شهریار؛ پیونددهنده شعر کهن و نو
در بیست‌و‌هفتم شهریور‌ماه، همزمان با روز ملی شعر و ادب فارسی و سالروز درگذشت استاد محمدحسین شهریار، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، با صدور پیامی،ضمن تبیین جایگاه این شاعر بزرگ در تاریخ ادبیات معاصر،ویژگی‌های منحصر به‌فرد او را که منجر‌به انتخاب این‌روز به‌نام شعر و ادب فارسی شده است،تشریح کرد.
دکتر غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در پیامی به‌مناسبت روز ملی شعر و ادب فارسی، این روز را گرامی داشت. متن کامل این پیام به شرح زیر است:
«بسم الله الرحمن الرحیم. بیست‌و‌هفتم شهریور‌ماه هر سال، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز شعر و ادب فارسی نامیده شده است. این انتخاب ارجمند، به‌مناسبت سالروز درگذشت استاد بزرگ ملی ایران، استاد محمدحسین شهریار، صورت گرفته است. بیست‌و‌هفتم شهریور‌ماه، سالروز درگذشت این استاد زبان و ادبیات فارسی است که یکی از سرمایه‌های ملی و ارکان هویت ما ایرانیان به‌شمار می‌رود. شعر فارسی یک رکن مهم فرهنگ ایرانی و نشانه فرهیختگی در تاریخ ایران بوده است. توجه به شعر، سرودن شعر، نقل شعر و فهمیدن شعر همواره مورد توجه بوده است. به‌همین جهت، شورای عالی انقلاب فرهنگی علاوه بر روز بیست‌وپنجم اردیبهشت که به احترام فردوسی بزرگ، روز پاسداشت زبان فارسی نامیده شده است، یک روز را هم به شعر فارسی اختصاص داده و از میان شاعران بزرگ و قله‌های رفیع شعر در ادبیات فارسی، به یک شاعر معاصر توجه کرده و آن شهریار است.
در شهریار چند خصوصیت وجود دارد که او را شایسته چنین جایگاهی می‌کند. یکی این است که او قریحه شعری والایی دارد و استعداد شعری او ممتاز است. شاعری بسیار خوب است که هم ادامه‌دهنده سنت ۱۲۰۰ساله شعر و ادب فارسی است و هم با تحولات ادبی، زبانی و شعری روزگار خودش معاصر است. آن تضاد، دوگانگی و درگیری که بین شعر نو و شعر کهن بود، در وجود شهریار به چشم می‌آید. شهریار هم با شعر نو کنار آمده و هم به سنت شعر فارسی احترام می‌گذارد. همین امر، حکایت از تعلق خاطر و ریشه‌دار بودن او در شعر کهن فارسی می‌کند. بسیاری از شاعران نوپرداز هم شهریار را دوست داشتند و به او احترام می‌گذاشتند. یک خصوصیت دیگر شهریار این است که شعر او نزد عارف و عامی پذیرفته‌شده بوده است. کمتر شاعر معاصری مانند شهریار داریم که هم عموم مردم شعر او را از بر داشته باشند و در محافل و مجالس بخوانند و هم خواص از شعر او لذت و بهره ببرند. به همین جهت، شهریار چه در سال‌های قبل از انقلاب و چه در سال‌های پس از انقلاب، شاید بتواند معروف‌ترین شاعر معاصر محسوب شود. با توجه به این خصوصیات، روز درگذشت او روز شعر و ادب فارسی نامیده شد.
شهریار یک خصوصیت مهم دیگر نیز دارد و آن این است که شاعری دو‌زبانه است. او هم به زبان آذری یا ترکی شعرهای درجه اولی گفته است که منظومه «حیدربابایه سلام» او حتی نزد کسانی که زبان ترکی می‌دانند، مطلوب و هنری است و هم اشعار فارسی سروده است. شهریار یک آذربایجانی غیرتمند و یک ایرانی وطن‌پرست است که به اهمیت جایگاه زبان و شعر فارسی در حفظ وحدت و همبستگی ایرانیان توجه کامل دارد. خوشحالیم که در سالروز درگذشت او و در روز شعر و ادب فارسی، در سراسر ایران مراسمی به‌یاد او و برای شعر فارسی برگزار می‌شود. از جمله و به‌ویژه، همشهریان عزیز او در تبریز به همت استانداری محترم آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز مراسم باشکوه و مفصلی برگزار می‌کنند که جای سپاسگزاری و تشکر دارد. همین‌طور در تبریز، مرکزی که به‌نام «شهریار» توسط فرهنگستان زبان و ادب فارسی تاسیس شده است، مراسم شعرخوانی از شاعران آذربایجان و شاعران سراسر ایران را برپا می‌کند. من برای آن شاعر ارجمند، برای آن شاعر معنوی و ملی، آرزوی علو روح می‌کنم و آمرزش روح او را در سرای جاویدان مسالت دارم و امیدوارم همه تلاش‌هایی که به نام او و به نام شعر فارسی صورت می‌گیرد، سبب آشنایی بهتر و بیشتر مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان، با گنجینه فاخر و ارزشمند شعر فارسی شود.»
