی قاسمنژاد، شاعر جوان تبریزی نوشته بود:
ایرانلیام گزیر داماریم دا شرف قانی/ گئتسه باشیم حلال خوشو! وار اولسون ایرانی
مائده هاشمی، شاعر جوان اهل شهر اصفهان نیز با دو شعر درباره فرزندان شهدا و شهدای مدافعان امنیت در این نشست مهمان شاعران تبریزی بود:
شهر آبی آسمانی بود/ زندگی تا همیشه جریان داشت
برق چشمان شهر باری از/ روی دوش ستاره برمیداشت
پا به هرجا گذاشتم دیدم/ رنگ این شهر رنگ آزادی است
بعد اخبار جنگ فهمیدم/ امنیت اصلا اتفاقی نیست
دکتر میرکاظم سیداکبری، سجاد کریمی، مائده دباغیه، مهدی عبادی، امیرحسین دوستزاده، امیرحسین پورعزیز و... دیگر شاعرانی بودند که در این گردهمایی شاعرانه به شعرخوانی پرداختند. مداحی حماسی حاجمهدی لیثی پایانبخش عصر شعر ایران حسین(ع) شد.