در عرف دیپلماتیک، قبل از ملاقات درسطح بالا،رایزنیهایی در سطح معاون وزیر،مدیرکل یا وزیر خارجه انجام میشود تا فضای لازم برای گفتوگو درسطح رؤسای جمهور مهیا گردد.این درشرایطی است که رابطه دوکشور حسنه باشداما اکنون با کشوری مواجهیم که خسارات سنگینی به ما وارد کرده است.حتی اگر فرض کنیم شرایط عادی بود واقتضائات ایجاب میکردوهمه شاخصها و مؤلفهها نشان میداد که برای منافع ملی دیدار میان دو رئیسجمهور لازم است، برای این کار باید از مدتها پیش برنامهریزی میشد. اطلاع دقیق دارم که اصلا چنین موضوعی مطرح نبوده و هیچ زمینهای برای آن فراهم نشده است. بنابراین مطرح کردن این موضوع، نوعی تنزل جایگاه دولت و تخریب آن، آن هم در این شرایط حساس است.متاسفانه برخی گروهها محبوبیت خود را در مطرح کردن چنین مباحثی میبینند، بدون اینکه به عواقب فضاسازیهای رسانهای بیندیشند.نکته حائر اهمیت این است که ایران باب مذاکره را نبسته. بارها اعلام شده اصل مذاکره مورد پذیرش ایران است اما پاسخ مثبتی از سوی آمریکا دریافت نکردهایم. حتی در سطح کارشناسی نیز آنها واکنش مثبتی نشان ندادهاند. این در حالی است که ما با وجود بدعهدیها، قانونشکنیها، رفتارهای غیرمسئولانه و حتی اقدامات نظامی آمریکا علیه کشور، راه مذاکره را مسدود نکردهایم.از اینرو، باید تاکید داشت پیشنهاددهندگان ملاقات پزشکیان و ترامپ نهتنها در حال پیگیری منافع ملی یا حتی منافع دولت همسوی خودشان نیستند بلکه دولت را قربانی اهداف گروهی خود کردهاند. البته این دست پیشنهادات هیچگاه مورد توجه جدی عقلای دولت قرار نخواهد گرفت چراکه نمایش سیاسی و بازی رسانهای برای جلب مخاطب و تیترگیری و برکشیدن خود به صدر اخبار است.