«بسم الله الرحمن الرحیم. بیست‌و‌هفتم شهریور‌ماه هر سال، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز شعر و ادب فارسی نامیده شده است. این انتخاب ارجمند، به‌مناسبت سالروز درگذشت استاد بزرگ ملی ایران، استاد محمدحسین شهریار، صورت گرفته است. بیست‌و‌هفتم شهریور‌ماه، سالروز درگذشت این استاد زبان و ادبیات فارسی است که یکی از سرمایه‌های ملی و ارکان هویت ما ایرانیان به‌شمار می‌رود. شعر فارسی یک رکن مهم فرهنگ ایرانی و نشانه فرهیختگی در تاریخ ایران بوده است. توجه به شعر، سرودن شعر، نقل شعر و فهمیدن شعر همواره مورد توجه بوده است. به‌همین جهت، شورای عالی انقلاب فرهنگی علاوه بر روز بیست‌وپنجم اردیبهشت که به احترام فردوسی بزرگ، روز پاسداشت زبان فارسی نامیده شده است، یک روز را هم به شعر فارسی اختصاص داده و از میان شاعران بزرگ و قله‌های رفیع شعر در ادبیات فارسی، به یک شاعر معاصر توجه کرده و آن شهریار است.
در شهریار چند خصوصیت وجود دارد که او را شایسته چنین جایگاهی می‌کند. یکی این است که او قریحه شعری والایی دارد و استعداد شعری او ممتاز است. شاعری بسیار خوب است که هم ادامه‌دهنده سنت ۱۲۰۰ساله شعر و ادب فارسی است و هم با تحولات ادبی، زبانی و شعری روزگار خودش معاصر است. آن تضاد، دوگانگی و درگیری که بین شعر نو و شعر کهن بود، در وجود شهریار به چشم می‌آید. شهریار هم با شعر نو کنار آمده و هم به سنت شعر فارسی احترام می‌گذارد. همین امر، حکایت از تعلق خاطر و ریشه‌دار بودن او در شعر کهن فارسی می‌کند. بسیاری از شاعران نوپرداز هم شهریار را دوست داشتند و به او احترام می‌گذاشتند. یک خصوصیت دیگر شهریار این است که شعر او نزد عارف و عامی پذیرفته‌شده بوده است. کمتر شاعر معاصری مانند شهریار داریم که هم عموم مردم شعر او را از بر داشته باشند و در محافل و مجالس بخوانند و هم خواص از شعر او لذت و بهره ببرند. به همین جهت، شهریار چه در سال‌های قبل از انقلاب و چه در سال‌های پس از انقلاب، شاید بتواند معروف‌ترین شاعر معاصر محسوب شود. با توجه به این خصوصیات، روز درگذشت او روز شعر و ادب فارسی نامیده شد.
شهریار یک خصوصیت مهم دیگر نیز دارد و آن این است که شاعری دو‌زبانه است. او هم به زبان آذری یا ترکی شعرهای درجه اولی گفته است که منظومه «حیدربابایه سلام» او حتی نزد کسانی که زبان ترکی می‌دانند، مطلوب و هنری است و هم اشعار فارسی سروده است. شهریار یک آذربایجانی غیرتمند و یک ایرانی وطن‌پرست است که به اهمیت جایگاه زبان و شعر فارسی در حفظ وحدت و همبستگی ایرانیان توجه کامل دارد. خوشحالیم که در سالروز درگذشت او و در روز شعر و ادب فارسی، در سراسر ایران مراسمی به‌یاد او و برای شعر فارسی برگزار می‌شود. از جمله و به‌ویژه، همشهریان عزیز او در تبریز به همت استانداری محترم آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز مراسم باشکوه و مفصلی برگزار می‌کنند که جای سپاسگزاری و تشکر دارد. همین‌طور در تبریز، مرکزی که به‌نام «شهریار» توسط فرهنگستان زبان و ادب فارسی تاسیس شده است، مراسم شعرخوانی از شاعران آذربایجان و شاعران سراسر ایران را برپا می‌کند. من برای آن شاعر ارجمند، برای آن شاعر معنوی و ملی، آرزوی علو روح می‌کنم و آمرزش روح او را در سرای جاویدان مسالت دارم و امیدوارم همه تلاش‌هایی که به نام او و به نام شعر فارسی صورت می‌گیرد، سبب آشنایی بهتر و بیشتر مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان، با گنجینه فاخر و ارزشمند شعر فارسی شود.»
