اهمیت همراهی خانواده با کودک

آغاز هر سال تحصیلی، فصلی جدید از چالش‌ها و فرصت‌ها را برای دانش‌آموزان و خانواده‌های‌شان رقم می‌زند. در این میان، مسأله آمادگی روحی و روانی کودکان، به‌ویژه در پایه‌های ابتدایی تحصیلی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تجربه‌های کارشناسان در حوزه روان‌شناسی کودک نشان می‌دهد یکی از قدرتمندترین ابزارها برای کاهش اضطراب و ارتقای عملکرد تحصیلی، برقراری و حفظ یک روتین منظم و ساختارمند در زندگی روزمره کودک است.
کد خبر: ۱۵۱۹۲۷۷
نویسنده آسیه اناری | مشاور و روان‌شناس کودک
 
داشتن روتین در مواجهه با هر مسأله جدید و ناشناخته‌ای که می‌تواند اضطراب‌آور باشد_ چه آغاز مدرسه، چه سفر به مکانی جدید و چه رویدادی مهم_ یکی از بهترین راهکارها برای کاهش اضطراب است.همواره به والدینی که فرزند دانش‌آموز دارند تأکید می‌شود اگر می‌خواهید فرزندتان سال تحصیلی را با آرامش، تمرکز و موفقیت آغاز کند و به پایان برساند، ایجاد یک روتین مشخص، غیرقابل چشم‌پوشی است. اما منظور از «روتین» چیست؟ روتین شامل یک برنامه‌ریزی مشخص و قابل پیش‌بینی برای فعالیت‌های روزانه و هفتگی است. این برنامه باید تمامی جنبه‌های زندگی کودک را پوشش دهد؛ از زمان خواب و بیداری گرفته تا وعده‌های غذایی و زمان انجام فعالیت‌های تفریحی و استراحت. در میان تمامی پایه‌ها، کودکان کلاس اولی با چالش‌های منحصر‌به‌فردی روبه‌رو هستند. آنها برای اولین بار وارد یک محیط کاملا جدید، با قوانین متفاوت و انتظارات جدید می‌شوند. این تغییر بزرگ می‌تواند با اضطراب قابل توجهی همراه باشد اما برای کلاس اولی‌ها که نیاز به انرژی بالایی برای تطابق با محیط جدید، یادگیری مهارت‌های اولیه خواندن و نوشتن و برقراری ارتباط با همسالان و معلم دارند یک روتین منظم خواب، تغذیه و استراحت، تضمین‌کننده این مهم است که کودک از نظر جسمی و ذهنی آماده رویارویی با چالش‌های روزمره مدرسه باشد. روشن است که کمبود خواب یا تغذیه نامناسب می‌تواند اضطراب را تشدید کند. 
فراموش نکنیم که ریشه و منشاء هر روتین موفقی در خانواده، والدین هستند. آنها هستند که باید برنامه را تدوین، اجرا و بر آن نظارت کنند. ضمن این‌که کودک در درجه اول از والدین خود الگوبرداری می‌کند و اگر آنها فاقد نظم و روتین باشند، انتظار داشتن آن از کودک منطقی نخواهد بود. این نکته بسیار حائز اهمیت است که منظور از والدین، صرفا مادر نیست چرا‌که در حفظ و اجرای این نظم و انضباط، نقش پدر به اندازه مادر کلیدی و مهم است. یک پدر نمی‌تواند انتظار داشته باشد روتین فقط برای کودک اعمال شود، در حالی که خودش هر طور دوست دارد می‌خوابد، بیدار می‌شود ‌یا تلویزیون تماشا می‌کند. بنابراین برای این‌که روتین واقعا اثربخش باشد و به یک عادت در خانواده تبدیل شود، باید برای تمام اعضای خانواده اعمال شود. این رویکرد نه‌تنها به کودک حس تبعیض نمی‌دهد بلکه مفهوم نظم و برنامه‌ریزی را به یک ارزش مشترک خانوادگی تبدیل می‌کند. 
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