نمونه اخیر آن، ویدئویی است از فردی فعال در حوزه آرایشگری که با نشستن در فضایی شبیه به دفتر وکالت، خود را به عنوان وکیل معرفی کرده و با ادبیاتی سطحی و غیرحرفهای، مخاطب را به رفتارهایی مغایر با عفت عمومی وکیان خانواده تشویق میکند. این رفتار، مصداق بارز تظاهر به امر وکالت است که طبق ماده ۵۵ قانون وکالت، جرمانگاری شده و مستوجب حبس تعزیری از یک تا شش ماه است.اما آنچه این رفتار را بیش از پیش دردناک میکند،نه فقط نقض قانون بلکه توهین به شرافت حرفهای وکالت است. وکالت، صرفا یک شغل نیست؛ بلکه عهدی است که با جامعه بسته میشود، و پیمانی است که با وجدان بسته میشود. هر وکیل دادگستری، پیش از دریافت پروانه،درمراسم رسمی تحلیف و درحضور رئیس کانون و اعضای هیأتمدیره، سوگند یاد میکند: «در این موقع که میخواهم به شغل شریف وکالت نائل شوم،به خداوند قادر متعال قسم یاد میکنم که همیشه قوانین و نظامات را محترم شمرده و جز عدالت و احقاق حق منظوری نداشته و برخلاف شرافت قضاوت و وکالت اقدام و اظهاری ننمایم... و شرافت من وثیقه این قسم است که یاد کردهام». این سوگند، صرفا یک متن نیست؛ بلکه نقشه راه یک عمر تعهد است. وکیل، در برابر عدالت، حقیقت، و انسانیت مسئول است. شرافتی که در این سوگند از آن یاد میشود، نه یک واژهی تزئینی بلکه ستون اصلی اعتماد عمومی به نهاد وکالت است. هرگونه تظاهر به این مقام، بدون طی کردن مسیر علمی، اخلاقی و قانونی آن، توهین به این شرافت جمعی است. از اینرو، انتظار میرود نهادهای مسئول از جمله دادستانی، پلیس فتا و کانون وکلای دادگستری، با جدیت و قاطعیت نسبت به پیگیری اینگونه موارد اقدام نمایند. چرا که سکوت در برابر این رفتارها، به معنای بیتفاوتی نسبت به سوگندی است که هر وکیل، با قلبی آگاه و دستانی لرزان، در آغاز راه حرفهای خود یاد کرده است.وکالت، حرفهای است که با درد مردم گره خورده، با اشک موکل معنا میگیرد و با صداقت و شرافت ما زنده میماند. و ما، به پاس همان سوگند، موظفیم که پاسدار شرافت و نگهبانان اعتماد موکل باشیم .