به گزارش خبرنگار جامجم، تحقیقات جنایی در این پرونده از سال ۱۳۹۹ و با طرح شکایتهای مشابه از مردی قدکوتاه آغاز شد که با شگردی مشابه زنان و دختران را طعمه نقشه شیطانیاش میکرد. بررسی شکایتها نشان داد او در یک بازه زمانی مشخص، اغلب قربانیان خود را در محدوده لویزان تهران شکار میکرد.
درحالیکه ماموران محلهای ارتکاب جرم توسط متهم را در محله لویزان زیر نظر داشتند، اینبار شکایتهای مشابه دیگر در محدوده بزرگراه حکیم، یوسفآباد و حاشیه اتوبان امامعلی(ع) در پلیس آگاهی مطرح شد. کارآگاهان درجریان تحقیقات مردی افغان را دستگیر کردند اما در بررسیها مشخص شد نقشی در ماجرا ندارد و با دستور قضایی آزاد شد.
سرانجام هفدهم آبان سال گذشته با بررسی دوربینهای مداربسته، بهدست آوردن پلاک موتورسیکلت متهم وردیابی خط تلفنهمراهش توانستند او را شناسایی و دستگیر کنند. خلیل، اهل کشور افغانستان، در تحقیقات منکر آزار و اذیت زنان شد اما شاکیان او را در پلیس آگاهی شناسایی کردند.با تکمیل تحقیقات وشکایت ۹زن، پرونده برای محاکمه به شعبه۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد و متهم به ریاست قاضی منافیآذر پای میز محاکمه قرار گرفت. در جریان دو جلسه رسیدگی، شکات به طرح شکایت پرداختند. متهم هم منکر اتهامش شد. پس از دفاعیات متهم و وکلایش، قضات دادگاه وارد شور شدند و او را به اتهام تجاوز به اعدام محکوم کردند.
این حکم در دیوانعالی کشور نقض شد تا تحقیقات بیشتری درباره مستندات آزار زنان از سوی این مرد انجام شود. متهم بعد از تحقیقات دادگاه دوباره پای میز محاکمه قرار گرفت. در این جلسه سه نفر از شکات و وکیل یکی از قربانیان حضور داشتند. در ابتدای جلسه وکیل یکی از شاکیان گفت: «پزشکیقانونی با آزمایش دیانای، وجود نمونه متهم روی لباس موکلم را تأیید کرده است. خواستار اشد مجازات برای او هستیم.» شاکی دیگر هم گفت: «دو سال قبل و زمانی که دانشآموز بودم، در مسیر مدرسه در دام این متهم گرفتار شدم و با تهدید چاقو مرا به محل خلوتی کشاند و آزار داد. یک تار موی او را پیدا کرده و به پلیس آگاهی دادم اما جواب آن را ندادند.» شاکی سوم هم اظهار کرد: «در حال ورزش در پارک بودم که این مرد به من حمله کرد. او گلویم را گرفت که بیهوش شدم. وقتی بههوش آمدم مرا آزار داده بود. در این چهار سال خیلی پیگیری کردیم اما هنوز این مرد مجازات نشده است.»
آخرین شاکی هم گفت: «در مسیر محل کار به خانه و زیر یک پل عابر در دام این مرد گرفتار شدم و او بدون توجه به التماسهایم مرا آزار داد.» خلیل در این جلسه هم منکر جرائم خود شد و گفت: «من بیگناه هستم و نمیدانم چرا دستگیر شدهام. این زنان را نمیشناسم و آزارشان ندادم. من یک کارگرم و قبول دارم غیرقانونی وارد ایران شدم و به دروغ گفتم خانوادهام در هرات هستند؛ میترسیدم به خاطر دستگیری من، خانوادهام را طرد کنند. همسر و دو فرزندم غیر از من کسی را ندارند. من زنم را دوست دارم و دلیلی ندارد بخواهم با زنان دیگر ارتباط داشته باشم.»
قضات دادگاه پس از محاکمه خلیل، او را به اتهام تجاوز به عنف به اعدام و به دلیل ارتباط نامشروع به شلاق محکوم کردند. متهم اینبار هم به حکم اعتراض کرد که قضات دیوان عالی کشور اینبار مجازات شلاق او را تأیید اما حکم اعدام را نقض کردند و پرونده را به دادگاه بازگرداندند. قرار است مرد افغان در شعبه دیگری و برای سومین بار محاکمه شود.